یلدا بدون بزرگترها هیچ است

کسی خبرندارد که صدها سال پیش مردم دقیقا شب یلدا راچگونه می گذراندندو آنچه درمکتوبات آمده درهمه کشور و همه خانواده ها جاری و ساری بوده یاخیر؟
به نظر می رسد متناسب با عصر کشاورزی و ایام پاییز و زمستان که فعالیتهای کشاورزی بارکود مواجه می شده مردم باید ایام را باسرگرمی و امیدمی گذراندند و جشنها و مراسم هم متناسب با آن دوران سازمان یافته است.
نگه داشتن هندواه بدون سردخانه تا آخرپاییز هنر یک خانواده و شب یلدا به عنوان تحفه آن رابه میان آوردن اوج سلیقه و کارپسندیده ای بوده و هست .تلاش کدبانوی خانواده برای تهیه آجیل مناسب نیز نشان تشخص یک بانوی خانه دارارزشمندبوده و هست.
اما حرکتهای فرهنگی و سنتی و آیینی قدیم دربرگیرنده روشها والزاماتی بود که دردوران فعلی برگزاری مراسم بدون آن هنجار ها معنای درستی ندارد.یکی از آنها گرد هم آیی اعضای خانواده و باهم بودن است.
چه گونه می شود از آیین یلدا فقط به خوردن آجیل و هندوانه وانار اکتفا کرد درحالی که مادربزرگ قصه گوی ما و پدربزرگ حافظ خوان مادرخانه سالمندان باشند یادرخانه ای تنها چشم براه دیدن فرزندانشان نشسته و بالاخره ناامید سربربالین بگذارند؟چگونه میتوان یلدارابرگزارکرد و فرزندی ازخانواده راطرد کرده باشیم به نحوی که یلدایش رادرخانه دوستش یادرمحفلی نامناسب و یا درخیابان بگذراند؟و یاباخواهروبرادر و همسر حرف نزنیم و کینه هارا دردل نگه داشته باشیم؟.
یلدا شب دورهمی است هرچند کرسی نباشد و هندوانه یاانارنباشد و آجیل غایب باشد .به جای کرسی شوفاژیاشومینه باشد وبجای هندوانه موزباشد یامرکبات فرقی نمیکند. نه شب یلدا قداست دارد و نه این میوه ها بلکه قداست درباهم بودن است باهم شاد بودن و باری از دوش هم برداشتن اصالت دارد. دراین دورهمی باید همه باشند.همه حاضرباشند.
دست نوازش برموهای برف نشسته پدربزرگ ومادربزرگ که سالها به حرکتها و سخنان کودکانه ماخندیدند واکنون تاب سخنان قدیمی آنهارانداریم می تواند به مهر و عطوفت انسانی حیاتی دوچندان بخشد این عشق ورزی علاوه بر آن که نیاز آنهاست نیازفطری و تقویت انسانیت مادرعصر ماشین وفردگرایی است.یلدا اگرباجمع ودوستی و خانواده و محبت نباشد هیچ ارزشی ندارد بلکه شبی است چون شب های دیگر و وطولانی ترازهمه شبها که آغاز فصل سرد است ونه چیز دیگری........