فهیمه حسن‌میری: «ترانه‌ای برای تهران» شعار انتخاباتی زهرا (ترانه) یلداست. یكی از كاندیداهای ورود به پنجمین دوره شورای شهر تهران كه اگرچه پیش از این مطالبی درباره مدیریت شهری، سیاست‌های شهری و شهرسازی در مجلات معماری نوشته، نامش این روزها بیشتر از قبل رسانه‌ای شده است، مخصوصا در فضای مجازی. مبلغانش می‌خواهند مردم به او رای دهند، جچون متخصص است؛ دانش‌آموخته دکتری معماری و شهرسازی از دانشگاه پلی تکنیک تورینو ايتاليا است و در فرانسه هم تحصيل كرده است. یلدا پس از آن که ۳۰ سال، در حوزه شهرسازی فعالیت كرده، تصمیم گرفته نگاهش را به شهر، به صورت اجتماعی‌تر دنبال کند. يلدا می‌گوید می‌خواهد به ارزش‌های موجود در شهر بپردازد و «مدافع بافت‌های قدیم و هر چیزی است که در شهر زیباست.»
گفت‌وگوی خبرآنلاین با ترانه یلدا را درباره انگیزه‌هایش برای ورود به شورای شهر در ادامه بخوانید:
خانم یلدا، شما سال‌ها در حوزه شهرسازی و معماری فعالیت داشته‌اید و از فضای سیاسی دور بودید، چه شد كه خواستید وارد این دوره شورای شهر شوید؟
من در این سال‌ها با تهران بیگانه نبودم، علاوه بر این كه در تهیه طرح‌های جامع و تفصیلی تهران نقش داشتم و بعضی گزارش‌های طرح جامع را نوشتم، با شهرداری‌ها در ارتباط بوده‌ام و می‌دانستم در تهران چه می‌گذرد. همیشه به عنوان شهرساز و معمار به آدم‌های شهر توجه داشته‌ام و معتقد بوده‌ام در كنار سازه‌ها، مهم است كه بدانیم حال مردم شهر چطور است، وضع شهروندان مناسب است یا نه، در رفاه هستند یا نه. در كنار فعالیت‌ها و دیدگاه‌هایی كه داشتم، همیشه می‌گفتم شورا جای من نیست اما افرادی كه من را می‌شناختند و به من لطف داشتند، مخصوصا جوانترها و هنرمندان، اصرار كردند كه وارد این دوره شورای شهر شوم و تجربیاتی كه در این سال‌ها دارم را برای تهران به اجرا بگذارم. می‌گفتند تمام این سال‌ها انتقاد داشتی، حالا وقتش رسیده كه خودت وارد عمل شوی و ببینی چه كار می‌توانی برای این شهر انجام دهی.
اگر به شورای شهر وارد شوید، مهمترین برنامه‌های كاری‌تان چه خواهد بود؟
باید چندین كار را همزمان برای بهبود وضعیت تهران و مردمانش در نظر بگیریم. یكی این كه به نقاطی از شهر بپردازیم كه مورد غفلت واقع شده‌اند به عنوان مثال مراكز تاریخی كه هویت تهران هستند مورد بی‌توجهی واقع شده‌اند. این مراكز نیاز به احیا و بازآفرینی دارند، باید به مرمت آنها توجه شود. علاوه بر آن فكر می‌كنم ضروری است كه هرچه سریعتر به وضعیت حاشیه‌نشین‌ها توجه كنیم. این افراد در شرایط نامناسبی زندگی می‌كنند كه شایسته آنها نیست، لازم است برای رفاهشان كاری انجام شود و شورای شهر باید به این مسئولیت رسیدگی كند. در كنار اینها، رسیدگی به حمل و نقل عمومی، وضعیت ترافیك، آلودگی هوا و بسیاری از مسائل دیگر هم در رسیدگی فوری قرار دارد. ارتقاي كيفيت زندگي شهري و رسيدن به شهر زيبا در عين الزامات محیط زیستی و ایمن‌سازی شهر تهران هم از موارد بسيار مهم است.
