وقتی خستگی سفر در تن مسافر می ماند/ نگاهی به وضع سفرهای زمینی فارس در آستانه نوروز

شیراز با قدمت تاریخی، مذهبی و جاذبه های طبیعی و درمانی هر ساله و در تمام طول سال میزبان مسافران زیادی از درون استان و خارج از استان است؛ به ویژه در نوروز که طبق برآورد دستگاه های متولی هر سال چیزی بالغ بر 4 میلیون نفر شب به شهری چون شیراز می آیند یا دست کم از استان فارس می گذرند. در نوروز البته بیشتر مسافران از راههای زمینی به استان می آیند. یا با خودرو شخصی یا با اتوبوس. این شده که در آستانه نوروز، تصمیم می گیریم به پایانه شهید کاراندیش برویم تا ببینیم امسال و در آستانه نوروز 96 وضع چگونه است.
هرچند هنوز بازار مسافران نوروزی داغ نشده است، اما این طور که به نظر می رسد مسئولان پایانه مسافربری کاراندیش با رنگ زدن ستون ها و در و دیوار همچنین کوتاه کردن شمشاد ها و .... حسابی در حال آماده سازی این پایانه برای استقبال از مهمانان نوروز هستند. با این حال انگار همه چیز آشفته به نظر می رسد. دادزن ها، مدام به مردم بلیت های ارزان تر را پیشنهاد می کنند و مسافران هم انگار که نمی دانند از چه کسی باید بلیت اتوبوس تهیه کنند.
تاخیر اتوبوس ها
که یک چیز عادی است
آن قدر که در رسانه ها از تاخیر پروازها می شنویم گاهی فراموش می کنیم که قطار و اتوبوس هم تاخیر زیادی دارند. به ویژه اینکه اتوبوس ها مسافران بیشتری هم دارند تا هواپیماها.
علی اکبر غفوری 21 سال سن دارد و برای بردن نامزدش از خنج به شیراز آمده، میگوید: از آنجا که هزینه رفت و آمد با اتوبوس کمتر است، با اتوبوس سفر میکنیم اما از لحظه ورود به پایانه از دست رانندگان و بازاریابان کلافه میشویم و این همه اصرار برای فروش بلیت ها، احساس ناامنی به مسافر می دهد.او ادامه میدهد: تاخیر در سفرهای زمینی به امری عادی تبدیل شده است. اگر اتوبوسی تاخیر نداشته باشد جای تعجب دارد.
غفوری میگوید: در طی چند سفری که به شیراز داشته ام همیشه اتوبوس ها تاخیر داشتند و این بار هم از ساعت 8:30 دقیقه برای گرفتن بلیت آمده ام که سرویس صبح پر بود و جا نداشت اکنون برای ساعت 11:45 دقیقه جای خالی پیدا شده و بلیت گرفته ام.
او ادامه می دهد: اتوبوس شیراز- لامرد معمولا تاخیر دارد و علاوه بر این در بین راه هم برای سوار کردن مسافر نگه می دارد و نیم ساعت تا 45 دقیقه در میان راه هم برای این مسئله معطل می شویم.وی می افزاید: از ساعت11 شب با اتوبوس حرکت کرده ام و ساعت 4 صبح رسیدم، در برخی موارد همین مسیر با یک ساعت و نیم تا دو ساعت تاخیر سپری می شود. و این در حالی است که نه تنها در بین راه پذیرائی نمی شویم بلکه تمام مسیر را بدون پخش فیلم می گذرانیم و این مسائل دشواری سفر را بیشتر می کند.
توقف های نیمه شب
برای سوار کردن مسافر
در این میان مریم فتحعلی زاده که دو شب پیش از اصفهان به شیراز آمده و اکنون قصد ترک شیراز را دارد می گوید: برای شرکت در یک سمینار آمده ام، متاسفانه تنها پنجشنبه ها پرواز برای شیراز وجود داشت و من مجبور شدم با اتوبوس سفر کنم.او ادامه می دهد: تاخیر در حرکت از یک طرف و خالی بودن اتوبوس از طرف دیگر
آغاز مشکلات در این سفر بود.
این شهروند ادامه می دهد: در ابتدا اتوبوس حدود 45 دقیقه تاخیر داشت و به دلیل خالی بودن اتوبوس نیمه های شب چندین جا توقف کرد تا مسافر سوار کند و این مسئله همه مسافران را بد خواب و کلافه کرد.وی می گوید: این مسئله باعث شد که من سخنرانی صبح روز بعد را از دست بدهم و با تاخیر در سمینار حاضر شوم. فتحعلی زاده می افزاید: در طول مسیر نیمه های شب چندین بار سرعت اتوبوس بیش از حد بود و آنچنان سرعت داشت که به اعتراض مسافر ها از جمله من منجر شد.او از پذیرائی در اتوبوس راضی است و می گوید: بسته بندی پذیرائی خوب بود در گذشته با بیسکویت و آبمیوه از مسافران پذیرائی می کردند که کیفیت مناسبی هم نداشت اما اکنون وضع بسیار بهتر شده و بسته بندی میوه که شامل سه عدد میوه است در اختیار مسافران قرار می دهند.
