شهرداری می‌گوید ما اخطار داده بودیم، اخطار چه فایده دارد؟ پلاسکو باید پلمب می‌شد. از 540واحد پلاسکو، 100واحد بیمه شده بودند، بیمه براساس چه استانداردی این 100واحد را که امکانات حفاظتی نداشته بیمه کرده است؟!
بر هیچ چیز نظارتی وجود ندارد، نظارت و محدودیت‌های قانونی در مملکت ما خریدنی است. مالک ساختمان پلاسکو، چرا درباره این حادثه حرفی نمی‌زند؟ حالا این مالک مسئول است، مسئول دایر کردن چنین کارگاه تولید پوشاک عظیمی در مرکز شهر که سیستم گرمایشی‌اش گاز پیک‌نیکی است، جایی که با یک‌اشاره تمام مواد داخلش آتش می‌گیرد.
متأسفانه تئاتر شهر ما هم در صف چنین فاجعه‌ای است؛ تئاترشهر دارد از زیر می‌پوسد و فرومی‌ریزد. تأسیساتش کهنه و قدیمی است و بهره‌برداری‌های نادرست در اطراف این بنای باارزش صدمات بسیاری به آن وارد کرده‌است و حتی راهی برای ورود سریع در موقعیت اضطراری برای ماشین‌های آتش‌نشانی وجود ندارد تا به داد مردم برسند.
بدبختانه ما هر حرفی هم از روی دلسوزی می‌زنیم وجه سیاسی به آن می‌دهند، خبرنگاران هم تا از معضلات حرفی می‌زنند گرفتار می‌شوند، سیاست ما را بیچاره کرده است. ما پیوسته در محدودیت زمانی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هستیم. مسئولان مدام در حال خراب کردن هم هستند و این درگیری‌ها حاصلی جز تخریب مادی و معنوی کلیه ارزش‌های ما ندارد. ما هنرمندان هم باید مدام نگران باشیم جناح‌های مختلف از حرف‌های ما بهره‌برداری نکنند و آنچه در این میان بیشترین آسیب را می‌بیند، کشور ماست، اقتصاد و محیط زیست و اخلاق اجتماعی ماست.
قبل از اینکه همه داشته‌ها و ارزش هایمان خداى ناکرده مثل ساختمان پلاسکو فرو بریزد باید به خودمان بیاییم!
58241
نظر شما