زهرا مرادی -درصد بالایی از مرگ و میرهای ناخواسته امروزی را حوادث ناشی از رانندگی شامل می‌شود که به عنوان سانحه زیست محیطی به شمار می‌آید و سبب به وجود آمدن تلفات جانی و خسارت مالی بسیار زیاد و قابل توجهی شده و افسردگی شدید روحی، اتلاف وقت و صرف نیروهای انسانی و به هدر رفتن سرمایه‌های ملی را به دنبال خواهد داشت و در حال حاضر یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در ایران محسوب می‌گردد.
نظر به این مقدمه کوتاه و متأسفانه بر اثر برخورد شدید یک دستگاه پراید با نیوجرسی مسیر بابلکنار در روستای هلیدشت جوان ۲۵ ساله‌ای جان خود را از دست داد.
این اتفاق هرچند تلخ اما برای مردم منطقه بابلکنار و شهرستان بابل، تکراری زجرآور است و واژگانی همچون جاده بابلکنار، نیوجرسی و تصادفات منجر به مرگ بارها و بارها به گوش‌مان رسیده است اما کدام گوش؟!
گوش مسئولینی که صدای مردم را نمی‌شنوند! مسئولینی که به جای تعریض و رفع موانع در جاده‌ها با نصب نیوجرسی (حفاظ بتنی) در جاده‌های کم‌عرض سبب ایجاد مانع می‌شوند و یا مسئولینی که تعریض جاده‌ها فقط در لیست شعارهای انتخابی‌شان قرار دارد؟
جاده بابلکنار سال‌هاست که مورد کم‌لطفی مسئولین واقع شده و به جاده مرگ شهرت یافته و این در حالی‌ست که جاده‌های مواصلاتی از اساسی‌ترین و ضروری‌ترین نیازهای حال حاضر توسعه‌ای استان مازندران به شمار می‌روند که امروزه به عنوان یکی از عوامل ایجاد تصادفات مطرح است که باید توجه ویژه‌ای به آن داشت، اما متاسفانه سال‌هاست که جاده بابلکنار تنها شاهد مرگ جوانانی‌ست که آرزوهای‌شان را به خاک برده‌اند و کسی صدای ناله خانواده‌های‌شان را نمی‌شنود.
این گزارش بنابر رسالتی که بر دوش احساس می‌کند نوک پیکان انتقادات بر حق خود را که قطعاً حرف دل شهروندان بابلی و مردم منطقه مذکور است به سمت استاندارمازندران، معاون امورعمرانی استانداری، مسئولین راه وشهرسازی مازندران، نمایندگان مردم بابل در مجلس، فرمانداری و سایر مسئولینی می‌برد
ما نیز بخش عمده‌ای از علت وقوع این حوادث را با ناکارآمدی مدیرانی مرتبط می‌دانیم که نسبت به این موضوع احساس مسئولیت نمی‌کنند و حتی خدمت‌رسانی به مردم را با نگاه‌های جزیره‌ای می‌نگرند.
گذشته از نقش بسیار زیاد بی‌توجهی به مقررات، خواب‌آلودگی راننده، سرعت و سبقت غیرمجاز باید به این مساله نیز توجه کرد که علت نیمی از تصادفات فوتی تقصیر راننده‌ها است و نیمی دیگر به عوامل به غیر از نقش راننده باز می‌گردد که خلاء ایمنی جاده‌ها و نبود مهندسی در ساخت مسیرهای ارتباطی می‌تواند سهم بسزایی در بسترسازی تصادفات داشته باشد.
به نظر می‌رسد از میان سه عامل انسان، وسیله نقلیه و جاده؛ راه‌ها و جاده‌ها به عنوان یکی از عوامل ایجاد حوادث جاده‌ای باید با جدیت بیش‌تری مورد توجه مسئولان قرار گیرند و آن‌ها با تدبیر بیش‌تر در ایجاد جاده‌های ایمن تلاش کنند؛ جاده‌هایی که بتواند حداقل قسمتی از سهل‌انگاری‌های رانندگان و مشکلات فرهنگی رانندگی را کاهش داده و خود عامل اصلی بروز تصادفات نباشد.
46
نظر شما