برخی بی ملاحظگی ها
جاسم البوغبیش که برای دیدن یکی از دوستانشان و زیارت حضرت شاهچراغ(ع) سفر کرده است می گوید: چندین بار از ماهشهر به مقصد شیراز و بر عکس سفر داشته ام و معمولا هم به همراه خانواده سفر می کنم.
وی می افزاید: متاسفانه در سفر قبلی از ما هزینه بلیت را به همراه هزینه غذا گرفتند و این در حالی بود که ما به آن ها گفتیم ما به غذای بین راهی عادت نداریم اما در میان راه به ما خوراک مرغ دادند که تمام خانواده من دچار حال تهوع شدند و به محض رسیدن به مقصد راهی بیمارستان شدیم. جاسم میگوید: همسر من مشکل دیابت دارد و تمام طول مسیر جز توقف 5 دقیقه ای برای نماز دیگر نگه نداشتند و هر چه از راننده در خواست توقف کردیم توجهی نکرد هر چه گفتیم مریض و کودک همراه داریم توقف نکرد به جرات می توانم بگویم بدترین سفر عمرم بود. به گفته این شهروند خوزستانی این موضوع نه تنها برای ما بلکه برای خانوادههایی که با خود کودک همراه داشتند، مشکلاتی را ایجاد کرد. او ادامه می دهد: بلیت ما ساعت 10 صبح بود که با یک ساعت تاخیر بالاخره اتوبوس آهسته آهسته حرکت کرد و علاوه بر این در طول مسیر هیچ فیلمی پخش نشد و تحمل این مسیر طولانی برای کودکانمان بسیار دشوار شد.
نبود جا برای چمدان مسافران
مهرداد صفر پور از شیراز به شهر زیبای آباده در شمال استان فارس می رود و معمولا برای سفرهای کاری مدام از طریق اتوبوس سفر می کند او هم از تاخیر ها گله دارد ومی گوید: تاخیر در حرکت اتوبوس از مهمترین مشکلات سفرهایم است. صفر پور ادامه میدهد: معمولا اتوبوس ها بار میزنند و محوطه حمل بارشان پر می شود در همین سفرم همه راه بین صندلی ها را ساک و کیف های مسافران اشغال کرده بود راننده بار زده بود و دیگر جایی برای وسایل مسافران نداشت که با اعتراض و شکایت مسافران روبرو شد و برخی از چمدان ها را بالای صندلی و برخی را به زور در قسمت بار و برخی هم جلوی پای مسافر ها جای دادند. او می افزاید: من در همه سال در این مسیر سفر میکنم و هیچ وقت هم بی مشکل نبوده است، زمستان که دستگاه گرمایشی خراب است و تابستان هم سیستم خنک کننده را کمی روشن می کنند و خاموش می کنند و یا این که آنچنان سرد می شود که ناچار می شویم بگوییم سیستم خنک کننده را خاموش کنند.در این میان، مرضیه منصوری که به تازگی از شیراز به مشهد سفر کرده است و اکنون هم برای سفر به آباده در انتظار اتوبوس نشسته است می گوید: بلیت حرکت ما ساعت 3:30 دقیقه بود اما ساعت 4:30 دقیقه حرکت داشتیم.او ادامه می دهد: تاخیر اتوبوس و معطل ماندن در پایانه سبب بلاتکلیفی و سر درگمی مسافران میشود به ویژه اگر مسافر بیمار هم باشد این موضوع آزاردهندهتر است. همچنین در صورتی که اتوبوس تاخیر دارد باید به مسافر احترام گذاشته شود.
این شهروند می گوید: پس از تاخیر صورت گرفته، رانندگان به خود زحمت عذر خواهی از تاخیر پیش آمده را نمی دهند و حتی در مقابل برخورد پرخاشگرانه ای با مسافران دارند. او می افزاید: تنها توقع ما احترام گذاشتن به حق مسافر است که این مسئله هیچ گاه در سفر های زمینی که من تجربه کرده ام رعایت نشده است.
او از وضع پذیرائی و سرویسدهی در اتوبوس گلایه می کند و می گوید: آبی که در آبسرد کن می ریزند و برای استفاده مسافران است، معمولا بوی پلاستیک و ماندگی می دهد، وضع پذیرائی هم آنچنان چنگی به دل نمی زند.سعید شیروانی معمولا در سال چندین بار با اتوبوس به یزد می رود، او می گوید: اتوبوس ها معمولا کیفیت مطلوبی ندارند و در صورتی که شبانه سفر کنیم در همه مسیر ،گفت و گوی بلند راننده با شاگرد راننده آرامش را از مسافران می گیرد.او ادامه می دهد: تاخیر و مشکلاتی که در سفر های زمینی وجود دارد دیگر برای ما عادی شده است. اما حداقل برای حفظ آبروی شیراز در روزهایی که سفرهای نوروزی آغاز میشود، نظارت دقیقتری بر عملکرد رانندگان و سرعت بالای اتوبوسها که معمولا سبب نارضایتی و وقوع حادثه در جاده های فارس می شود صورت گیرد.این است که انگار سفر با اتوبوس هم آن قدر بی زحمت نیست. سفری که می تواند نوروز و شروع سال نو را هم به یک تجربه ناخوشایند تبدیل کند؛ واقعیت البته این است که در همه سفرها، مسافران ولی نعمت شرکتهای حمل و نقل به شمار می روند و شاید به حقوق آنها توجه بیشتری باید صورت بگیرد.