خواب‌های آشفته شب‌های آناتولی

آقای رئیس جمهور اردوغان در موقعیت مناسبی برای اندرزدادن و نصیحت کردن قرار ندارند.حتی اگرنه به مثابه یک رئیس جمهور، که از موقعیت رهبر حزب عدالت به او نگاه کنیم.شاید تعبیری زود و به غایت رادیکال به نظر برسد ،اما او در حال تبدیل شدن به یک پروژه مشکل ساز است که در اثباتی ترین حالت کنترل و مهارش هزینه زیادی به همه تحمیل خواهد کرد.آقای اردوغان هفته گذشته در گفتگو با زینب بداوی در شبکه جهانی بی بی سی، بدون پرده پوشی همه را تهدید و جامعه بین المللی را مستقیما بدهکار خود قلمداد کرد.اما او حاضر به بیان این توضیح نشد که منشاء و مسئول مشکلات و گرفتاری های کشورش طی 5 سال گذشته و حداقل طی یک سال پس از پروژه آن کودتای معروف ژوئیه چیست وکیست؟.البته وجود دهها هزار زندانی،اخراج حداقل 60 هزار کارمند دولت، استاد دانشگاه و دانشجو و نظامیان، لغو پروانه فعالیت صدها وکیل، تعطیلی بسیاری از مراکز آموزشی به بهانه وابستگی به فتح الله گولن و یا حزب تروریستی پ/ک/ک ،و... به خودی خود تعجب برانگیز نیستند. حتی مداخلات خونین ، بی ثبات و ویران کننده ترکیه در خاورمیانه هم دیگر موضوع و نگرانی جدیدی به شمار نمی روند. اما منش و متد اخلاقی که او ازجامعه جهانی در قبال خود انتظار دارد !! بیش ازهر چیزی، حس بدی از آزردگی و ناراحتی را القاء می کند که هضم آن چندان راحت نیست. آقای رئیس جمهور در یک همراهی حساب شده و سیستماتیک مخرب با اعراب محافظه کار منطقه، کار را به آنجا کشانده که امروز در کمال شوربختی تنها می توانیم از خود سوال کنیم" خدای من! ترکیه به کنار!،با خاورمیانه بهم ریخته ،ویران وخونین چه باید بکنیم؟".حال بدون توجه به مسئولیت وقایعی که منجر به ایجاد سرزمین های سوخته در خاورمیانه شد ! آقای رئیس جمهور در هیات دبیر کل حزب عدالت مشغول قرائت منشور اخلاقی جامعه افلاطونی برای جامعه جهانی ست!.اکنون مشکل بتوان پذیرفت که او حتی از آن اعتبار و صلاحیت سیاسی سابق برخورد باشد.زمانی که در یک میانجیگری دسته دومی بر سر حل بحران قطر ،مشاهده می شود در یک فروریختگی اعتباری میان دوستانش مانند رهبران عربستان،امارات و کویت مورد بی توجهی آشکار قرار می گیرد.آنگاه که محمد بن سلمان حتی به استقبال او به فرودگاه نمی رود و مورد بی عنایتی ابوظبی هم قرار می گیرید. پس حتما یک جای کار برای ترکیه ایراد دارد.

برای یافتن دلایل بی ثباتی خاورمیانه خود را خسته نکنیم و به دنبال آدرس های غلط نرویم. البته اگر می خواهیم خود را گول بزنیم مسئله دیگری ست!اما منطق واقع بینی حکم می کند نامه های اعتراض را به آدرس درستی درآنکارا و البته  ریاض ارسال کنیم. شاید در یک بن بست دیپلماتیکی گیر کرده باشیم .اما چنین بن بستی در حوزه اخلاق و قرائت تاریخی وجود ندارد آنگاه که بسیاری تمایل دارند کشف دهها کامیون حمل سلاح و مهمات (فقط دو نمونه افشا شده) برای شبه نظامیان تروریست داعش در مرز سوریه در اواسط سال 2014 و نوامبر سال 2015 را نادیده بگیرند. آن زمان روزنامه عرب زبان مصری الیوم السابع، به نقل از روزنامه جمهوریت ترکیه این موضوع را افشا و جنجالی برپا کرد . خبری که متعاقب آن دو مسئول ارشد این روزنامه "جان دوندار" سردبیرو "اردم گل" خبرنگار آن بازداشت شدند. در کامیون های مذکورهزاران گلوله فشنگ، سلاح ومهمات نیمه سنگین کشف شد در حالی که دولت ترکیه مدعی بود کامیون ها حامل کمک های دارویی و غذایی به سوریه بوده اند!. اکنون تیم خبرنگاری و رسانه یی روزنامه جمهوریت متشکل از 16 خبرنگار آماده یک محاکمه با استانداردهای نظامی - صحرایی در استانبول می شوند.برای ساده سازی روند حیرت آور دادگاه،دولت این خبرنگاران را به همدستی با حزب جدایی طلب پ/ک/ ک و نیز جنبش فتح الله گولن مهتم ودادستان برای روان و قابل قبول تر کردن بیشتر موضوع، طبق معمول آنها را همدست کودتا چیان ژوئیه بحث برانگیز سال گذشته معرفی کرده است. اتهامی که به احتمال زیاد آنها را به زندان های بین 25 تا 40 سال محکوم خواهد کرد. این در حالی ست که هم سوابق روزنامه نگاران زندانی وهم محتوای روزنامه جمهوریت به وضوح دشمنی و مخالفت آنها با پ/ک/ک و جنبش ایدئولوژیک گولن را نشان می دهد.آیدین انگین، روزنامه نگار ارشد جمهوریت که با اتهامات مشابهی از سوی دادستانی ترکیه روبروست به روزنامه گاردین گفته "من مدت هاست روزنامه نگارم و مدت هاست با این مسائل سر و کار دارم. حرفم این است که شرمسار و در عذاب هستم از این که در کشور من چنین اتهامات غیر عقلانی مطرح می شود."

نتیجه این دادگاه چه خواهد شد؟دقیقا نمی دانم.اما هر چه که باشد، آنکارا آن را به نمادی برای سخن گفتن و برخورد با مخالفانش تبدیل خواهد کرد.ولی فکر می کنم اقدامات داخلی دولت در برابر مخاطره یی که تحت تاثیر سیاست های آنکارا متوجه ثبات و آرامش منطقه خواهد شد موضوع درجه دومی ست. آنچه بیشتر موجب نگرانی خواهد بود آن خواب های آشفته یی ست که آنکارا هرشب برای منطقه می بینند! از خاورمیانه گرفته تا اروپا.باید نگران تعبیر این خواب ها بود. مسئله این است!