گفت وگو با عادل غلامی و همسرش/از" لواشک خوری" تا گذاشتن ریش که"مد" است/بعد از المپیک خداحافظ تیم ملی

مرتضی رضایی/مهری رنجبر:سرنوشت برایش این طور رقم خورده بود که در یکی از مسابقه های فوتبال مدارس گل به خودی بزند تا پرونده اش برای همیشه در این رشته ورزشی بسته شود.خودش که می گوید:«شانس آوردم.»شاید اگر آن مسابقه فوتبال برگزار نمی شد و عادل غلامی آن گل به خودی را نمی زند او حالا اصلا والیبالیست نبود که بخواهد عضو تیم ملی باشد.

روز جمعه و لحظاتی قبل از سال تحویل و در خانه ملی پوش والیبال ایران.بازیکنی که ظاهرش کاملا با باطنش فرق می کند.ظاهری جدی،اخمو و تا حدودی هم عصبانی.اما وقتی پای حرف هایش می نشینی چیزی ته دلش ندارد و آنقدر خونگرم است که آدم احساس می کند سال هاست او را می شناسد.در این گفت و گوی صمیمانه که همسر عادل غلامی هم حضور داشت او خاطرات زیادی را مرور کرد و از روزهای تلخ و شیرین زندگی اش گفت. غلامی البته جدا از عشق به همسرش و والیبال یک چیز دیگر را عاشقانه دوست دارد و آن لواشک محلی است که عیدی ما به این بازیکن تیم ملی بود! عادل وقتی این هدیه را از ما گرفته گاز بزرگی به بسته لواشک زد و گفت:«ممنون،سورپرایز شدم،سال نو مبارک.»حرف های او خواندنی تر از آنچه شد که فکرش را می کردیم.

از لیگ برتر شروع می کنیم .تیم شما چهارم شد.حاشیه ها زیاد بود و مثل اینکه بچه های شما برای این بازی بی انگیزه بودند.

حاشیه قبل از بازی با تیم شهرداری ارومیه هم  وجود داشت.من خودم مشهدی نیستم و زیاد این حاشیه ها را احساس نکردم.دربازی با ارومیه وقتی وارد سالن شدیم جو مسموم بود.انرژی ها خیلی منفی بود.این ها نه بهانه است و نه تاثیر گذار.من می خواهم از یک عامل اصلی حرف بزنم که "بدشانسی" بود.یکی دیگر از دلایل این بود که ما وقتی فهمیدم بازی ها متمرکز نیست از لحاظ روحی و روانی افت کردیم.من هنوز هم نمی توانم این موضوع را درک کنم که چرا یک دفعه این کار را انجام دادند.ما طبق قانون برنامه ریزی کرده بودیم.دوست داشتیم در تهران با شهرداری ارومیه بازی کنیم.روی همه چیز حساب و کتاب کرده بودیم.البته به نظر من در حالت عادی پیکان قهرمان لیگ برتر می شد ولی ما امید زیادی داشتیم که دوم شویم.اما با این شرایط شهرداری ارومیه دو بازی میزبان شد.ما بازی اول را هم واگذار کردیم و از لحاظ روحی و روانی دوباره افت کردیم.البته در مشهد می توانستیم مقابل این تیم پیروز شویم اما باختیم و تقدیر این بود.کل تیم ما در شوک بودند.در هر صورت ما چهارم شدیم و من به قهرمان،نایب قهرمان و تیم شهرداری تبریز که سوم شد تبریک می گویم.

در کل امسال لیگ چطور بود؟

خوب نبود.تیم هایی که هزینه می کنند دوست دارند بازی هایشان بازخورد داشته باشد.البته تیم های قدرتمند وقتی در یک گروه قرار می گیرند بازی هایشان جذاب می شود.

البته این اتفاق کمک بزرگی به ملی پوشان کرد.

به نظرم حرکت خوبی بود.واقعا بازی ها فشرده بود و اگر لیگ هم فشرده می شد که خیلی از بچه ها مصدوم می شدند.

امسال از شرایط میزان راضی بودی؟

من 5 سال در کاله بودم و کمتر بازی کردن در شهرستان های دیگر را تجربه کرده ایم.به نظرم مشهد می تواند قهرمان لیگ برتر شود.

