کشورهای مشابه المنافع

استرالیا ششمین کشور پهناور دنیا با مساحت ۷٬۶۸۶٬۸۵۰ کیلومتر مربع که بیش از پنج برابر ایران است کشوری توسعه یافته در نیمکره جنوبی با اقتصاد متکی بر بازرگانی و کشاورزی است و علاوه بر فعالیتهای اقتصادی و تجاری که بستر و سابقه روابط دو کشور است زمینه های سیاسی نیز میتوان به ابعاد روابط دو کشور اضافه و سطح انرا بالا برد. این کشور یکی از اعضای کشورهای مشترک المنافع است که در سال ۱۹۰۱ از انگلستان استقلال یافته‌ و دارای حکومت پادشاهی مشروطه میباشد که فرماندار کل به صورت تشریفاتی و به نمایندگی ملکه انگلیس ریاست دولت را به عهده دارد ولی در عمل نخست وزیر منتخب حزبی، با بیشترین رای در مجلسی که نمایندگانش با رای مردم انتخاب میشوند اداره کشور را در دست دارد. این کشور معادن فراوانی دارد و تولیدات اصلی کشاورزی اش نیشکر، پنبه، غلات و گوشت بوده و شرکای بازرگانی آن بیشتر چین، ژاپن و کره جنوبی و آمریکا هستند. استرالیا از نظر تولید ناخالص داخلی و نیز شاخص توسعه انسانی در رده های بالائی قرار داشته و زمانی این شرایط باعث جذب تحصیلکرده های ایرانی بسیاری قرار گرفت و جوامع گوناگونی از ایرانیان در شهرهای مختلف استرالیا شکل گرفته و هم اکنون نیز پناهجویان ایرانی بیشماری علاقمند به مهاجرت به این کشور هستند. شرایط خوب اقتصادی و سیاسی این کشور باعث حضور بین المللی این کشور و کمکهای مالی به کشورها و سازمانهای بین المللی شده است.
با این مقدمه و توضیحات به زمینه ها و اهداف سفر وزیر خارجه استرالیا می پردازم. اگر چه این سفر به دعوت وزیر امور خارجه ایران و بعد از سفر مشارالیها به هلند و هند صورت پذیرفته کمتر زمینه دوجانبه و بیشتر حول و حوش مشورت در زمینه مسائل منطقه ائی دور میزده ولی انتظار تبدیل آن به حل مشکلات بین دو کشور خیلی غیر واقع بینانه نیست. این امر نیازمند استفاده از مزیتهای نسبی سیاست خارجی ایران است تا در مقابل آنچه کمک اجرائی و یا مشورتی برای برطرف کردن دغدغه های این کشور در ارتباط با پدیده داعش در منطقه است بتوانیم به تعریف منافع مشابه با استرالیا پرداخته و در صدد کسب حداکثری منافع واقعی مادی و معنوی خود برآئیم.
دولت استرالیا با شرکت در ائتلاف نیروهای ضد داعش نشان داد که بدلیل عضویت تعدادی از شهروندانش از این پدیده و مقوله افراطیگری، تروریسم و خشونت میترسد، اما متاسفانه هم به نحوه شکلگیری و تقویت این پدیده توسط هم پیمانان غرب توجه نکرد و هم به ریشه های رواج تروریسم، خشونت و افراطیگری نپرداخته است و هم در حال حاضر نیز به ریشه مشکلات یمن و اهداف سعودیها در حمله به این کشور نمی پردازد. اگرچه محتوای اینگونه سفرها بیشتر بصورت مشورتی بوده ولی باید با طرح خواسته های طرف ایرانی به تقویت روابط دوجانبه نیز همت گماشت تا در کنار بهره برداری سیاسی از شکل سفر دستاورد واقعی سفر را به حداکثر رساند. ایران و استرالیا باید اراده فراهم کردن زمینه های تفاهم متقابل و بالا بردن سطح تعامل و بده بستان های سیاسی و اجرائی بین دو کشور را در عمل نشان بدهند. در سالهای اخیر با مهاجرت تعدادی از ایرانیان تحصیلکرده به این کشور باید به سرنوشت ایرانیان مقیم در این کشور و همچنین پناهجویان ایرانی که در کمپهائی با شرایط سخت در این کشور نگهداری و حقوق انسانی آنها نقض میشود توجه بیشتری مبذول گردد تا حقوق انسانی و قانونی آنها استیفا شود.
نفس انجام چنین سفرهائی به شکست تدریجی پروژه ایران هراسی کمک خواهد کرد ولی باید با کمک به برطرف شدن جو روانی ناشی از پیگیری اجرای این پروژه و امنیتی کردن اهداف سیاست خارجی ایران در جبهه طرفداران غرب شکاف انداخت و فضای تنفسی برای سیاست خارجی و در نتیجه تعامل مثبت و همه جانبه با کشورهای دنیا و جلوگیری از یکجانبه گرائی آمریکا پرداخت که حتی همراهان این کشور در آسیا و اروپا نیز از آن خسته شده اند.