تعرفه شناسی به این معنا است که کسانی که در وزارت مربوطه متصدی تعرفه گذاری هستند تا چه اندازه با ساز و کار تعرفه آشنا هستند و تا چه اندازه دلسوز کشور و مردم آنند. تعرفه از نظر لغوی از معرفت و عرفان و شناخت می آید و سوال این است که آیا تعرفه گذاران به کار خود آشنایند؟ و اگر آشنایند، آیا تخصص، تعهد و مهارت در کار را دارند؟ پس چرا وضع کشور این چنین است؟ بازار شلوغ داخلی و خارجی با انواع تبلیغات راست و دروغ و واسطه های ریز ودرشت که جز به منافع خود و اربابانشان نمی اندیشند کار هر کس نیست که آن را بشناسد.

 آنهائی که زبان خارجی نمی دانند و یا با افرادی در ارتباطند که سلامت فکری و مهارتی شان زیر سوال است چگونه می توانند در این زمینه همکار باشند و در شناساندن واقعیت امور، تعرفه شناسان را کمک کنند؟
تعرفه گزین در شرائط بحرانی کنونی و به ویژه برای کشور ما که در تحریم است همانند پزشکی است که بر سر بیمار نشسته و دائما همه چیز وی را باید کنترل کند که اگر از یک موضع غافل شود ممکن است اندام های دیگر را درگیر کند و نه تنها یک پزشک که همواره گروهی از پزشکان و با مشورت هم باید اوضاع را کنترل کنند و البته و صد البته کار سختی است و باید تا بهبود شرائط این وضعیت را تحمل کنند و یا جا خالی کنند تا دلسوزان بیاند و کار را انجام دهند. آنها باید همچون مادری باشند که به حیات طفل می اندیشد و نه همچون دایه ای که برایش حیات و ممات بیمار فرق نمی کند. این را عملکرد ها به خوبی نشان می دهد. همچنین برای تربیت نیروهای کار آمد جوان باید آموزش هایی را بگذارند. تعرفه شناسی اگر مورد غفلت قرار گیرد تبعات بسیار خطرناکی خواهد داشت که بسیاری از آنها را مشاهده می کنیم.
مسئولان در تعرفه گزینی برای واردات و صادرات باید به گونه ای عمل کنند تا سود کشور تأمین شود و در مقابلِ مسئولان بالاترِ دلسوز پاسخگو باشند. در تعرفه پذیری هم باید آنقدر هشیار باشند که اگر دولت هایی که با آنها روابط تجاری داریم و به ویژه همسایگان مواظب تصمیم گیری های آنها باشند. آنها باید برای هر کشور مأمور و یا مأمورانی بگذارند که همه چیز را رصد کند و با تولیدکنندگان و یا بازرگانان و حتی واسطه گران در ارتباط نزدیک باشند.
امروزه جنگ، جنگ اقتصادی است. اگر جنگ هم به پا می کنند برای درآمد و سود اقتصادی است که به جیب عده ای می رود. نمونه روشن آن در زمان حال ترامپ است که خوب طبعا اگر نه همه مردم امریکا بلکه جمع کثیری از آنها با وی موافقند. آنهایی که مخالفند برای این است که قدرت دستشان نیست و یا از بعضی عملکردها و افشاگری های او ناراحتند و گر نه در اینکه اقتصاد امریکا تقویت شود همه با هم اند. این را ما باید یاد بگیریم که اگر در بعضی موارد با هم اختلاف داریم در اصل حمایت از مردم و کشور که دعوا نداریم.
یکی از مسائل مهم در دنیای اقتصاد چه در داخل و به ویژه در ارتباط با دولت های خارج بحث تعرفه ها است. شناسایی تعرفه، گزینش و انتخاب تعرفه و پذیرش تعرفه از جانب کشور های دیگر نیاز به تخصص و تجربه و مهارت و آموزش و ارتباط دارد. تعرفه گذاران و تعرفه پذیران می توانند یک شبه عده ای را به خاک سیاه بنشانند و عده را از فرش به عرش برسانند و در کلان کار کشوری را با بحران مواجه کنند و یا در توسعه آن سهیم باشند. این کار کار هر کس نیست. من نمی دانم آیا در وزارت صمت چنین تفکری وجود دارد و یا خیر. اما وقتی صحنه هایی گزارش می شود که هر از گاه توسط مسئولان مطرح می شود بسیار نا امید کننده است. نمونه آن گزار ش ویژه خبری با وزیر جهاد کشاورزی در شبکه 2 در دهه دوم آذر ماه 96 بودکه از تعرفه گذاری ناگهانی عراقی ها نسبت به خرید محصولات باغی ما و خسارت وارده بر باغداران حکایت می کرد. آیا این کار از روی عمد و غرض بوده است؟ آیا ما در کار خود تقلب کرده ایم و به جای جنس خوب جنس بد تحویل داده ایم؟ و یا کشور ثالثی ناگهان روی دست ما بلند شده و بازار را تصاحب کرده است؟ آیا ما باید با آنها برخورد و یا دست کم گله کنیم؟ عراقی که ما اینهمه به او کمک کرده ایم و خود نیز معترف است و وزارت خارجه هم مسئولیت در این زمینه پیدا کرده چرا باید چنین رفتاری داشته باشد. شنیده شد که در سوریه هم چنین اقدامی صورت گرفته است. در هند همچنین! چرا؟
هم اکنون کشور پر از محصولات خارجی است بخشی از آن را می گویند قاچاق است که البته در آن هم دولت می تواند مداخله جدی کند. اما ورود کالا از مبادی رسمی که به ورشکست شدن مجموعه ای از تولید کنندگان می انجامد کار کیست؟ وقتی همه چیز ما از خارج می آید و تولید کنندگان ترجیح می دهند به جای تولید به واردات روی آورند نقش تعرفه گذاران کجاست؟
به هر حال بازی با تعرفه ها شاید شبیه بازی شطرنج باشد که اگر لحظه ای غفلت کنی کیش و مات می شوی. آیا تعرفه گذاران قواعد بازی را می دانند؟ آیا مسئولان برتر به این اهمیت واقفند؟ آیا نسبت به سلامت و تخصص این افراد اطمینان دارند؟ رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس در جلسه بیمه گذاران حرف خوبی می زد که بسیاری از جوانان با تجربه در بیمه هست که به آنها میدان کار نمی دهند ولی افرادی در بیمه سیاست گذاری می کنند که با هوای فکری پنجاه سال قبل تنفس می کنند. این نکته در همه موارد صادق است. شما را به خدا این مریض (اقتصاد کشور) را دریابید و یا آن را به حال خود بگذارید.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 734211

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 0 =