درست است که می گویند در مشهد مافیا وجود دارد؟

من چون مشهدی نیستم این چیزها را حس نمی کنم باید از خود آنها بپرسید.اگر از من درباره والیبال آمل سوال کنید می توان توضیحات زیادی درباره این تیم به شما بدهم.چون سال ها در این تیم بازی کرده ایم.فقط یک ذره جو سالن مسموم بود.

یعنی علیه شما خط می دهند؟

نمی دانم اما کلا حس خوبی نداشتم.در استادیوم تماشاگران خودی به ما تیکه می انداختند.

در بازی با پیکان هم همین طور بود؟

متاسفانه در بازی با این تیم تماشاگران کاری کردند که پیکانی ها می خواستند.جو ناخواسته به نفع پیکان شده بود.در سالن به ما توهین می کردند.حرفهایی می شنیدیم که تا به حال به ما نزده بودند.حتی یک بار علی مباشری با آنها درگیر شد.وقتی هم که عقب افتادیم شرایط بدتر شد.

به همین دلیل باختید؟

نه.وقتی یک مجموعه بخواهد کاری را انجام بدهد می تواند.چطور می شود ما بازی را 23 بر 18 جلو باشیم و بد ببازیم؟این فقط از بدشانسی است.ما اگر یک امتیاز دیگر می گیرفتیم همه چیز فرق می کرد.

برای فصل بعد در میزان می مانی؟

الان زود است در این مورد حرف بزنیم.من یک سال خوب را در مشهد داشتم  حسم واقعا خوب بود.به امام رضا(ع)نزدیک بودم و از لحاظ زندگی شخصی ام همه چیز خوب بود.یک چیز جدید را تجربه می کردم

شما چند روز باید استراحت کنید اما پس از آن تازه روزهای سخت شروع می شود.

امسال کار سختی داریم.در گروه ما تیم های خوبی قرار دارند.سعید معروف هم که تا زمان مسابقات با من نیست و این هم می تواند قضیه را سخت تر کند.

به خصوص اینکه ما روسیه را تا به حال در بازی های رسمی نبرده ایم.

دقیقا.آمریکا هم همیشه جزو بهترین ها بوده است.فکر می کنم استیفنلی ازاین تیم خداحافظی کرده باشد اما آنها باز هم آمریکا هستند.فکر می کنم بازی ما مقابل لهستان راحت تر از آمریکا و روسیه باشد.

بدون شک آمریکا هم برای جبران شکست های اخیرش به مصاف ایران می آید.

الان لیگ جهانی برای همه حساس است.همه می خواهند برای بالا آمدن از گروه تلاش کنند.البته بچه های ما هم با تجربه تر شده اند.ما انگیزه بالایی داریم و نشان داده ایم که در شرایط سخت مقابل تیم های قدرمتند قد علم کرده ایم.

چقدر امیدوارید که به دورنهایی لیگ جهانی صعود کنیم؟

بستگی به شرایط تیم در آن زمان دارد.باید ببینیم تیم های مقابل در چه شرایطی هستند.

البته بازی با لهستان هم راحت نیست.ما به آنها 3 بار باخته ایم و فقط یک بار موفق به شکست دادن شان شده ایم.

بله اما آن طور که من شنیده ام چند بازیکن اصلی این تیم خداحافظی کرده اند.فکر می کنم می شود روی باخت آنها حساب کرد.

روسیه چطور؟می شود آنها را شکست داد؟

نمی دانم اما به نظرم سبک بازی روس ها به ما نمی خورد.همیشه بازی با آنها سخت می شود.در روزی که روسیه بدترین روزش بود ما در بهترین روزمان 3 بر 2 مقابل شان شکست خوردیم.

به نظرت المپیک نزدیک است؟کواچ که امید زیادی دارد تا این اتفاق با قهرمانی در مسابقات ژاپن بیفتد.

هدف اصلی فدراسیون و بازیکنان بیشتر روی ورود به المپیک است.تنها تورنمنتی است که ما در آن حضور نداشته ایم.خودمان خیلی علاقندیم تا این اتفاق را تجربه کنیم.می دانم که صد در صد این اتفاق می افتد.ما در مسابقات ژاپن توانایی این را داریم که قهرمان شویم و سهمیه المپیک را بگیریم.ما همه انرژی مان را می گذاریم تا بتوانیم به المپیک برسیم.

