زندگی شهری و روابط ازهم پاشیده

در واقع اقتضای زندگی شهری، کاهش روابط‌اجتماعی میان مردم است، زیرا آنها مشغله‌های فراوان و اولویت‌های زیاد دارند و ناخودآگاه وضع کنونی بر خانواده تاثیر‌گذار است.
در گذشته خانواده‌ها برای تماشای تلویزیون دور یکدیگر جمع شده و تلویزیون نگاه می‌کردند. اکنون تلویزیون در هر خانه‌ای یافت می‌شود. در گذشته شبکه‌های‌اجتماعی وجود نداشتند، اما امروز شاهد حضور پررنگ شبکه‌های‌اجتماعی هستیم.
بنابراین روابط درون خانواده نیز تغییر کرد، در قدیم خانواده‌ها با یکدیگر کنار یک سفره بودند، اما اکنون اگر سفره‌ای نیز برای صرف غذا پهن می‌شود سفره‌ای سه ضلعی است که یک ضلع آن تلویزیون و تلفن‌های همراه هوشمند است.

تمامی عوامل ذکرشده فرهنگ گفت‌و‌گو را در خانواده‌ها ضعیف‌تر کرد و بر ارتباطات خانوادگی تاثیر منفی گذاشت به‌گونه‌ای که میانگین صحبت در خانواده‌ها پانزده دقیقه شد و به مدد شبکه‌های اجتماعی کمتر نیز شد. فقر محبت و مهربانی اجتماعی در جامعه و محیط خانواده معضل دیگر امروز است، اما از این موارد نمی‌توان به عنوان طلاق عاطفی یاد کرد؛ خانواده به سبب مسائلی مانند معیشت، تغییر روابط و اولویت‌ها، گفتار و سبک زندگی دچار مشکلات شده و تمام این موارد بر نهاد خانواده تاثیر گذاشته است.
در واقع بیش از آنکه از طلاق عاطفی سخنی بگوییم باید از فقر محبت، روابط ‌صمیمی و عاطفی با یکدیگر و در محیط خانه سخن گفت.
مسائل زندگی‌شهری و کم‌شدن روابط و تعلق‌اجتماعی طبیعتا خانواده را نیز تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و باید به منظور ایجاد بستر شاد و بانشاط در خانواده تلاش کنیم. ضعف اخلاق و مدارای‌اجتماعی نیز بر خانواده تاثیرگذار است. به رغم تمام فاصله‌ها‌ی ایجاد شده افراد از یکدیگر در محیط خانواده، نمی‌توان گفت طلاق‌عاطفی در جامعه با یک عدد سنجیده می‌شود.

مسائل فوق‌الذکر در کاهش روابط عاطفی میان اعضای خانواده تاثیرگذار است، اما نمی‌توان از آنها به عنوان طلاق عاطفی یاد کرد، زیرا طلاق عاطفی به معنای جدایی کامل طرفین است در حالی که زن و شوهر هرگز در بستر خانواده با یکدیگر قطع ارتباط ندارند، برای مثال زن برای شوهر خود صبحانه یا غذا درست می‌کند یا مرد برای خانه خرید می‌کند، جواب سلام یکدیگر را می‌دهند و با یکدیگر به مهمانی می‌روند.

بنابراین اصطلاح «طلاق عاطفی» دقیق و در تبیین روابط میان اعضای خانواده نیست. دلایل خاصی سبب کم‌رنگی روابط عاطفی و صمیمی شده است اما شاید به دلیل کمبود زمان از کمیت روابط کاسته شده و به کیفیت آن افزوده شود. امروزه افراد برای تامین خانواده باید بیش از دو، سه شغل داشته باشند، در واقع کیفیت زندگی امروز را نمی‌توان الزاما با طول زمان سنجید.