به گزارش خبرآنلاین از تبریز، محمد رضا داوری در حاشیه کارگاه یکروزه نقاشی ویژه خبرنگاران گفت: هنرمند بعد از اینکه فوت کند شناخته می شود و این یک اصل است، باید برای شناختن کامل یک هنرمند؛ منتظر فوت آن ها باشیم. بسیاری از هنرمندان آذربایجان، گمنام آمدند و گمنام رفتند. معمولا نقاشانی در این شهر به خوبی مشهور می شوند که آثارشان حالت تجاری به خود بگیرد که این گونه تفکر در جامعه باعث شده از معنای واقعی هنر، دور شویم.
محمدرضا داوری، یکی از هنرمندان عرصه نقاشی در تبریز است که آثار بدیعی را در این حوزه از خود برجای گذاشته و در حال حاضر در خیابان امام، نرسیده به چهارراه شریعتی، روبروی فروشگاه فرهنگیان، جنب پاساژ گلستان، نمایشگاه نقاشی داوری در دو طبقه مجزای کارگاهی و نمایشگاهی، به کشیدن نقاشی و فروش آن به علاقه مندان مشغول است.
وی در نشستی صمیمی با برخی از خبرنگاران و اصحاب رسانه تبریز در یک روز تعطیل از علاقه وافر خود به موسیقی سخن می گوید و می افزاید: پدر و پدر بزرگ من نیز در این حوزه از هنر، فعالیت کرده اند و من هم به دلیل علاقه بسیار شدیدی که به نقاشی دارم بیش از ۲۰ سال است در این حوزه فعالیت می کنم.
وی با بیان اینکه فعالیت هنری در حوزه نقاشی برای من جنبه تفننی دارد ادامه می دهد: رشته دانشگاهی من، مکانیک است و برای سال های متمادی در برخی از دانشگاه ها تدریس می کردم. در حوزه هنر نقاشی نیز اکثر آثار من مربوط به حوزه رئالیسم و ناتورالیسم است .
داوری؛ هنر را مقوله ای ساده با یک پیچیدگی خاص و به عنوان یک خلاقیت ذهنی توصیف می کند و می افزاید: هنر به بهترین شکل ممکن می تواند با هر شخصی و با هر طرز تفکری، ارتباط برقرار کند که به همین دلیل ارتباط هنر با جامعه شناسی و علومی از این دست ناگسستنی است.
وی با اشاره به تاریخچه ای از نقاشی توسط انسان های اولیه و تبدیل آن در گذر زمان به خط می گوید: هنر در ایجاد زندگی، نقشی اساسی دارد و به همین دلیل در طول زمان با تبدیل به خط به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های ارتباطی بین انسان ها و حتی جوامع با یکدیگر تبدیل شد. در حال حاضر، هنر، نوعی بیان افکار و ابراز احساسات است و تاثیری به مراتب بیشتر از ارتباط کلامی دارد.
این هنرمند تبریزی آغاز تجمل در حوزه هنر نقاشی را مربوط به دوره بعد از رنسانس می داند و می افزاید: قبل از دوره رنسانس ، هنر در اختیار کلیسا بود و بر اساس تصمیم پاپ، تصاویر محدودی از حضرت مسیح و ... کشیده می شد ولی بعد از دوره رنسانس، هنر اندک اندک عمومیت یافته و حالت تجملی به خود گرفت. در این برهه زمانی، رافائل، لئوناردوداوینچی و بسیاری دیگر از هنرمندان به صورت آزادانه در این حوزه از هنر شروع به فعالیت کردند که اثر مشهور مونالیزا مربوط به این دوره است.
داوری در پاسخ به سوالی مبنی بر تاثیر فعالیت هنری در زندگی اجتماعی می گوید: هنرمند نقاش، برداشت های متفاوت خود از اتفاقات مختلف جامعه را در قالب رنگ یا فرم بیان می کند. مهم ترین اثر هنر در زندگی اجتماعی؛ دستیابی به یک آرامش بسیار لذت بخش است. یکی دیگر از تاثیرات هنر در زندگی فردی و اجتماعی؛ رسیدن به یک خودشناسی و مردم شناسی عمیق است.
وی در پاسخ به سوال نسل تدبیر مبنی بر اینکه چه سبک های هنری خاصی در حوزه نقاضی در این خطه از ایران اسلامی مطرح بوده است تصریح می کند: هنر، منطقه ای نیست ولی شرایط جغرافیایی، فرهنگ و ... می تواند در این حوزه موثر باشد.
وی در پاسخ به وسال دوم نسل تدبیر مبنی بر علل ناشناس ماندن هنرمندان تبریزی فعال در حوزه نقاشی می گوید: هنرمند بعد از اینکه فوت کند شناخته می شود و این یک اصل است .باید برای شناختن کامل یک هنرمند؛ منتظر فوت آن ها باشیم. بسیاری از هنرمندان آذربایجان، گمنام آمدند و گمنام رفتند. معمولا نقاشانی در این شهر به خوبی مشهور می شوند که آثارشان حالت تجاری به خود بگیرد که این گونه تفکر در جامعه باعث شده از معنای واقعی هنر، دور شویم.
گفتنی است در حاشیه این نشست صمیمی، کارگاه آموزشی نقاشی برای خبرنگاران برگزار شد و هر کدام از اصحاب رسانه به نقاشی یک عکس از طبیعت پرداختند.
48
نظر شما