شنیدن خبر لغو کنسرت‌ها امری طبیعی بود و به قدری هم تکرار شد که تقریبا قبح و زشتی‌ این رفتار غیرقانونی از خاطره‌ها رفت و عملا از آن حساسیت زدایی شد، اما این که بشنویم یک جشنواره‌ای، آن هم جشنواره موسیقی نواحی که گروهی از نوازندگان و خنیاگران محلی در‌آن می‌نوازند، لغو شود امری تازه و بدیع است.

 جشنواره‌ای که چند سالی عملا به دلیل اهمال‌کاری‌های مدیران هنری و فرهنگی در منطقه خراسان برگزار نمی‌شد و امسال قرار بود در سه روز شاهد هنرنمایی برخی از خنیاگران نامی از چهارگوشه کشور باشد.

لغو جشنواره درست غروب روز قبل از شروع جشنواره اتفاق افتاد. آن هم غروب روزی که قرار است فردایش جشنواره موسیقی برگزار شود. روی سایت فرمانداری قوچان و بعد از یک هفته از حادثه تاسف‌بار منا و جان باختن برخی از هموطنان تازه جناب فرماندار از خواب بیدار شده‌اند و دریافته‌اند که باید پیام تسلیتی منتشر کنند و در ضمن آن و برای جبران این تسلیت دیرهنگام، از جیب هنرمندان و جشنواره موسیقی مقامی هم هزینه کرده و آن را لغو و به موعدی بی‌سرانجام و نامعلوم حوالت دهند.

در نظر بگیرید بسیاری از نوازندگان و خنیاگران در سفرند، برخی حتی به مقصد رسیده‌اند، چرا که روز بعد برنامه دارند ،برخی دیگر در میانه راهند، و… اما با یک تصمیم نادرست و نابهنگام همه این افراد باید شال و کلاه کنند و برگردند. حادثه تاسف‌بار منا یک هفته قبل رخ داده بود و بلافاصله مسئولان مرکز موسیقی سه روز تمامی کنسرت‌های موسیقی را لغو کردند. اما از قرار آقای فرماندار و ستاد جشنواره در آن زمان از قرار مشکلی را فراروی خود نمی‌دیدند که این لغو را به ده روز بعد از حادثه هم بکشاننداما اکنون تصمیمی نادرست و نابهنگام گرفتند.

این که می‌گویم نادرست و نابهنگام نیازمند توضیح بیشتر است. نابهنگام است به این دلیل که تنها رفع تکلیف و نوعی برداشتن بار از روی دوش خود و جاخالی دادن تا دیگران با کله زمین بخورند. مهم این است که پست من محفوظ بماند و من زمین نخورم ، حال این همه هنرمند و موزیسین از اقصی نقاط ایران الاف و سرگردان بشوند، به ….

اما اگر فرماندار محترم کمی درایت داشت و یا حتی ستاد برگزاری جشنواره اندکی تدبیر داشتند می‌توانستند این به زعم خود تهدید را به یک فرصت تبدیل کنند و از‌ آن بهترین استفاده را ببرند. اما تاریخ نشان داده است که کم هستند مسئولانی که چنین کنند. نگارنده به یاد دارد که بعد از حادثه تاسف بار زلزله بم، مسئولان جشنواره موسیقی نواحی مردد بودند که این جشنواره را برگزار کنند یا نه که در نهایت آقای ایرج نعیمایی و مرحوم فرید سلمانیان در یک تصمیم درست هم جشنواره را برگزار کردند و هم آنکه از هنرمندان شاخصی چون استاد زنده‌یاد محمد نوری دعوت کردند که برنامه‌های جانبی هم داشته باشند تا اندکی مرهم بر زخم مردمان آسیب‌دیده و مصیبت‌ کشیده این منطقه بنهند.

 بر همین سیاق اگر این فرماندار عزیز و دست‌اندرکاران ستاد جشنواره! کمی درایت داشتند همین جشنواره را می‌توانستند به یک مراسم پاسداشت  تبدیل کنند و  اجازه دهند که نوازندگان بنوازند و اتفاقا به یاد یکی از خنیاگران این منطقه ، زنده‌نام محمد ابراهیم باقری که در حادثه منا جانش را از دست داد و فرزندش نیز در زمره مفقودی‌هاست، یادی هم از او بکنند. چرا که بخشی مهم از رپرتوار‌های موجود در موسیقی نواحی ایران به مراسم و آیین‌های سوگ مرتبط است و خوشبختانه جنس موسیقی مقامی هم به گونه‌ای است که حتی یک شب قبل از مراسم هم با یک هماهنگی می‌توانستند قطعات و آثاری را برای اجرا انتخاب کنند که رنگ و بوی مذهبی‌تر و حتی به مقام‌های سوگ نزدیک تر را با خود داشته باشد .با یک هماهنگی با همین هنرمندان ‌می‌توانستند با اندکی تعدیل در رپرتوار(کارگان) های اجرایی هم مراسمی در خور تدارک ببینند و هم این گونه اسباب آوارگی و دربدری گروه بزرگی از هنرمندان نشوند. اما از قرار مسئولانی چون این فرماندار و ستاد جشنواره بیش از آنکه به فکر ابتکار و خلاقیت و استفاده از فرصت‌ها باشند،در فکر حفظ میز و صندلی‌آی هستند که در اختیار دارند و برایشان مهم نیست که این همه هنرمند و نوازنده و خواننده سرگردان یک تصمیم غلط او شوند. ایشان از قرار مقامات عالیرتبه کشور هم دلسوزترند که مدت عزای عمومی را از سه روز به بیش از ده روز افزایش دادند!؟

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 463436

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 1 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۲۱:۲۶ - ۱۳۹۴/۰۷/۰۹
    57 3
    آقا چرا 10 روز؟ سر راست بکنش یکسال خیال همه را راحت کن. کار از محکم کاری عیب نمیکنه.