روزهای آغازین یا پایانی ماه قمری، در کنار هلال نازک ماه می‌توان باقیمانده تاریک قرص ماه را نیز تشخیص داد. این پدیده به زمین‌تاب معروف است و حاصل بازتاب نور خورشید از سطح زمین به روی بخش‌های تاریک ماه است.

به گزارش خبرآنلاین، پدیده «زمین‌تاب» معمولا بین ماه نو تا تربیع اول (هفت شب نخست ماه قمری) و تربیع آخر تا محاق قابل تشخیص است. در گذشته، این پدیده را به شکل «ماه کهنه در آغوش ماه نو» توصیف می‌کردند. ۵۰۰ سال پیش، لئوناردو داوینچی توانست زمین‌تاب را به‌درستی توضیح دهد: آفتاب از اقیانوس‌های زمین بازتاب می‌شود و سطح تاریک ماه را روشن می‌کند.

برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.

تصویر زیبایی که از زمین‌تاب در مجاورت هلال باریک ماه می‌بینید، دقایقی پس از غروب آفتاب روز ۱۸ ژانویه (۲۸ دی) از رصدخانه لاس‌کامپاناس واقع در صحرای آتاکامای شیلی گرفته شده است. لایه‌های وارونه جو بر فراز اقیانوس آرام، چشم‌انداز دراماتیکی خلق کرده‌اند و غروب آفتاب، رنگ‌های منحصربه‌فردی را در افق غربی پخش کرده است.

جالب اینجاست که اگر در همین لحظه، فضانوردی روی ماه حضور می‌داشت و به زمین نگاه می‌کرد، چشم‌اندازی بی‌اندازه زیبا در برابر دیدگانش نقش می‌بست. وقتی ماه در آسمان زمین به شکل هلالی باریک دیده می‌شود، از سطح ماه می‌توان شاهد نورافشانی قرص تقریبا کامل زمین بود.

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 747781

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 0 =