سیدعلی عباسی

جهانی سازی، بلوغ طبیعی جهان در قرن بیست و یک است.  چراکه  اقبال عمومی به سوی فن آوری های پیشرفته، سرمایه داری و آرمان های دمکراتیک به طور فزاینده ای در اکثر کشورها مشهود و غیر قابل کتمان است.

قطعا برای برای حضور در چنین جهانی باید بسیاری از نکات را تجار در مراحل مختلف تجاری خود مد نظر قراردهند و برای عقب نماندن از بازارهای بکر در جهان اقدامات لازم را انجام دهند؛ زیرا آنچه که می تواند امروز به اقتصاد ما کمک کند افزایش مالیات نیست! بلکه حضور در بازارهای جهانی است؛ حضوری که می شود با داشته های همین امروز کشور در بخش صنعت و کشاورزی، یک حضور مستحکم و سودآور باشد و این تنها بر می گردد به برنامه ریزی و درایت برای بررسی ، شناخت و حضور در این بازارها.

برای رسیدن به  این هدف دولت ها وظیفه ی سنگینی دارند؛ اینکه بتوانند در تجار این محرک های را برای ورود به بازار های بکر جهانی در نظر بگیرند. همینطور حمایت از تولید،  نوآوری ، تحقیق و توسعه در زمینه تجارت کلید افزایش حضور  ایران در اقتصاد جهانی است.

انگیزه ها و محرک های اقتصادی اغلب از طریق اعتبارات مالیاتی، مناطق ویژه توسعه اقتصادی و پشتیبانی تمام قد دولت از صادرات به وجود می آید.بیان این مطلب خالی از لطف نیست که موسسه تحقیقاتی بروکینگز اعلام کرده دولت چین برای حضور تاثیر گذار تجار این کشور در بازارهای جهانی در کشور های حاشیه جاده ابریشم جدید، بیش از 100 میلیارد دلار سرمایه گذاری در بخش زیربنایی انجام داده است؛ تا ارتباطات خود را با کشورهای حوزه راه ابریشم بیش از پیش افزایش داده  تا آنها از ورود تجار چینی به بازارهای جهانی و بازار خودشان حمایت نمایند.

بدون تردید اگر دولت ها در ایران در یک برنامه ریزی و حرکت منسجم  به این مهم ترین رکن ها روی بیاورد می توانند تجار ایرانی  را در این مسیر یاری نمایند. البته از وظیفه مهم دولت ها اگر عبور کنیم خود تجار دراین مسیر کارهای مهمی را برای ورود به یک تجارت موفق باید انجام بدهند.

از جمله آن موارد بسیار مهم  برای  صادرات  به بازارهای بکر  جهانی آن است که  باید رقبای سرسخت  و نیازهای اولیه این بازارها را هم شناخت. چین و هند  که درصد زیادی از فارق التحصیلان را در رشته های علم و فناوری، مهندسی و ریاضی را دارند و همینطور بیش از 30 درصد از جمعیت جهان را به خود اختصاص داده اند دو کشوری هستند که بسیار قدرتمند در بازارهای آفریقا وارد شدند. هرچند بازار آفریقا برای تبدیل شدن به یک بازار پایدار باید شاهد رشد قابل ملاحظه ای  در وضعیت معیشتی مردمانشان باشد، اما چین و هند با موقعیت سنجی در این مرحله، بازار هدف خود را قشر متوسط (بنابر تعریف قشر متوسط در آفریقا ) قرار دادند. قشری که از پس سالها فقر عبور کرده اند و امروزه در آفریقا بر تعدادشان افزوده می شود.   و این نیاز سنجی و مشتری سنجی است که تجار ایرانی برای ورود به بازارها باید مد نظر قراردهند؛ بازار سنجی از شناخت سطح رفاه مشتری شروع می شود و به نوع بسته بندی و عرضه محصولات ختم می شود. و این نکات مهمی است که نباید خارج از اندیشه تجار ایرانی باشد.

