سنت پیاده‌روی روز اربعین حسینی

ايشان اين حركت را به عنوان رسم و نمادي براي شيعيان معرفي كرد اما پس از مدتي به فراموشي سپرده شد ولي در نهايت توسط شيخ ميرزا حسين نوري مجددا احيا شد و به عنوان رسم و سنتي نيكو در ميان شيعيان نشر يافت.
اين عالم بزرگوار اولين بار در عيد قربان به پياده‌روي از نجف تا كربلا اقدام كرد كه ۳ روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافيانش وي را همراهي مي‌كردند، محدث نوري از آن پس تصميم گرفت، هر سال اين كار را تكرار كند، ايشان آخرين بار در سال ۱۳۱۹ هجري با پاي پياده به زيارت حرم اباعبدالله حسين (علیه السلام) رفتند.

اين اقدام زمينه ساز پياده روي بسياري از عاشقان اهل‌بيت و امام حسين (علیه السلام) شد. در راستاي انجام اين مراسم معنوي و روحاني برخي از علما و حتي مراجع تقليد نيز با پاي پياده به كربلا سفر كردند.
از جمله اين افراد ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي يكي از مراجع عاليقدر جهان تشيع است كه بارها با پاي پياده از عتبه علويه، رهسپار عتبه حسيني شده است.

ايشان درباره مراقبت و بزرگداشت روز اربعين حسيني مي‌گويند: به هر روي بر مراقبه كننده لازم است كه بيستم صفر (اربعين) را براي خود روز حزن و ماتم قرار داده بكوشد كه امام شهيد را در مزار حضرتش (علیه السلام) زيارت كند، هر چند تنها يك بار در تمام عمرش باشد، چنانكه حديث شريف، علامت‌هاي مؤمن را پنج امر ذكر كرده است: ۵۱ ركعت نماز در شبانه روز، زيارت اربعين، انگشتر در دست راست كردن، پيشاني بر خاك گذاشتن و بلند بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ گفتن در نمازها.

امام صادق (علیه السلام) نيز درباره ثواب زيارت امام حسين (علیه السلام) با پاي پياده مي‌فرمايد: كسى كه با پاي پياده به زيارت امام حسين (علیه السلام) برود، خداوند به هر قدمى كه برمى‏ دارد يك حسنه برايش نوشته و يك گناه از او محو مى‏ فرمايد و يك درجه مرتبه ‏اش را بالا مى‏ برد، وقتى به زيارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موكل او مى‏‌فرمايد كه آنچه خير از دهان او خارج مي‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننويسند و وقتى برگشت با او وداع كرده و به وى مى‏‌گويند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزيده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل‌بيت رسولش هستي، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهي ديد و آتش نيز هرگز تو را نخواهد ديد و تو را طعمه خود نخواهد كرد.

اين سنت حسنه توانسته است در طول ساليان گذشته ضمن ايجاد نوعي نشاط و پويايي در فقه و مذهب جعفري و ضمن نشان دادن ارادت به اهل بيت، عامل اتحاد شيعيان جهان باشد و بتواند عاملي ناگسستني براي پيوند و نزديكي قلوب شيعيان باشد و تحولاتي را در تاريخ تشيع و كشورهاي منطقه و به ويژه عراق ايجاد كند. بلكه مى توان گفت كه اين سنت حسنه ، عامل اتحاد نه تنها شيعيان ونه تنها مسلمانان ، بلكه عامل اتحاد ويگانگى ميان تمام اديان الهى جهان شده است.
زاد الله شرفك يا اباعبد الله الحسين (ع)