امسال تیم ما نسبت به قبل شرایطش فرق می کند.خیلی ها معتقدند اگر تیم ما در لیگ جهانی موفق شد به خاطر کارهایی بوده که لاسکو انجام داده است.

منم نظرم تا حدودی همین است .چون وقتی کواچ آمد ما یک ضرب راهی لیگ جهانی شدیم.اصلا زمان نبود که با هم کار کنیم.اما امسال این زمان است و ایشان از اول تمرینات را زیر نظر دارند.امیدوارم نتایج خوبی بگیریم.

کواچ از این حرفت ناراحت نشود؟

مگر چه چیزی گفتم که ناراحت شود؟ما تازه در بازی های آخر لیگ جهانی بود که با سبک او آشنا شدیم.ما دو تا سبک متفاوت را تجربه کردیم.

سبک کاری کواچ با ولاسکو چقدر فرق دارد؟

دو تا سیستم متفاوت است.ولاسکو با یک سسیستم دیگر کار می کرد.اوایل برای ما سخت بود.ما عادت کرده بودیم واوایل خیلی سخت بود.کم کم عادت کردیم و نتایج خوبی هم گرفتیم.

حالا این سبک برای شما جا افتاده است و راحت تر تاکتیک هایی که کواچ می گوید را اجرا می کنید.

بله.اما مثالی برای شما می زنم.در فوتبال تاکتیک ها و سیستم های زیادی دارد اما در والیبال این چیزها زیاد نیست و فقط یک سری ریزه کاری وجود دارد.سیستم آنالیز کواچ و ولاسکو با هم فرق داشت.ولاسکو کلی به قضیه نگاه می کرد اما کواچ خیلی ریزبینانه ماجرا را دنبال می کند.ما هم با ولاسکو و هم با کواچ نتیجه گرفتیم و این قضیه نشان می دهد که بازیکنان ما تاکتیک پذیر هستند.

خیلی ها نگران بودند اگر ولاسکو از ایران برود نسل طلایی والیبال ما هم از بین می رود.اما این اتفای نیفتاد.

در ورزش حرف اول را مدیریت می زند.اگر برنامه داشته باشید هر مربی ای که بیاید طبق آن برنامه جلو می رود.

حتی خیلی ها تیم شما را با تیم فوتبال سال 98 مقایسه می کنند.

فوتبال ما برنامه نداشت.وقتی علی دایی،علی کریمی و کریم باقری رفتند کسی جانشین آنها نشد.فوتبال ما برنامه طولانی مدت نداشت.اما تیم ملی نوجوانان ما که همان تیم ارتعاشات صنعتی است را به سختی بردیم.به نظرم بازیکنان جوان باید جایگزین شوند.عقیده من این است که ما پایه کار را بلدیم و شاید در مقطعی افت کنیم اما از پس کار بر می آییم.

دوست داشتی مثل سعید معروف در یکی از تیم های اروپایی بازی می کردی؟

هر ورزشکاری دوست دارد در بهترین باشگاه های اروپایی بازی کند و بهترین مبلغ را هم بگیرد.اما به این قضیه باید عقلانی نگاه کرد.سعید جزو نخبه های ورزش ما است.اگر سعید الان دارد در روسیه بازی می کند حقش است.او یکی از ستاره های والیبال دنیاست و باید در همان جا بازی کند.من هم خودم دوست دارم لژیونر شوم نه تنها خودم بلکه همه بچه ها این را دوست دارند.

تا الان پیشنهادی داشته ای؟

من یک بار از لهستان پیشنهاد داشتم که آن را رد کردم.برای من اولویت مالی همیشه در رده های پایینی قرار دارد اما شرایط لهستان طوری نبود که من بتوانم در این کشور بمانم.در این کشور همه قد بلند هستند و فیزیکی بازی می کنند.این دلیل اصلی برای رد پیشنهاد لهستانی ها بود.

در هفته های اخیر بحث این مطرح شد که بعضی از ملی پوشان پس از المپیک از تیم ملی خداحافظی می کنند.

شاید هم زودتر.

