حادثه ساختمان پلاسکو بسیار دردناک است. دیدن صحنه‌های ویرانی ساختمان و تلاش شبانه روزی برای آوار برداری اشک آدم را سرازیر می‌کند. آواری که بر روی بهترین فرزندان این مرز و بوم خراب شده است. در آن سوی این حادثه دردناک هزاران مغازه‌دار و کارگر و تولیدکننده هستند که در این اوضاع نابسامان اقتصادی همه هستی خود را از دست داده‌اند. می‌گویند حدود 560 واحد فروشنده و تولیدی و حدود 4000 کارگر در این مجتمع مشغول بودند. آنها در کسادی بازار امیدشان به شب عید بوده که همه‌اش دود شد و رفت.
از ویژگی‌های جامعه ما همدردی در روزهای سخت است، این جزیی از فرهنگ ما است. مشاهده خیل عظیم مردمی که جلوی واحدهای آتش نشانی گل و شمع به یاد این عزیزان آورده‌اند نشان از قدرشناسی مردم ماست.
پیشنهاد می‌کنم در اسفند ماه نمایشگاهی در مصلا برگزار شود که صاحبان غرفه‌های آنها فقط همین 560 واحد و 4000 کارگری باشند که در اثر این حادثه هستی‌اشان نیست شده است. ما مردم با دل و جان به مصلی می‌رویم و از آنها خرید می‌کنیم. با این کار می‌توانیم هم نیازهای شب عید خود را تامین کنیم و هم کمکی کرده باشیم به این هموطنان آسیب دیده. البته شهرداری هم انشالله از این هموطنان هزینه اضافی نگیرد.
پیشنهاد دوم من به شهرداری اعلام تاریخی است برای واریز عوارض سالیانه واحدهای مسکونی و تجاری. برای آنکه نشان دهد جان عزیزان آتش‌نشان برای این نهاد عمومی که با پول ما اداره می‌شود اهمیت دارد، این عوارض به جای هزینه در پروژه‌های بی‌اولویت شهری فقط به تجهیز سازمان آتش نشانی اختصاص یابد. این جان برکفانی که جانشان را برای ما می‌دهند، باید به امکانات مجهز دسترسی داشته باشند تا در هر حادثه اینهمه تلفات ندهند.
نظر شما