حسین کنعانی‌مقدم*

برای رسیدن به وحدت و انسجام مراحلی باید طی شود که ما بتوانیم به یک وحدت ملی برسیم. یکی از این مراحل ایجاد ائتلاف های مقطعی در مسائل انتخاباتی و رقابتی، ایجاد جبهه های مختلف سیاسی، ایجاد کانون های فکری برای تضارب آراء یا همدلی و همفکری بین جناح های مختلف است. این موضوعات می تواند به روند رسیدن به انسجام و وحدت ملی کمک کند. 

من یک روز خدمت آیت الله هاشمی بودم و بحث این بود که دولت ها چکونه باید در وحدت و انسجام ملی عمل کنند. من به ایشان گفتم که ما دیگر نمی توانیم کشور را جناحی مدیریت کنیم. یعنی نمی شود وقتی یک نفر حاکم می شود 50 درصد آرای دیگر را نادیده بگیرد و فقط از جناح خودش بهره ببرد.

ما باید در تقسیم قدرت و کارهای اجرایی کشور بعد از پایان کارهای انتخاباتی بحث رفاقت ها و همراهی و همگامی را پیگیری کنیم. در انسجام ملی و وحدت جریان های سیاسی، شکل گیری دولت های فراجناحی یکی از عوامل مهم است. یعنی وقتی یک جریان سیاسی فکر می کند  چون در اقلیت است و رای نیاورده از گردونه کارهای اجرایی خارج می شود، سعی می کند در مقابل آن کسی که در راس است نگاهی بدبینانه با نوعی واگرایی داشته باشد.

من گروه های سیاسی را در کشور به 5 گروه تقسیم می کنم؛ گروه اول گروه هایی هستند که با هم همگرا هستند و می توانند با هم کار مشترک کنند چون تفکر سیاسی مشترک دارند. دوم گروه هایی هستند که با یکدیگر همراهی دارند؛ یعنی در مواقعی که نیاز به یک وحدت رویه برای یک موضوع ملی وجود دارد حاضر هستند با یکدیگر کنار بیایند. نمونه اش در مجلس در موضوع مقابله با آمریکا دیده می شود.

گروه سوم جریان واگرا هستند و به خاطر رقابت های سیاسی حاضر نیستند با یکدیگر حرف بزنند و تفاهم کنند. یک سری جریانات دیگر هم هستند که با یکدیگر در تعارض و معارضه هستند. یعنی علاوه بر اینکه با هم تعامل و همکاری ندارند به دنبال تخریب یکدیگر با روش های سیاسی و غیرسیاسی هستند.

گروه پنجم هم گروهی هستند که هیچ عکس العملی نسبت به مسائل کلان کشور ندارند و کاری هم به وحدت و انسجام کشور ندارند و دنبال منافع سیاسی خودشان هستند.

اگر ما بتوانیم این گروه ها را به سمت همگرایی یا حداقل همکاری سوق دهیم باید از قوه مجریه کمک بخواهیم که می تواند در این زمینه کمک زیادی کند.

خانه احزاب یک تشکیلات سیاسی نیست بلکه یک نهاد مدنی هم نیست؛ خانه احزاب یک نهاد صنفی است و حق دخالت در امور سیاسی را ندارد. خانه احزاب می تواند یک باشگاه سیاسی باشد برای حرف های احزاب در موضوعات صنفی.

اما نگاه برخی از جریان های اصولگرایی این است که جریان مستقلی که در خانه احزاب است با اصلاح طلبان به صورت هماهنگ حرکت می کند و این هماهنگی باعث می شود که اصولگرایان همیشه در اقلیت قرار بگیرند و در این صورت رای گیری دیگر معنی و مفهومی پیدا نمی کند. این موضوع عملا یک نوع نقض دموکراسی در مسائل سیاسی است و به همین خاطر چندان رغبتی به مشارکت در مسائل سیاسی خانه احزاب ندارند. 

*دبیر کل حزب سبز ایران

29219

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 688473

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 1 =