حسینی: بیانیه ترامپ علیه ایران مبنای حقوقی و قانونی ندارد

یک کارشناس ارشد مسائل اروپا معتقد است که اروپا می تواند روابط خود را با آمریکا و ایران مدیریت کند.

زهره نوروزپور: هفته گذشته دونالد ترامپ رئیس جمهوری ایالات متحده پس از امضای تعلیق تحریم های ایران، اخطار داد که این دفعه اخر است که قانون را امضا خواهد کرد! بیانیه ترامپ بازتاب گسترده ای در کشورهای امضا کننده توافق هسته ای داشته است، در این میان اروپا مانند همیشه موضع تندی علیه سیاست آمریکا گرفت؛ روسیه و چین نیز تاکید کردند که برجام یک توافق جهانی است. مقامات اروپایی نیز تأکید کردند اتحادیه اروپا به دقت بیانیه ترامپ درباره برجام را بررسی خواهد کرد. در این باره با سید محمدعلی حسینی سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه و سفیر سابق ایران در ایتالیا، گفتگو کرده ایم که از نظر می گذرانید:


مقامات اتحادیه اروپا اعلام کرده اند که با دقت مفاد بیانیه ترامپ درباره برجام را بررسی می کنند. این به چه معناست و به نظر شما خروجی این بررسی و پاسخ اروپا ممکن است به چه صورت اعلام شود؟

بیانیه آقای ترامپ با هر انگیزه ای که تهیه و صادر شده باشد حاوی مطالب و شروطی است که به هیچ وجه مبنای حقوقی و قانونی ندارد و  در تعارض کامل با بندهای مختلف توافق برجام است و از این جهت با مخالفت مقامات اروپایی و دبیر کل سازمان ملل نیز مواجه شده است.

نقطه اشتراک تمامی مواضع اعلام شده در این باره مخالفت با مرتبط ساختن هر موضوع سومی با توافق هسته ای برجام است؛ امری که آقای ترامپ در طول ماههای گذشته به شدت آن را دنبال نموده است. قابل پیش بینی است که اروپا این موضع یکپارچه خود را حفظ خواهد کرد. آنچه از طرف اروپائی انتظار می رود هوشیاری و پرهیز از همراهی با طرف آمریکایی در اعمال فشار در حوزه های غیر هسته ای از جمله حوزه های نظامی و برنامه دفاعی موشکی جمهوری اسلامی است که خط قرمز مشترک مردم و مقامات و تمامی سلیقه های سیاسی داخلی ایران است.

روز سه شنبه هفته گذشته اتحادیه اروپا جلسه ای با موضوع وضعیت حقوق بشر علیه ایران برگزار کرد که در این جلسه برنامه موشکی ایران هم اشاره شد. تحلیل شما از این جلسه چیست؟

 

این تلاشهای بیهوده و بی ثمر، ادامه روند غلط آزموده شده گذشته است. اینگونه دخالت ها در امور داخلی ایران از سوی کشورهایی صورت می گیرد که بعضا برنامه های تسلیحاتی گسترده و پرهزینه ای را دنبال می کنند و برای افزایش درآمدهای اقتصادی خود اقدام به فروش انواع سلاحهای پیشرفته و نوین به کشورهایی که تهدید کننده صلح و امنیت منطقه ای و جهانی هستند، می کنند. اقداماتی از این دست عوامفریبانه و ریاکارانه بوده و همواره با مخالفت قاطع و منسجم مردم و مسئولین جمهوری اسلامی ایران مواجه گردیده است.

با توجه به اعلام سیاست های موشکی تازه فرانسه درباره ایران و اتحاد تازه نظامی که این کشور با بریتانیا بسته است، پیش بینی شما از سیاست این دو کشور درباره ایران چیست؟

مواضع برخی از کشورهای اروپایی بویژه دو کشور فرانسه و انگلیس در قبال موضوعاتی مانند برنامه دفاعی موشکی ایران، حقوق بشر، تحولات منطقه و متهم ساختن کشورمان به دخالت های منطقه ای و همچنین موضوع مقاومت در مقابل تجاوز و اشغالگری که به زعم آنان مصداق تروریسم است، مطابق و یا نزدیک به رویکرد غلط و غیر واقع بینانه طرف آمریکایی است. به همین جهت مشاهده می کنید که مقامات این کشورها همزمان با تصریح و تاکید بر حفظ برجام و اعلام‌ پایبندی به مفاد برجام و تعهدات خود، اتهامات بی اساس و مغرضانه ای را علیه جمهوری اسلامی در حوزه های دیگر مطرح می کنند و با فاصله کوتاهی از طرف آمریکایی همان مسیر و رویکرد را دنبال می کنند. مقامات ذیربط ایران نیز با هوشیاری این اقدامات را رصد کرده و بموقع اعلام موضع کرده اند.

اگر اتحادیه اروپا تحریم های تازه ای به بهانه حقوق بشر وضع کند یا همان تحریم های قبل را تشدید کند ایا می توان گفت این همان هدفی است که ترامپ درباره ایران در اروپا پیگیری می کند؟


خواسته های نامشروع ترامپ البته بیش از این موارد است اما اعمال تحریم های جدید و یا تشدید تحریم های گذشته توسط اروپا علاوه بر اینکه تامین کننده بخشی از خواسته های ترامپ است فضای همکاری رو به رشد ایران و این اتحادیه را تحت تاثیر قرار داده و تبعات منفی آن مانعی برای ارتقاء مناسبات خواهد بود.

