سرباز اساطیری، هندوستان کوچک در جنوب شرقی ایران

روزنامه وقایع اتفاقیه نوشت: سرباز را هندوستان کوچک صدا می‌زنند؛ شهری در نزدیکی چابهار که شاید آب‌وهوای خاصش، مهم‌ترین دلیل برای تشبیه به هندوستان باشد اما این نمی‌تواند تنها دلیل باشد و قطعا شباهت‌های فرهنگی و عادات مشترک میان هندوها و مردم بلوچ در این نام‌گذاری بی‌تأثیر نبوده است.

 بااين‌حال، مدافعان اين نام‌گذاري معتقدند، سرباز بيش از هرچيز از نظر اقليمي به هندوستان نزديک است.

شهرستان اساطيري سرباز به‌این‌دلیل به هندوستان کوچک معروف است که در آن آيین‌هاي متفاوت و قوميت‌هاي گوناگون در بستر طبيعتي گاه وحشي و گاه آرام وجود دارد، به‌گونه‌اي که در هنگامه زمستان که بسياري از مناطق کشور با سرماي استخوان‌سوز روبه‌رو مي‌شوند، در شهرستان‌هاي جنوبي و ساحلي اين استان که به آب‌هاي اقيانوسي جهان دسترسي دارد، از هوايي مطبوع بهره مي‌برد و در تابستان که همه‌جا هوا گرم است، مرکز اين استان با هوايي خنک گاهی با بارندگي سيل‌آسا يا سرما در محدوده تفتان روبه‌رو است.

کاشت و توليد انواع محصولات کشاورزي گرمسيري، نيمه‌گرمسيري و سردسيري همچون موز، انبه، پاپايا، مرکبات، سيب، آلو، انار، زردآلو، انگور و ... از ديگر توانمندي‌هاي هندوستان کوچک در ايران است.

شباهت‌هاي فرهنگي مردم بلوچ با هندي‌ها

هندوستان همسايه ايران نيست اما باوجود همين مسافت نسبتا زياد ميان دو کشور، شباهت‌هاي فرهنگي زيادي ميانشان وجود دارد که شايد نيمي از دليل آن، همسايگي پاکستان با هند و ايران است؛ کشوري که ويژگي‌هاي يکسان زيادي با هندوستان دارد و بخشي از آن را جنوب‌شرق ايران نيز منتقل کرده است. هندو‌ها و بلوچ‌ها البته پيش‌ازاين نيز مشترکات زيادي با هم داشته‌اند.

قوم بلوچ، ساکنان زيادي در بسياري از کشورها دارد. جمعيت زيادي از قوميت بلوچ در پاکستان و هندوستان زندگي مي‌کنند و شايد همين، دليل محکمي است براي اينکه آنها يک سبک زندگي يکسان را در اقليم‌هاي متفاوت تجربه مي‌کنند. هند داراي تاريخ و فرهنگ بسيار کهن و پرباري است که به سه هزار سال پيش از ميلاد مي‌رسد.

در هند، صدها زبان و هزاران گويش و لهجه وجود دارد. زبان فارسي پيش از آنکه هند مستعمره انگليس شود، دومين زبان رسمي اين کشور و زبان فرهنگي و علمي به‌شمار مي‌رفت و طي ۸۰۰ سال تسلط فارسي‌زبانان يا ايرانيان بر هند، اين کشور از فرهنگ ايران و زبان فارسي تأثير بسياري پذيرفته‌ است.

علاوه‌براين، عادات غذايي مشترک زيادي ميان بلوچ‌هاي ساکن ايران و هندوها وجود دارد؛ غذاهاي تند و سرشار از ادويه در بلوچستان، الگوي مصرف مشترک با هند است، ضمن اينکه حجم زيادي از انواع خوراکي‌ها، ادويه‌جات و ترشي‌ها در بلوچستان ايران از هند و افغانستان وارد مي‌شود که البته طرفداران پروپاقرصي هم در اين منطقه دارد.

شباهت‌هاي زيادي ميان پوشش بلوچ‌ها و هندو وجود دارد. شلوار قميض و چوريدار، يک نوع لباس دست راحتي است که زنان هندي در مناطق پنجاب و کشمير آن را بر تن مي‌کنند. اين پوشاک، يکي از رايج‌ترين لباس‌هاي سنتي مورد استفاده در ميان زنان هندي است. لباسي که متشکل از يک شلوار شبيه به پيژامه است که قسمت‌هاي کمر و قوزک پاي آن محکم و تنگ بوده و شباهت عجيبي به «جامگ» و «پاحامگ»، لباس گرانقيمت زنان بلوچ دارد.

لباس مردانه هندي کورته، پيراهن سفيد و گشادي است که تا زانوها پايين مي‌آيد و لباسي عينا شبيه به اين را مردان بلوچ بر تن مي‌کنند و گاهي مانند هندو‌ها باسکتي نيز روي آن بر تن مي‌کنند. ويژگي مشترک پوشش هندو‌ها و بلوچ‌ها در استفاده از رنگ‌هاي متنوع و شاد است؛ لباس سفيد مردان بلوچ و هند شهرت بسياري دارد. لباسي‌ که هندي‌ها مانند ايرانيان در مراسم‌هاي غم و شادي از آن استفاده مي‌کنند و فرهنگ پوشيدن لباس سياه در عزاداري در ميان هيچ‌کدام از اين اقوام مرسوم نيست.

