وقتی زمین در رفسنجان از تشنگی می میرد

تنها طبیعت نیست که تلفات می‌دهد، بحران خشکسالی و مدیریت بد مصرف آب گریبان ساکنان استان کرمان را هم گرفته است. بارزترین نشانه اش در شیون و فریادهای «یا حسین» کشاورزانی است که هنگام پلمپ چاه غیر مجازشان سر می‌دهند.

چاه‌های آب غیر مجاز در شمال کرمان به قیمت های ۱۰ تا ۲۰ میلیارد تومانی خرید و فروش می‌شوند و فروش آب چاه‌هایی که هنوز آب دارند سرمایه کلانی را به جیب افرادی می‌ریزد که کمترین توجهی به پیامد های زیست محیطی و اجتماعی حاصل از خشکسالی و برداشت بی‌رویه از منابع آبی زیرزمینی ندارند.

دیدن باغ‌های خشک پسته در رفسنجان و زرند، مرکبات در جیرفت، باغ‌های انار خشک شده در چترود و نخل های بی‌سر در بم و شهداد عادی شده است و بازار تهیه ذغال از چوب این درختان خشک شده رونق گرفته است.

در سال های نه چندان دور چاه‌ها در عمق ۷۰ متری به آب با کیفیت می‌رسیدند، اما حالا در منطقه رفسنجان چاه‌هایی با عمق بیش از ۳۵۰ متر هم به آب نمی‌رسند. برداشت‌های بی رویه از سفره‌های آب زیرزمینی در کرمان باعث شده زمین در دشت رفسنجان طی ۳۰ سال گذشته نزدیک به ۶۰ سانتی متر نشست کند و ترک‌های ناشی از فرونشست زمین تا خانه ها هم برسند.

در استان کرمان سودآوری پسته کاری، توسعه لجام گسیخته صنعتی و کشاورزی، افزایش جمعیت، خشکسالی و عدم مدیریت صحیح مصرف آب دست به دست هم داده‌اند تا در صورت ادامه وضع موجود، افق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کرمان در آینده تیره و تاریک شود.

عکسها: ایسنا

47282