 


به نظر شما ایران چه سیاستی را باید اتخاذ کند تا اروپا در خصوص سیاست هایش با ترامپ همسو نشود. ایا به طور کلی اروپا گردش به سمت تهران را انتخاب می کند یا واشنگتن را؟

به نظر بنده جمهوری اسلامی ایران در تعامل با طرف اروپائی با کرامت و بزرگی برخورد کرده. به عنوان مثال در قبال توافق هسته ای، در طول مذاکرات و پس از اجرایی شدن برجام تا امروز، با حسن نیت بسیار بیشتری از طرف های اروپایی  اقدام کرده و تعهدات خود را نیز به شکلی عملی نموده که جای هیچ شبهه ای باقی نگذاشته و بارها مورد تایید قرار گرفته؛ از سوی دیگر با اغماض و چشم پوشی نسبت به عملکرد نادرست برخی از اعضای مهم اتحادیه در گذشته، فصل جدیدی در روابط را با آنان گشوده و فرصت های خوب و استثنایی برای ورود به بازار ایران در اختیار آنان گذاشته است. از این رو غربی‌ها نمی توانند توقعی بیش از این از ایران داشته باشند. در حقیقت این تهران است که می تواند از بروکسل انتظار حسن نیت و اقدام  بیشتر و ارسال نشانه های مثبت افزونتر و اجتناب جدیتر از همراهی و همنوایی با واشنگتن در سیاست های ضد ایرانی داشته باشد.

نکته دیگر در پاسخ به این سوال این که در عالم سیاست نمی توان چنین فرض کرد که اروپا یا حتی طرف های دیگر ۱+۵ ناگزیر از انتخاب یکی از دو طرف، ایران یا آمریکا، هستند.خیر اینگونه نیست؛ آنها می توانند روابط خود را با طرفین مدیریت کنند. البته این تصور نیز غلط است که مدیریت روابط، صرفا بر منافع اقتصادی استوار است. اعتبار و اعتماد بین المللی، منزلت و جایگاه بارز سیاسی در تحولات و‌مناقشات منطقه ای و جهانی  و نقش آفرینی در تامین و تقویت صلح و امنیت بین المللی و ماندگاری اصول دیپلماتیک و پیمانهای چند جانبه برای حل و فصل مناقشات در این زمینه از اهمیت مضاعفی برخوردارند. به همین جهت اروپا اگر در زمینه برجام /که یک توافق چندجانبه بین المللی است و شورای امنیت سازمان ملل  نیز بر آن صحه گذاشته و همچنین از حمایت قاطع جامعه جهانی برخوردار است/ دچار خطای راهبردی شود و از تعهدات خود شانه خالی کند و به سمت آمریکا بلغزد در حقیقت چوب حراج به اعتبار بین المللی و جایگاه و استقلال سیاسی خود زده و تبعات غیر قابل جبرانی را موجب خواهد شد. نهایتا اینکه، اروپا ظرفیت آن را دارد که  بتواند با واقع بینی و آینده نگری، رویکردی مناسب در قبال سیاست های نابخردانه و قلدرمآبانه ترامپ اتخاذ نماید و بحران ساختگی کنونی را مدیریت کند .

صف آرایی اروپا علیه آمریکا را چه طور ارزیابی می کنید؟ شرکت های اروپایی گفته اند که بدون آمریکا برجام قابل اجراست. از طرفی در شورای امنیت نیکی هیلی در مبارزه علیه ایران تنها ماند. آیا اروپا راه خود را از ایالات متحده جدا کرده است؟

انزوای فوق العاده آمریکا در محافل بین المللی امری غیر قابل انکار است. یک دلیل اصلی این پدیده، مواضع نامتعارف و جنجالی رئیس جمهور آمریکا علیه پیمان ها و توافق های چندجانبه بین المللی مانند برجام، که مهمترین آنهاست، و تصمیمات یکجانبه گرایانه او در قبال آنها بوده است ؛ بنحوی که مخالفت های گسترده ای را در مناطق مختلف جهان از جمله اروپا و در میان نزدیکترین متحدان آمریکا موجب گردیده است. اقدام غیر قانونی و بی سابقه آمریکا در تشکیل جلسه شورای امنیت و پرداختن مغرضانه به مسائل داخلی ایران که سرافکندگی واشنگتن را در پی داشت نیز نمونه دیگری از این انزوای سیاسی است.

اقدامات موهن و سخیفی مانند آنچه گفته شد باعث شده تا اروپاییها نیز مانند بسیاری از کشورهای جهان از آمریکا فاصله بگیرند اما نه باید و نه می توان به این نمونه ها دل خوش کرد و به این جمعبندی رسید که اروپا در قالب یک دگرگونی راهبردی، مسیر خود را از آمریکا جدا و به نحوی در مقابل او صف آرایی کرده است.

52310

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 747778

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 10 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • شهبازی A1 ۰۹:۰۶ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۱
    0 0
    بیخود دل برای اروپایی ها خوش نکنید اروپاای ها هرگز امریکا را ول نمی کنند طرف ایران را بگیرند.