من با وضو به نام تو افطار می‌کنم

در روز آخر ماه شعبان و مطابق با  1396/3/4 به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان سروده شد

من روزه ام ز هر چه نخواهی! نگــــــار من
من با وضو به نام تو افطـــــــــار می کنم

خرماست بر درخت و منم پای آن دخیـــــل
بر دانه ای ز خوشه ای اصــــرار می کنم

معشوق من، به غمـــــــزه مرانم ز در که من
بر هر چه هست میلِ تو رفتــــــار می کنم

ماه صیــــــــــام هست بهــــــانه برای قُرب
در هر زمان به گفتِ تو کــــردار می کنم

چون عشـــق من توئی و تو معشوق بهتــرین
لب را کجا به غیر تو گفتـــــــار می کنم

گر بایدم شفیــــــــع به نزدت بیـــــــاورم
من التجـــــــــا به حیـــــدر کرّار می کنم

این ماه اوست به محــــــــراب شد شهیـــد
نفرین به ابن ملجـــــــم بدکــــار می کنم

خواهــم نه راه عشق بپویم به غیـــــــر حق
من اقتــــــدا به سیــــــد احـــرار می کنم

گر تشنـــگی رنج دهـــــــادم به طول روز
یادی ز رنج معـــدن پرکـــــــار می کنم

گر می شوم گرسنه در این روزهـــا چه غم
یادی ز خــــــــانوادة بیکـــــــار می کنم

ایرانیــم جنس وطن می خــــــرم به شوق
از حامیـــــــان بوم خـــــــــریدار می کنم

گر اهل روزه هستم و تقــــــوا پس کجـــا
جنس قاچـــــاق روانه بــــــــازار می کنم؟

من روزه ام روزه برای رضـــــــای حــــق
ارز وطن نه نــــذر به کفــــــــّـار می کنم

تقـــوا بود نهــــایت آمــــــــال روزه دار
کی بر گنـــاه، خویش پدیـــــدار می کنم

گر من مدیـــــــر هستم و اطعــــام می¬کنم
دیگر چرا اداره بدهکـــــــــــــار می کنم

رنگین‌سفــره ها به افطـــــــار گر که هست
کی خود بر این مائــــده احضــار می کنم

گوشم پر از شعـــــــار ز دوران انتخـــاب
یـادم اگر رود به خود اخطـــــــار می کنم!

از هر هوس ز غیر رضــــــــایت کنم حذر
خود را بســـــان نقطة پرگــــــار می کنم

از روزه دار واقعی پرسی گر «رضــــــــــا»
یاد از صیــــــــام سورة ابـــــرار می کنم