حل مشکل اسراییل وفلسطینیان ساده تر از آن است که تصور می کنیم.درواقع مشکل حادی وجود ندارد. اصل قضیه به 5مشکل بسیار کوچک مربوط می شود که معلوم نیست چرا محمود عباس و تشکیلات خود گردان حاضر به رفع آن ها نیستند.نخست،آن ها باید ازکل سرزمین های اشغالی 67چشم پوشی کنند.دوم،قبول کنندساخت شهرک سازی در اراضی اشغالی بی حدوحصر ادامه یابد.سوم، فلسطینیان حق بازگشت به اراضی تحت سیطره دولت خود گردان را نداشته باشند.چهارم،موضوع تشکیل دو ملت - دو دولت - دو کشور به فراموشی سپرده شود.پنجم،همه آوارگان فلسطینی به دریا ریخته شوند!؟. بله ،با نگاه جنگ طلبانه ناتانیاهو چاره ای جز این وجود ندارد.
آنچه در ابتدای متن خواندید همان منطق احمقانه بنیامین ناتانیاهو است که براین پنج اصل بنیان نهاده شده واز نظروی اگرمحمودعباس این شرایط را بپذیرید دیگرهیچ مشکلی با هیچ عربی(فلسطینی وغیر فلسطینی) برای یک صلح شرافتمندانه وجود نخواهد داشت. دراین میان البته یک حلقه مفقوده وجنبه خنده دار نیزوجود دارد.ناتانیاهو حاضر نیست به این سوال پاسخ دهد «درصورت تحقق شرایط پنج گانه مورد نظراو،قراراست باچه کسی وبرسر چه چیزی صلح کند!؟.ناتانیاهو شرورانه از پاسخی طفره می رود که حتی متحدان فعلی وسابقش در کابینه با صداقت بیشتری به آن پاسخ می دهند. دراین موش و گربه بازی نخست وزیر،افرادی جنگ طلب نظیر نفتالی بنت و آویگدور لیبرمن شفاف‌ترباموضوع برخورد کرده ومی گویند:«اساسا چیزی به نام فلسطینیان و اراضی فلسطینی وجود ندارد که اسراییل بخواهد در باره آن ها گفتگو ویا مصالحه کند. هر اقدامی در جهت مشروعیت بخشی سیاسی و ارضی به فلسطینیان با سقوط دولت جبران خواهند کرد».
متورم شدن بیش ازپیش بحران در سرزمین های فلسطینی و تداوم خشونت درخاورمیانه،طرف های درگیردربحران رابه آنچنان بن بستی کشانده که اگرجامعه بین المللی راهی برای برون رفت ازآن پیدا نکند،احتمال بروز جنگی خونین در سال جاری دور از انتظار نیست. صائب عریقات مقام ارشد فلسطینی می گوید« دولت ناتانیاهو علیه صلح و ثبات منطقه گام بر می دارد.»نگرانی از عمیق تر شدن بحران خاورمیانه یا ضرورت های انسانی،حقوقی وقانونی فلسطینیان!؟ هرکدام که باشد،ظاهرا جامعه بین المللی را متقاعد کرد تاروز یک شنبه در کنفرانس صلح خاورمیانه از طرفین بخواهد ضمن تلاش برای تحقق صلحی دوجانبه ، از هرگونه اقدامی که می تواند به وخیم تر شدن اوضاع کمک کند پرهیز کنند. در بیانیه پایانی نشست پاریس نکته بسیار مهم حمایت شرکت کنندگان از قطعنامه اخیر ۲۳۳۴ شورای امنیت توجه زیادی به سوی خود جلب کرد.واکنش تند ومنفی اسراییل به کنفرانس صلح پاریس و محکومیت بیانیه پایانی آن البته امر چندان تعجب آوری نبود. اما نه به دلیل محتوای بیانیه،بلکه بیشتر به علت تاثیر حضورنمایندگان فلسطینی در کنارسایر هیات های بلند پایه سیاسی و دیپلماتیکی جهان که عملا به آن ها موقعیت سیاسی و حقوق مشروع برابری داد.
پاره ای ناظران سیاسی امور منطقه عربی معتقدند پس از 3ضربه متوالی واساسی که ناتانیاهو در سال 2016 تحمل کرد، هیچ چیز برای او از این بدتر نبود که سال 2017 را با چنین شوکی آغاز کند.قطعنامه 18 آوریل 2016یونسکو در مورد مسجد الاقصی، موضع گیری های مکرر واشنگتن و مشخصا جان کری درمورد فلسطینیان و رد و تقبیح شهرک سازی در اراضی اشغالی طی 7 ماه گذشته و از همه مهم تر صدور قطعنامه 2334 شورای امنیت در اواخر ماه دسامبر،آنچنان رمقی از دولت ناتانیاهو گرفت که تصور نمی کرد قرار است سال نو را به ضربه جدیدی آغاز کند.ناتانیاهو که اکنون در بدترین شرایط سیاسی داخلی و دیپلماتیکی، برای نجات آبروی ازدست رفته خود و کابینه نامتعادلش ؛ چشم امید به اقدامات دولت جدید ایالات متحده دوخته که وعده جبران گذشته را به او داده است.آیا موفق خواهد شد؟ به باور من نه.اما نه به این معنا که سقوط احتمالی دولت (احتمالا به دلیل و بهانه فساد داخلی ) به روی کارآمدن دولتی میانه رو تر منجر خواهد شد. خیر!،مسئله این است که اگر هم دولت سقوط نکند،مسلما ناتانیاهو مجبور به اتخاذ مواضع رادیکال تری در منطقه و علیه فلسطینیان به نفع جناح راست تر کابینه اش خواهد شد که به شدت از سوی واشنگتن حمایت می شوند.این به آن معناست باید با صلحی که هیچوقت در دسترس نبوده برای همیشه خداحافظی کرد.-قانون-
matinmos@gmail.com
نظر شما