كدامیك به نظر شما در اولویت قرار دارد؟
اگر بخواهم درباره اولویت‌ها بگویم، فكر می‌كنم از همه اینها مهمتر این است كه گفت‌وگویی با دولت برقرار شود، این گفت‌وگو باید در این جهت باشد كه عملكرد شهرداری شفاف شود و پاسخگویی صورت بگیرد. در حال حاضر شهرداری مقروض است، بدهی‌های زیادی دارد كه لازم است ببینیم چرا این اتفاق افتاده. برای تغییر روش شهرداری لازم است با دولت، گفت‌وگوهایی انجام شود و هماهنگی‌هایی وجود داشته باشد كه دولت حداقل یك سوم مخارج شهرداری را بدهد. در تمام دنیا به شهرداری كلانشهرها كمك مالی می‌شود، این موضوع باعث می‌شود شهرداری برای كسب درآمد، به تراكم‌فروشی رو نیاورد و شهر به این وضعیت نیفتد. بودجه‌هاي مشخص دولتي و دريافت عوارض در قبال خدمات شايسته شهري، قطعا جايگزين درستي براي فروش تراكم است.
با لیست خاصی وارد این رقابت می‌شوید؟
به احتمال زیاد به عنوان یك مستقل وارد شوم. در بین افرادی هم كه اطرافم می‌بینم خوشحالم كسانی تایید صلاحیت شده‌اند كه در این سال‌ها به طور مستقل فعالیت كرده‌اند و دغدغه اجتماعی دارند و سال‌ها عمرشان را پای تلاش برای بهبود وضعیت شهر صرف كردند. خانم لیلا ارشد هم یكی از این افراد است. امیدوارم اگر در كنار این افراد وارد شورای شهر شدیم، بتوانیم این خط مشی را جلو ببریم كه به مردم شهر هم توجه داشته باشند نه فقط پل و سازه و مسائل عمرانی.
در دوره‌های قبل، انتقادهای زیادی نسبت به ورود ورزشكارها و هنرمندان به شورای شهر وارد شد. نظر شما درباره این موضوع چیست؟
من این ورزشكارها را از نزدیك دیده‌ام و با یكی از آنها در امور شهری همكار بوده‌ام. رسول خادم كسی بود كه با این كه ورزشكار بود اقدامات بسیار خوبی برای تهران انجام داد، جلسات را به خوبی اداره می‌كرد و به شدت منضبط و اهل كار بود. اما در عین حال ورزشكارهای دیگری را هم دیده‌ام كه بدون هیچ دانش و علاقه‌ای به پیگیری امور شهری وارد این عرصه شدند و این حجم از انتقادها را به وجود آوردند.
فعالیت شوراهای شهر را رصد می‌كردید؟ چه نقاط قوت و ضعفی به نظرتان وجود داشت؟
من فكر می‌كنم شورای قبلی سیاسی عمل كرد. در دو دهه گذشته، شوراي شهر تهران محل رقابت و كشمكش جناح‌هاي سياسي بوده است. با پروژه‌های فروش تراكم موافق نبودم، طرح جامع هم به نظرم ایرادهایی داشت، این كه تهران را سرشار از بزرگراه كردیم واقعا جای انتقاد دارد، با پول‌هایی كه صرف بسیاری از كارها شد ممكن بود خیلی كارهای بهتری انجام شود نه این كه در پروژه‌هایی مثل پل صدر، فقط به فكر ماشین‌سوارها باشیم. طرح‌هایی كه در تهران در این سال‌ها آقای قالیباف اجرا كرده برای رفاه حال سواره‌ها بوده و پیاده‌ها اصلا در نظر گرفته نشده‌اند، همین طرحی كه در میدان ولیعصر اجرا شده و پلازا نام گرفته، همین چهارراه ولیعصر كه با نرده‌ها احاطه شده، همه اینها طوری است كه مردم را به حاشیه می‌كشاند و فضا را برای حضور ماشین‌سوارها فراهم می‌كند. اینها در حالی است كه ما فضاهای عمومی را لازم داریم، شهر مال همه مردم است نه فقط كسانی كه ماشین داشته باشند.
شما در ایتالیا تحصیل كرده‌اید، فكر می‌كنید تجربیاتی كه در آنجا به دست آورده‌اید قابل استفاده در تهران باشد؟
بله حتما از تجربیاتم برای تهران استفاده می‌كنم. یكی از مواردی كه به آنها اشاره كردم همین بحث مرمت و بازسازی بناهای تاریخی است كه در كشورهای اروپایی بسیار جدی گرفته می‌شود و لازم است ما هم با استفاده از تجربیات آن كشورها، این بناهای تاریخی را كه ثروت‌های شهری هستند و هركدام شخصیت و هویت یگانه‌ای دارند حفظ كنیم. از سیستم حمل و نقل عمومی آنها هم باید الگو بگیریم، مردم این آموزش را ببینند و این امكانات برایشان فراهم شود كه از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده كنند و بسیاری از موارد دیگر كه قابلیت اجرا در تهران را دارند.
47234
نظر شما