نمی دانم که داستان خرافه پراکنی تا کی ادامه پیدا خواهد کرد اما می دانم که بهترین راه مقابله با این عادت بد، پرسشگری، افشا گری و شفاف سازی است وگرنه این خرافات به باور عمومی تبدیل خواهد شد. در این راستا ذکر موارد زیر در مورد این خبر کذب ضروری است:
1- هیچکدام از مخبرین این خبر لینک مقاله اصلی را در اختیار خوانندگان قرار نداده اند که این امر به خودی خود باید برای مخاطب عاقل شبهه برانگیز باشد.
2- تا آنجا که من می دانم روزنامه معتبری با عنوان "تایمز" وجود خارجی ندارد.
3- محل انتشار نتایج و پیش بینی های علمی نشریات معتبر علمی است و نه روزنامه. روزنامه یک مرجع علمی برای پیش بینی هایی از این دست نیست؛ چرا که لزوما مقالات روزنامه ها از سیستم ممیزی علمی توسط متخصصین بی بهره اند.
4- این خبر جدید نیست و در سالهای گذشته نیز با شرحی متفاوت در فضای مجازی محبوب بوده است. این بار اما، ویرایش‌های اعمال شده خبر را جذاب تر کرده است. از جمله، گفته شده که نویسنده این مقاله یک مهندس آب و کارشناس محیط زیست است هر چند که نامی از این کارشناس مطلع برده نشده است.
5- به نظر من نزدیکترین مقاله به مقاله ادعا شده مقاله ای است که سه سال پیش با عنوان "ایران خشک شد" در فایننشال تایمز چاپ شده است هر چند که نویسنده مقاله اصلی کاملا با من هم عقیده نیست.
6- این مقاله حاوی گفته های متخصصین مختلف حوزه آب (از جمله بنده) است. مثلا در بخشی از این مقاله به سخنانی از دکتر عیسی کلانتری ارجاع داده می شود که اعتقاد دارد ایران با تاریخی هفت هزار ساله تا بیست سال دیگر قابل سکونت نخواهد بود. بنابراین بسیاری از مطالب این مقاله گفته های کارشناسان حوزه آب است، نه تحلیل کارشناسی نویسنده مقاله.
7- اگر باور کنیم که این خبر جعلی منسوب به همان مقاله قدیمی مورد نظر من است به مشکلی دیگر بر می خوریم و آن اینکه خانم نجمه بزرگمهر، نویسنده مقاله فایننشال تایمز، نه مهندس آب است و نه ادعای کارشناس محیط زیست بودن دارد.
شرم بر آنان که خرافه تولید می کنند و شرم بیشتر بر آنان که با بازنشر خرافات بدون لحظه ای درنگ در مورد صحت و سقم آن، به تبدیل یک خرافه به باور عمومی کمک می کنند.
نظر شما