مریم فکری: آن‌طور که پیداست، منتقدان دولت 4 سال گذشته و دوران تاریک صنایع کشور را فراموش کرده‌اند و به خاطر نمی‌آورند صنعت کشور به‌گونه‌ای فعالیت می‌کرد که حتی برای فردای خود نمی‌توانست برنامه‌ریزی کند.
تصمیمات خلق‌الساعه‌ای همچون بسته شدن درب سازمان برنامه و بودجه، اجرای هدفمندی‌یارانه‌ها بی‌توجه به احتمال هلاکت تولید، ساخت مسکن‌مهر، تصویب طرح‌های استانی فاقد توجیه اقتصادی، بزرگ‌ترین سد در مسیر رشد و توسعه کشور شده بود.
حالا 4 سال از دولت احمدی‌نژاد می‌گذرد و اگرچه همچنان رکودی تحمیلی دولت قبل ادامه دارد، اما شرایط تا حدی تغییر کرده است. مقامات ارشد دولتی عنوان می‌کنند ما هیچ‌گاه این ادعا را نداشتیم که معجزه می‌کنیم و نه این‌که گفتیم همه مشکلات یک‌شبه حل می‌شود.
حالا در این میان، گزارش‌هایی از تعطیلی واحدهای صنعتی منتشر می‌شود؛ واحدهایی که به گفته وزیر صنعت، معدن و تجارت، «مربوط به گذشته بوده و حالا به نام دولت روحانی می‌نویسند.» از جمله این واحدها، می‌توان به قند دزفول اشاره کرد که نزدیک به 10 سال است تولید آن متوقف شده است و حالا در رأس اخباری قرار گرفته که از توقف تولید آن به تازگی خبر می‌دهد. یا کارخانه ارج که از آن دسته واحدهایی است که در دولت قبل تعطیل شده بود. بنگا‌هایی که می‌توان گفت عدم تطبیق با فناوری‌های روز و فرسوده بودن تکنولوژی، تعطیلی آنها را به‌دنبال داشته است. از سوی دیگر، واگذاری سهام این واحدها در تصمیمات خلق‌الساعه به شرکت‌های شبه‌دولتی نیز موجب شد تا در تولید واحدها خلل به‌وجود آید.
آمارها چه می‌گویند
گزارش‌ها نشان می‌دهد که در ابتدای دولت بیش از ۱۲ هزار واحد تعطیل و متوقف بود و در حال حاضر این تعداد به حدود ۷ هزار واحد کاهش یافته است. البته بنا به گفته مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی، 48 درصد تعطیلی واحدهای صنعتی در دولت قبل بوده است.
براساس آمارهایی که از سوی سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی منتشر شده، در سال 94 حدود 850 واحد صنعتی با اشتغال 14 هزار و 450 نفر به چرخه تولید بازگشتند و آمار تعداد واحدهای باز فعال شده در سال 95 حدود یک‌هزار و 81 واحد با اشتغال 18 هزار و 271 نفر بود. این نشان می‌دهد که در طول دو سال گذشته یک‌هزار و 931 واحد به چرخه تولید بازگشته‌اند.
عملکرد 42 ماهه دولت روحانی از وضعیت واحدهای باز فعال شده نیز بیانگر آن است که 3 هزار و 468 واحد صنعتی با اشتغال 57 هزار و 460 نفر بار دیگر کار خود را آغاز کرده‌اند.
این در شرایطی است که پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که در سال 96 نیز یک‌هزار و 121 واحد تولیدی با اشتغال 19 هزار و 57 نفر به چرخه تولید بازگردد.
بنا به گفته معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت، «میانگین تعداد واحدهای به بهره‌برداری رسیده و به چرخه تولید بازگشته در دولت یازدهم نسبت به تعداد واحدهایی که تعطیل شده‌اند، بیش از دو برابر بوده است.»
ترس سرمایه‌گذاران در بخش تولید از بین رفت
در این میان، آمارها نشان می‌دهد که علاوه بر طرح‌هایی که تاکنون احیا شده، واحدهای زیادی تقاضای توسعه واحدهای تولیدی خود را داشته‌اند. در این رابطه برخی فعالان اقتصادی مطرح می‌کنند که تا حدی ترس سرمایه‌گذاران در بخش تولید از بین رفته است. گزارش‌های بین‌المللی از وضعیت کسب‌وکار موید بهبود شاخص‌ها در این حوزه است؛ تا جایی که رتبه ايران از ١٥٢ در سال ٢٠١٤ به ١١٨ در سال ٢٠١٦ رسيده است.
گزارش سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی نیز حاکی از آن است که در طول 42 ماهه عملکرد دولت یازدهم، 8 هزار و 99 واحد با اشتغال 32 هزار و 21 نفر به بهره‌برداری رسیده است. همچنین این گزارش از وضعیت سرمایه‌گذاری‌های جدید نشان می‌دهد که در طول 42 ماهه عملکرد دولت روحانی، 14 هزار و 795 قرارداد منعقد شده است.
باید به دولت روحانی زمان داد
با توجه به این آمارها، محمدرضا نجفی‌منش، رییس کمیسیون تسهیل کسب‌وکار اتاق بازرگانی تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری خبرآنلاین در واکنش به منتقدان دولت و تخریب اقدامات اقتصادی دولت روحانی، می‌گوید: «در حال حاضر نزدیک به انتخابات است و کسانی که می‌خواهند انتقاد کنند، روی هر موضوعی دست می‌گذارد. تعطیلی یک کارخانه برای 10 سال قبل و تعطیل کارخانه‌ای دیگر مربوط به 5 سال قبل بوده است. اما همه این موارد را الان مطرح می‌کنند تا به تخریب دولت بپردازند.»
به اعتقاد وی، «هم‌اکنون سرمایه‌گذاران خارجی تمایل به سرمایه‌گذاری در ایران پیدا کرده‌اند. سرمایه‌گذاران داخلی نیز اگر اقتصاد شفاف شود و محیط کسب‌وکار بهبود پیدا کند، اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنند.»
نجفی‌منش با بیان این‌که ما داریم یک روشی را دنبال می‌کنیم که سرمایه‌گذاری‌های بیشتری انجام شود، تصریح می‌کند: «شرایط کنونی واحدهای تولیدی نسبت به گذشته بهبود پیدا کرده، اما هنوز جا برای کار داریم.»
وی عنوان می‌کند: «این‌که انتظار داشته باشیم با توجه به خرابی‌هایی که صورت گرفته بود، در طول این 4 سال اتفاق خارق‌العاده‌ای بیفتد و آواربرداری شود، درست نیست.»
رییس کمیسیون تسهیل کسب‌وکار اتاق تهران با ذکر مثالی متذکر می‌شود: «ساختمان پلاسکو در عرض چند ساعت آتش گرفت و ویران شد. حالا چقدر ساخت این ساختمان زمان می‌برد؟ یا برج‌های دوقلو نیویورک 7 سال طول کشید تا ساخته شود، اما در عرض چند ثانیه فرو ریخت. یعنی خراب شدن خیلی سریع اتفاق می‌افتد. خراب کردن انرژی نمی‌خواهد، اما ساختن انرژی زیادی می‌خواهد.»
نجفی‌منش خاطرنشان می‌کند: «به‌هرحال اگر روند را بخواهید نگاه کنید، روند رو به مثبت و رو جلو است. بخشی از مشکلاتی که هم وجود دارد، این است که سیستم‌ها با قواعد قبلی‌شان عمل می‌کنند که برای این باید فکری کرد.»
35225
نظر شما