واقعا؟به این زودی؟

بله واقعا.تورنمنت در والیبال اینقدر زیاد است که فکر نکنم در هیچ رشته ورزشی باشد.من تازه 29 ساله هستم و دو سال دیگر شاید نتوانم انرژی کاملم را برای والیبال بگذارم.به همین دلیل فکرهای اولیه را کرده ام.تا المپیک حتما هستم اما باز هم باید ببینم که شرایط بدنی ام چطور می شود.اما احتمالش خیلی زیاد است.

می خواهیم کمی به عقب برگردیم.عادل غلامی چطور شد که به سمت والیبال آمد و تا تیم ملی رسید؟

من ذاتا به والیبال علاقمند بودم.در محله ما خیلی ها والیبال بازی می کردند.من بازی آنها را نگاه می کردم.از همان بچگی تکنیک های والیبال را به خوبی درک می کردم.والیبال مثل فوتبال نیست که هر آدمی بتواند به راحتی آن را بازی کند.من والیبال را بازی م کردم تا اینکه در دوران راهنمایی معلم ورزش ما آقای مسلم یحیی پور مشاوره خوبی به من داد.جالب اینجاست که ظرف شش ماه به اردوی تیم ملی نوجوانان دعوت شدم.

در شمال کشور خیلی از ورزشکاران یا کشتی گیر هستند،یا فوتبالیست.همین الان در لیگ کشتی و در لیگ برتر فوتبال بازیکنان شمالی زیادی وجود دارند.

دقیقا همین طور است.من خودم می گویم شانس آوردم.شاید اگر در هر رشته دیگری فعالیت می کردم به این اندازه نمی توانستم انرژی بگذارم.من در مقطعی ژیمناستیک کار می کردم اما هیچ استعدادی در این رشته نداشتم.در ورزش کشتی هم ثبت نام کردم اما چون دیر به محل تمرین رسیدم من را به سالن راه ندادند.در مقطعی هم فوتبالیست بودم اما یک گل به خودی سرنوشت من را تغییر داد.من عضو تیم استان بودم.در مسابقات نیمه نهایی نوجوانان استان در پست دفاع آخر بازی می کردن که گل به خودی زدم.پس از این گل کلا از فوتبال متنفر شدم.پس از مشاوره های معلم ورزشمان وارد دنیای والیبال شدم.

اولین بار چه زمانی به تیم ملی دعوت شدی؟

زمان گاییچ بود.من بیست و یک سالم بود که دعوت شدم.حس قشنگی بود.

دوران گاییچ چطور بود؟

من زیاد با ایشان کار نکردم.اما تاکتیک های ایشان جدید بود.آن زمان مرحوم حسین معدنی افتخارات زیادی داشت.

شما نسلی هستید که مردم برای شما فریاد می زنند؟به ورزشگاه می آیند و ...

این نسلی بود که سال 2005 بنایش را گذاشتند.ما از تیم ملی جوانان وارد تیم ملی بزرگسالان شدیم.از آن به بعد موفقیت ها شروع شد.اینکه مردم به والیبال علاقه دارند حس خوبی است اما مسئولیت بازیکنان را سنگین تر می کند.مردم از ما انتظار دارند.والیبال یک جورهایی شده افتخار و غرور ملی آنها.مردم به آن افتخار می کنند.مردم ما تشنه ورزش هستند.امیدوارم با گرفتن میزبانی ها و حمایت مردم موفقیت های ما ادامه داشته باشد.

اما یکی از شرایط گرفتن میزبانی حضور بانوان در سالن های ورزشی است.

به نظر من بانوان باید وارد سالن ها شوند.این نظر شخی من است و پایش هم می ایستم.اگر بانوان به ورزشگاه بیایند تماشاگران هتاکی نمی کنند.کدام آدمی جلوی چشمان مادر،فرزند،همسر و خواهرش هتاکی می کند؟جو سالن ها با ورود بانوان پاک می شود.به نظرم آنها این حق را دارند که والیبال را از نزدیک تماشا کنند.