جالب است بیان شود که چین و هند دو رقیب سرسخت در این بازار با حضور شرکت های بسیار زیاد سرمایه گذاری  خودشان در این قاره نه برای سرمایه گذاری بلکه برای فروش محصولات ، خدمات و کشف مشتریان جدید در این بازار با برنامه ریزی و حضور موفقی وارد شدند.

 این نیست که تنها دو رقیب اصلی برای ورود به این قاره داشته باشیم امریکا هم برای به دست آوردن این بازار بکر در تکاپو است تا آنجا که شرکت "رویال کاریبین اینترنشنال" شرکت امریکایی سازنده کشتی های گردشگری در میان خطوط تولید کشتی گردشگری کروز خود ؛ جدیدترین و بزرگترین پروژ ه های  کشتی  سازی  خود را برای بنادر آفریقایی در حال  راه اندازی است تا در آینده قشر متوسط  آفریقا را دعوت به سفر و گشت های دریایی با کشتی های ساخته شده توسط این شرکت نماید.

بدانیم که برای ورود به این بازار و رقابت با رقبای مختلف در آفریقا شرایط بسیار خوبی داریم؛ نزدیکی ما به این قاره  و داشتن دو مسیر نزدیک  و کم ریسک دریای و هوایی و یک مسیر پر ریسک زمینی  برای ورود به این بازار از مزیت هایی است که تجار ما برای ورود به این قاره می توانند از آن بهره ببرند.

اما لازم است شرکت های تدارکاتی و حمل و نقل هم برای کسب منفعت بیشتر در دریافت هزینه هایشان برای ورود تجار ایرانی ایرانی به این بازار ها تجدید نظر نمایند؛ چراکه اگر این اتفاق رخ دهد و نسبت تجاری ما با این قاره بالا رود به شدت بر درآمد شرکت های حمل و نقل افزوده خواهد و خود این اتفاق در بحث کارآفرینی و توسعه ناوگان های حمل و نقل ما بسیار تاثیرگذار است. تجار باید تصورات و برنامه های خود را صرفا از به سمت بازارهایی  سوق دهند که ارزش افزوده بسیاری. برای آنها دارد و امروز آفریقا آن بازار است .

نباید فراموش کنیم برای گسترش قدرت اقتصادی خود و کشور بهترین راه صادرات است و بیان می شود برای شروع همین جایی که امروز در صنعت و کشاورزی ایستاده ایم برای ورود به این قاره خوب است  اما فراموش نکنیم برای ماندن در آفریقا داشته های امروزمان کم است و باید در دو بخش صنعت و کشاورزی تلاش هایی بیش از این را در برنامه های خود قرار دهیم.

دولت ها در ایران و تجار ایرانی با یک برنامه ریزی و حرکت پایدار می توانند با وجود مزایای بسیاری که برای ما در تجارت با این قاره بکر وجود دارد بازاری سود آور را بسازند. اما مشروط به اینکه قبل از ورود به آفریقا به آنچه که گفته شد عمل شود.

*کارشناس اقتصادی-aliabbasi@post.com  

3535

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 743263

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۲۲:۱۸ - ۱۳۹۶/۱۰/۱۴
    3 0
    آفریقا کاملا در اختیار شرکت های اروپایی هست و چین هم در حال رشد در اون منطقه هست اصلا هم بکر نیست، دوران کریستف کلمب تمام شده عزیز بی سواد
  • بی نام A1 ۲۲:۴۴ - ۱۳۹۶/۱۰/۱۴
    2 0
    تجار ایرانی عرضه ندارن بازار داخلی رو در برابر چینی‌ها و ترک‌ها و بقیه دنیا حفظ کنن. بعد شما دم ار صادرات به بقیه دنیا می‌زنی؟
  • رضا ۰۵:۴۵ - ۱۳۹۶/۱۰/۱۵
    2 0
    آقا این همه کشور اروپایی پولدار هست . ریس جمهور قبلی رفت اینجور جاها ، لااقل مثل ترکیه بازار عربها اروپا و امریکا و آسیا رو بگیرید که پول داشته باشند ، نه اینکه نان قرضی بخواهند !!!!!