اقليم مشابه دليل نام‌گذاري هندوستان کوچک
حميدالدين يوسفي، فرماندار سرباز، درباره نام‌گذاري شهرستان سرباز به نام هندوستان کوچک مي‌گويد: «ايران ويژگي‌هاي خاص زيادي دارد؛ يکي از اين ويژگي‌ها داشتن همه اقليم‌هاي چهارگانه در يک بازه زماني است، يعني در شرايطي که ما در يک استان بارش برف داريم، در استان ديگر هواي گرم يا بهاري داريم و همين ويژگي را ما در استان سيستان‌وبلوچستان و در شهرستان 350 کيلومتري سرباز نيز داريم. ما در يک فصل از سال در قسمتي از شهرستان سرباز، ميوه سردسيري نظير هلو، زردآلو و انار توليد مي‌کنيم و در قسمت ديگر آن ميوه‌هاي گرمسيري از قبيل انبه و چيکو داريم.»

حميدالدين يوسفي افزود: هندوستان کوچک به اين معني است که آنچه را شما در شبه‌قاره هند داريد در شهرستان سرباز نيز مي‌توانيد ببينید؛ ويژگي‌ آب‌وهوايي يکسان و توليد ميوه‌هاي استوايي از ويژگي‌هاي مشترک سرباز و شبه‌قاره هند است.

او ويژگي‌ آب‌و‌هوايي سرباز را يک ظرفيت براي توليد ميوه‌هاي خاص دانست و گفت: ما اکنون هزار و 400 هکتار باغ انبه در سيستان‌و‌بلوچستان داريم که 40 درصد از اين باغات در شهرستان سرباز قرار گرفته است. همچنین بزرگ‌ترين باغ انبه کشور را به وسعت صد هکتار در بخش پيشين داريم. علاوه‌براين از طريق نهالستان موجود در بخش «پيشين»، نهال موردنياز چهار استان گرمسيري کشور را تأمين مي‌کنيم، استان‌هاي هرمزگان، بوشهر و کرمان، نهال‌هاي انبه، چيکو، کنار و ديگر نهال‌هاي گرمسيري خاص را از سرباز تهيه مي‌کنند.

يوسفي به فعاليت باغ تحقيقاتي انبه در سرباز اشاره کرد و گفت: اين باغ تحقيقاتي به کشاورزان کمک مي‌کند تا توليد با صرفه اقتصادي داشته باشند؛ ما تاکنون در اين مرکز، هشت گونه مختلف انبه عمل آورده که به مرحله توليد انبوه نيز رسيده است.

تنها زيستگاه تمساح ايراني در سرباز و چابهار

اين مسئول در بخش ديگري گفت که نمي‌تواند مسئله مهاجرت تمساح ايران به پاکستان که گفته شده به‌ دليل خشکسالي اتفاق افتاده را تأييد کند؛ او با تأييد خسارت‌هاي خشکسالي به اکثر بخش‌ها در سرباز مي‌گويد، يک سال است فرماندار شده و از اين تاريخ تاکنون هيچ تمساحي به پاکستان مهاجرت نکرده و اگر مهاجرتي اتفاق افتاده، مربوط به سال‌هاي قبل بوده است.

يوسفي درمورد برنامه‌هايش درباره اين جانور که يک ظرفيت توريستي ايجاد کرده نيز گفت: تنها زيستگاه تمساح ايراني يا همان تمساح پوزه‌کوتاه در منطقه حفاظت‌شده‌‌اي به وسعت 460 هزار هکتار در شهرستان‌هاي سرباز و چابهار است؛ ما پيگير بازنگري در وسعت منطقه حفاظت‌شده هستیم چون اکنون برخي مکان‌ها ضرورت ندارد حفاظت‌شده باقي بماند و برخي نقاط جديد هم بايد به اين زيستگاه اضافه شود. منطقه حفاظت‌شده «گاندو» (نام بومي تمساح پوزه‌کوتاه) در سال 1349 به تصويب رسيده و اکنون نياز جدي به بازنگري دارد. علاوه‌براين تصميم داريم يک فستيوال ملي براي شناسايي اين جانور در اين شهرستان برگزار کنيم که کارهاي اوليه آن انجام شده است.

۴۷۴۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 654275

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 4 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • عباس A1 ۰۸:۳۴ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۴
    3 3
    سلام،بلوچهای غیور،مهربان ومهمان نوازتیره ای اصیل ازقوم آریایی ایرانی هستندکه از نظررده بندی قومی زیرگروه مادهامی باشندوباتیره کردوآذری ازیک رده تیره ای می باشند.بلوچهاپس ازمهاجرت اولیه ازجنوب سیبری مانندبقیه تیره های آریایی ایرانی در نواحی شمال غرب وغرب ایران خصوصاتالش ساکن میشوندسپس بامهاجرت های ثانویه وبعدی در استانهای فارس وکرمان نواحی جنوب شرق ایران تارودخانه سند پاکستان استقرارمی یابند.زبان طلای بلوچی بازمانده زبان پهلوی اشکانی وساسانی اززبانهای ایران باستان وهمانند زبان کردی ازاصیلترین زبانهای ایرانی است که میتوان به آن عنوان زبان مرجع ودایره المعارف زبان فارسی اطلاق کرد.لباس بلوچی نیزلباس اصلی مردم ایران دردوران هخامنشی،اشکانی وساسانی بوده است که تاامروزتوسط مردم عزیزبلوچ حفظ شده است.