یک سوال را شفاف از تو می پرسیم.تو با ولاسکو اختلاف داشتی این طور نیست؟

به نظرم یک سوء تفاهم بود.سوء تفاهمی که من را دو سال از والیبال دور کرد.من مصدوم بودم و شرایط روحی و روانی ام طوری نبود که بتوانم ادامه بدهم.با ولاسکو حرف زدم و گفتم که باید دو هفته استراحت کنم.او به من گفت اگر پزشک تیم تایید کند می توانی این کار را انجام بدهید.آن زمان آقای ضیغمی پزشک تیم بودند و با دوری دو هفته ای من موافقت کردند.اما این وسط نمی دانم چه چیزهایی به ولاسکو گفته بودند و چه برداشت های شخصی شده بود که...به نظرم بعضی ها شیطنت کردند.تا اینکه پس از دو هفته خوش خبر زنگ زد و گفت برای رفتن به ایتالیا به اردو بروم.مصدومیت من هنوز خوب نشده بود.من رفتم و اردو شروع شد.اما آنها به ایتالیا رفتند .من با تیم "ب"تمرین کردم.بعد از برگشت من را خط زدند.لیگ سال بعد خیلی خوب بازی کردم اما نمی دانم چرا دعوت نشدم.صحبت این بود که من اردو را ترک کرده ایم.من ادله آوردم که این کار را انجام نداده ام.بعد از این ماجرا با پادرمیانی خوش خبر و افشار دوست مشکلات حل شد.

زمانی که خوش خبر برای ریاست  فدراسیون بسکتبال کاندیدا شد واکنش شما چه بود؟

همه شوکه شده بودیم.همه بچه ها به او زنگ زدیم که این کار را انجام ندهد.به نظر من اگر ایشان نباشد تیم ما نمی تواند تا این اندازه موفق باشد.همه از صمیم قلب دوستش داریم و حس پدرانه به او دارند.

روزی که خبر مرگ حسین معدنی را شنیدید.از آن روز حرف بزنید.

راستش ما فکرش را نمی کردیم که مریضی او تا این اندازه جدی باشد.فکر کنم ما در اردوی ایتالیا بودیم.قرار بود به ما خبر ندهند.اما بچه ها فهمیدند و خبر به گوش ما هم رسید.شریاط سختی ایجاد شد.شوکه شده بودیم.معمولا این مریضی ها زمان زیادی می برد تا کسی را از پا در بیاورد.تا حدودی امیدوار بودیم که معدنی سلامتی اش را به دست بیاورد اما ....

چه کسی این خبر را به شما داد؟

همسرم.روز جمعه بود و او در اینترنت خبر را خوانده بود.شب قبلش ما مهمان برنامه علی ضیا بودیم و از همه مردم خواستیم تا برای او دعا کنند.اما فوت او یکی از سخت ترین روزهای زندگی من را رقم زد.به نظر من رسیدن والیبال به اینجا مدیون تلاش های معدنی است.او هنرمند هم بود.هم خطاط خوبی بود و هم خوب عکاسی می کرد.به نظرم آدم کاملی بود و جای خالی اش خیلی احساس می شود.بعضی وقت ها که عکس های او را می بینم جای خالی اش را بیشتر از قبل احساس می کنم.امیدوارم خدا روحش را شاد کند.

بزرگترین شیطنت زندگی عادل غلامی چه چیزی بوده است؟

در بچگی سر چند نفر را شکستم.در محله ما رودخانه زیاد بود.من مارهای آبی که خطرناک نیستند را می گرفتم و با آن بچه های محل را می ترساندم.

از محبوبیت خسته نشدی؟سخت نیست؟

نه .چرا سخت باشد.محبوبیت سخت است اما  مسئولیت هم دارد.

جایی بوده که اذیت شوید و ...

من وقتی در شهرستان ها به خصوص پس از باخت از سالن بیرون می آیم رفتارهایی می بینم که در شان مردم ما نیست.یک بار هم در خارج از ایران یکی از هواداران گفت که بازیکنان خارجی را ببینید.آنها با هواداران عکس می اندازند اما شما...من هم گفتم هواداران آنها هم خیلی از چیزها را رعایت می کنند.ما می خواهیم این رابطه دو طرفه باشد و احترام ها رعایت شود.البته خیلی از مشکلات به دلیل امکانات سالن ها است.بازیکن گاهی خسته است اما ...

تا به حال با کسی هم برخوردی کردی؟

من کلا خیلی صبور هستم.در مشهد چند نفر به من تیکه انداختند که از آنها عذر خواهی کردم.یک بار هم در سطح شهر همین اتفاق افتاد که باز هم من عذر خواهی کردم.در کل برخورد نامناسبی با کسی نکردم.باز هم می خواهم تکرار کنم که اگر بانوان به سالن های ورزشی بیایند شرایط بهتر می شود.

