صبح شنبه بخشی از خط ٧ مترو با ٧ ایستگاه بعد از سالها تأخیر در مراسم ویژه ای افتتاح شد. این خط از صبح یک شنبه مسافرگیری کرد. تردیدی نیست که سهم مهندسان و کارگران مترو که روزها و شب های بسیاری را در اعماق رمین گذراندند تا این بخش از خط ٧ مترو به بهره برداری برسد را نمی توان نادیده گرفت و باید قدردان این عزیزان بود اما این به معنای آن نیست که گفتنی های فراوانی که راجع به این خط وجود دارد، ناگفته بماند. در حال حاضر که خط ٧ مترو با ٧ ایستگاه افتتاح شده، می توان نکاتی را راجع به این خط در "٧ ایستگاه نوشتاری" به شرح زیر بر شمرد:
ایستگاه اول: چه کسی پاسخگوی این همه تأخیر در افتتاح این خط است؟ خطی که در ابتدا قرار بود سال ٩٣ افتتاح شود، بعد گفتند سال ۹۴ افتتاح می شود و سپس مقرر شد ۹۵ افتتاح خواهد شد و قول بهره برداری از آن سال به سال و ماه به ماه و هفته به هفته به تأخیر افتاد تا سرانجام نسبت به افتتاح ناتمام آن در خرداد ٩٦ اقدام شد؟
ایستگاه دوم: افتتاح ایستگاه ها و خطوط بدون قطار مترو چه معنا و مفهومی دارد؟ مگر قرار است مترو را به صورت نمادین افتتاح کنیم که بدون پیش بینی ناوگان مورد نیاز، نسبت به بهره برداری از یک خط ٢٠ کیلومتری اقدام می کنیم؟ در حال حاضر که خطوط موجود مترو نیر از کمبود قطار رنج می برند، افتتاح خط جدید مترو بدون تأمین قطار چه توجیهی می تواند داشته باشد؟
ایستگاه سوم: مسیر خط ٧ مترو در امتداد مناطق پر جمعیتی واقع شده که استقبال بالا از آن کاملاً قابل پیش بینی است. با این اوصاف، اختصاص تنها ٣ رام قطار مترو با ظرفیت محدود به خطی تازه تأسیس و پر تقاضا به طول ٢٠ کیلومتر با ٧ ایستگاه تا چه اندازه می تواند نیاز مردم را برآورده نموده و پاسخگوی سالها انتظار برای افتتاح آن باشد.
ایستگاه چهارم: ترافیک تهران از ٧ صبح آغاز می شود و تا ٢١ شب ادامه دارد و در چنین شرایطی قرار است این خط و ایستگاه های آن تنها روزی ٣ ساعت روی مردم گشوده شده و نسبت به جا به جایی مسافر اقدام کند. در حالی که اوج ترافیک صبحگاهی از ٧ تا ٩ و اوج ترافیک عصرگاهی از ١٧ تا ١٩ است، این خط با فعالیت از ١٠ تا ١٣ می تواند چه گرهی از مشکلات شهر و شهروندان را بگشاید.
ایستگاه پنجم: برخی مقایسه ها در اخبار افتتاح خط ٧، جای تعجب دارد از جمله این که در اجرای این خط ٣٠ برابر برج میلاد بتن ریزی و ١١ برابر برج ایفل آرماتوربندی انجام شده است! در این خط ٣٠ برابر برج میلاد که نه؛ ٣٠٠ برابر آن و ١١ برابر برج ایفل که نه؛ ١١١ برابر آن هم که بتون و آرماتور به کار رفته باشد، برای مردمی که نمی توانند با سهولت و به سرعت از آن استفاده کنند، چه تفاوتی دارد.
ایستگاه ششم: برخی ادعاها در مراسم افتتاح خط ٧، جای تأمل دارد از جمله این که طول برق فشار قوی این خط برابر فاصله ارومیه تا بندرعباس است! اصلاً فاصله مرز بازرگان تا مرز چابهار را هم کابل کشی شد، خُب که چه؟! بهتر نبود به جای این، می گفتید سرفاصله حرکت قطارهای این خط چقدر است و چقدر طول می کشد تا مسافران با احتساب زمان انتظار برای رسیدن قطار، فاصله ٢٠ کیلومتری سر و ته این خط را طی کنند؟
ایستگاه پایانی؛ بعد از این همه وعده و وعید دادن ها و امروز و فردا کردن ها در همه این سالها و همه این ماهها، سرانجام بخشی از خط ٧ مترو با ٧ ایستگاه افتتاح شد. دست شما درد نکند! اما با تنها ٣ رام قطاری که به این خط اختصاص داده شده و تنها ٣ ساعت زمانی که برای فعالیت روزانه این خط در نظر گرفته شده، خط ٧ مترو با وضعیت موجود، گرهی از مشکلات مردم باز خواهد کرد یا گرهی بر مشکلات آنها خواهد افزود؟
* کارشناس برنامه ریزی شهری
۴۷۴۷
نظر شما