گفتنش خیلی سخت است؟ در ماه‌های اخیر شاهد زلزله‌های گوناگونی در سراسر کشور عزیزمان بوده‌ایم. الحمدالله که خسارات و تلفات علی‌رغم این‌که حتی یک فوتی یا خرابی دیواری هم بسیار ناگور است، این ضایعات کم بوده!

نگاهی به تعداد و بزرگای زلزله ها داشته باشید حتما به این نتیجه خواهید رسید. البته برای ان هموطنانی که جان عزیزان یا منازل و یا ... از دست داده اند این هم زیاد تلقی شده و خواهد شد.ما هم در غمتان شریکیم.

اما نکته ای که در این اوضاع گفتنش بسیار سخت است، مربوط به ساختمانهایی میشود که تکانهای شدید را حس نموده اند ولی در ظاهر چیزی بروز نداده اند. یاد اوری این مطلب در این زمان که مردم درگیر خود زلزله ها و پس لرزه ها هستند خیلی اسان نیست چون بر نگرانی مردم افزوده میشود ولی بعنوان یک معلم ساختمان نگفتنش هم ممکن است منجر به شرایط اتی نامطلوب شود؟ لذا سخت است.

ساختمانها بسته به نزدیکی به کانون زلزله و مصالح و ... تکان‌های شدید را هریک بصورت خاصی دفع و یا تحمل میکنند. ساختمانی با مصالح بنایی ممکن است ترک های درونی ببیند و در ظاهر نشان ندهد!

ساختمانهای فلزی ممکن است جوشهایش ترک بردارد ولی دیده نشود و ساختمانهای بتنی ممکن است ارماتور ها لق زده و چسپندگی خود را از دست دهند. پی‌ها هم با توجه به شرایط خاک اطراف ممکن است دچار نشست و .... شوند که در یک زلزله بعدی موجبات فروریزش را فراهم کنند.

البته نباید نگران بود ولی عقل حکم میکند یک ارزیابی دقیق توسط افراد خبره صورت بگیرد. توصیه من این است که دانشگاه های استان ها طی دوره ای با استانداری ها نکات ارزیابی بعد از زلزله را به دانشجویان عمران تدریس و طی یک برنامه فراگیر یک غربال اولیه صورت بگیرد اگر در مرحله اول نمره قبولی نگرفتند دقت بیشتری سپس روی ان معدود ساختمان ها انجام بگیرد.

یک نکته مهم، این هم یک اموزش برای دانشجویان است و هم اطمینان مسیولین استان از شرایط موجود لذا امیدوارم بصورت رایگان صورت گیرد که همه به اهداف خود از مالک، دانشجو و مقامات استانی برسند. ان‌شاالله

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 736886

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 9 =