مغرور هستی؟

نه اصلا.به نظرم هرچقدر در زمینه ورزش پیشرفت کنم شرایط بهتر می شود و از غرور ورزشکاران کم می شود.اما اعتماد به نفس بالاست.البته ئر روابط عمومی کمی ضعیف هستم.

اما باید زیاد عصبانی شوی.

خیلی زیاد.از مادرم بپرسید به شما همه چیز را می گوید.

به نظرت محبوب ترین بازیکن والیبال چه کسی است؟

با فاصله سعید معروف.در این شکی وجود ندارد.

راستی پاداش ها چه شد؟

آقا بیچاره شدم.پاداش ها را ندادند.به همین دلیل امسال هیچ جا نمی روم و در خانه هستم.قرار بود یک ماه قبل این پاداش ها را بدهند اما ...باید از آقایان داورزنی و مهدی اسلامی تشکر کنم که خیلی پیگیر این موضوع بودند.

اما پاداش جام جهانی فوتبالیست ها را داده اند.

آنها زورشان زیاد است.

حواله ها چطور؟

من شنیدم که گفته اند یک میلیارد تومان به حساب والیبالیست ها واریز شده است.اما این اتفاق نیفتاده است.مردم هم فکر می کنند که ما کلی پول گرفته ایم و باز اعتراض می کنیم.همه رشته های ورزشی در این زمینه گلایه کرده اند اما گلایه والیبالیست ها خیلی کمتر بوده است.ا این همه دل مردم را شاد کردیم.از قدیم گفته اند تا عرق کارگر خشک نشده باید مزد آن را داد.عرق ما خشک شد و شش ماه هم گذشت اما هنوز هم خبری نیست.

نظرت درباره مجوز برای تبلیغ ستاره های ورزش چیست؟

خوب است اما من خودم که هنوز پیشنهادی نداشته ام.

خیلی ها می گویند که با تزریق پول به والیبال این رشته ورزشی هم دارد راه فوتبال رو می رود؟

من فکر نمی کنم.والیبال هنوز هم جنب و جوش های فوتبال را ندارد.در والیبال اتفاقی نیفتاده که بگویند دارد راه فوتبال را می رود.البته خانواده فوتبال و والیبال هم با هم قابل قیاس نیستند.سوءتفاهم نشود اما خانواده آنها بزرگتر است و مدیریت کردنش هم سخت تر.در والیبال یک حس خوب وجود دارد.امیدوارم همین جو باقی بماند.

هنوز هم در صفحات اجتماعی فعالیت داری؟چند ماه پیش به ورزشکاران و به خصوص والیبالیست ها هشدار داده بودند که در سایت های اجتماعی و به اینستاگرام زیاد فعالیت نکنند.

اخطار که داده بودند.به ما گفتند به نوع عکس هایی که در این صفحات می گذارید دقت داشته باشد.اما فکر نکنم زیاد چیز خاصی باشد.همه چیز در حد یک تذکر بود.

می خواهیم کمی درباره عید حرف بزنیم.بهار و ...

عید را دوست دارم.همیشه در عید به من انرژی مثبت تزریق می شود.عید بهترین زمان ممکن برای استراحت کردن من است.

امسال نخستین سالی است که در اردو نیستید درست است؟

بله،به همین دلیل تصمیم گرفته ام که فقط استراحت کنم.

بهترین هدیه ای که تا امروز گرفته ای چه چیزی بوده است؟

عیدی های پدر و مادر که همیشگی است و جای خودش را دارد.اما اگر امسال پاداش هایمان را بدهند بهترین عیدی برای ما است.

خودت چطور؟ بهترین عیدی که داده ای....

فکر می کنم سال اولی که ازدواج کرده بودیم بهترین عیدی را به مادرم و مادر همسرم دادیم.دو جلد کلام الله مجید بود.

آرزویت در سال جدید چیست؟

والا اینقدر آرزو کرده ایم که...دوست دارم همیشه به مردم انرژی مثبت برسد.امیدوارم همه مردم همیشه سلامت باشند.آرزوی بعدی ام این است که وضعیت اقتصادی مردم بهتر شود و آنها بتوانند در رفاه کامل زندگی کنند.

چه عیدی ای به مردم ایران می دهی؟

عیدی ام را الان به مردم نمی دهم.عیدی ما هدیه ای است که چند ماه دیگر و با گرفتن سهمیه المپیک تقدیم مردم می کنیم.

راستی چرا همه شما ریش گذاشته اید؟تو سعید معروف و...

همین طوری،چون "مد" است.

***

همسر غلامی:همه بار خانه روی دوش من است،اما به افتخار آفرینی اش می ارزد

عیدی دادن به مادرهایتان ایده چه کسی بود؟

عادل.

امسال با توجه به اینکه عادل در اردو نیست شرایط برای شما بهتر است.

سال قبل تا پنجم در خانه بود.اما امسال 15 روز در کنارم است و این فوق العاده است.

نبود عادل در خانه چقدر سخت است؟

نبودن ها که همیشه سخت است اما وقتی پیروز می شوند و افتخار می آورند من همه چیز را فراموش می کنم.

بازی ها را نگاه می کنید دیگر؟

حتما.خیلی هم حرص می خورم.در اینچئون که بازی ها را از نزدیک تماشا می کردم واقعا گریه ام گرفته بود.

شما می دانستید که با یک والیبالیست ازدواح می کنید؟

بله.به نظرم وقتی با یک ورزشکار ازدواج می کنید باید همه شرایط آن را قبول کنید.ورزشکار اسمش رویش است.همسرهای بقیه صبح می روند و شب به خانه می آیند.اما زمان ورزشکاران مشخص نیست.این ناعادلانه است که شرایط آنها را قبول نکرد.

ورزشکاران معمولا خانه به دوش هستند. هر فصلی را در یک تیم و در یکشهر بازی می کنند.این شرایط را سخت تر نمی کند؟

سختی اش این است که برای 6 ماه خانه نداریم.منظورم این است که نمی توانیم وسایل خودمان را همراه ببریم.البته امسال که عادل در مشهدی بازی می کرد شرایط خوب بود.آنجا یک خانه با تمام امکانات در اختیار ما گذاشته بودند.

خودتان هم ورزش می کنید؟

من رشته تحصیلی ام تربیت بدنی است و قبل در رشته دوومیدانی فعالیت می کردم.من همیشه آرزویم این بود که عادل را در این نقطه ای که الان هست ببینم.

همیشه می گویند پشت یک مرد موفق یک زن است.چقدر در این زمینه نقش داشتید؟

این را باید عادل بگوید.واقعا تلاش خودش بوده که به اینجا رسیده است.من فقط توانستم مراقب حریم خانه اش باشم تا این حریم برایش امن باشد.

این را می خواهم بگویم که همیشه روی شما در موقعیت های مختلف حساب کرده است؟

صد در صد.حتی زمانی بوده که عادل چک داشته و روی من حساب کرده  است!(با خنده) بیشتر کارهای خانه روی دوش من است.

تا به حال شده که از این وضعیت خسته شده باشید؟

خسته می شوم اما باور کنید لذت می برم.وقتی ملی پوشان افتخار می آورند همه خستگی ها از تن ما در می رود.

خوتان را چقدر در این موفقیت ها سهیم می دانید؟

این را هم باید عادل جواب بدهد.

شما در اینچئون  و پس از چند ماه دوری همسرتان را دیدید و ...

وافعا حس خوبی بود.خسته شده بودیم.حتی مجردها هم وقتی جو و انرژی متاهل ها را دیدند روحیه گرفته بودند.

تماشای مسابقات از نزدیک چه حسی داشت؟

بازی های آسیایی بود.هر چه به فینال این رقابت ها نزدیک می شدیم استرس ها بیشتر می شد.من خودم کلا آدمی استرسی هستم.

در خانه بیشتر اذیت می شوید یا در سالن؟

در خانه.در سالن فضا طوری است که آدم خودش را خالی می کند.اما در خانه نمی شود زیاد کاری کرد.

تا به حال از برخوردهایی که در خیابان دیده اید اذیت نشده اید؟

نه،تا به حال کسی کار زشتی انجام نداده است.همه برخوردها محترمانه بوده است.

251 41