به گزارش خبرآنلاین، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی اخیرا در گزارشی تاکید کرده است که ایرانی ها تمایل بالایی به بازنشستگی زودهنگام دارند و در حالی سن بازنشستگی در کشور به حدود 51 سال می رسد که کارکنان در دیگر کشورها غالبا در 65 سالگی بازنشسته می شوند.
تحرک برای بالا بردن سن بازنشستگی غالبا با واکنش منفی جامعه روبرو می شود. دلایل این علاقمندی را کاربران خبرآنلاین، در پاسخ هایشان اعلام کرده اند .
در حالی دستمزد اندک یکی از مهمترین موارد برای خروج از بازار کار اعلام شده است که بررسی ها نشان می دهد در بدو امر و آغاز به کار نیز این وضعیت به چشم می خورد. به عبارت دیگر پدیده کار کردن و فقیر بودن در ایران یکی از پدیده هایی است که اجتماع ایران را تحت تاثیر قرار داده است.
در بسیاری از کشورهای جهان شاغل بودن و فعالیت اقتصادی به منزله وجود شرایطی برای تامین حداقل ها در زندگی است اما به نظر می رسد دستمزد اندک و تلاش برای یافتن شغلی جدید مهمترین دلیل برای بازنشستگی نیروی شاغل در ایران است.
فرامرز یکی از کاربران خبرآنلاین از زاویه ای دیگر این مساله را مد نظر قرار داده است.
وی در پاسخ به این سئوال گفته است: "بدبختی که فقط واسه قشر ضعیف به وجود آوردن والا اون کیه ماهی بیست یا سی میلیون میگیره برا چی باید بازنشته بشه اتفاقا عین کنه میچسبه خودشو از همه خرید خدمتو چیزای دیگه حذف میکنه که ادامه بده کارشو ، چون میدونه بازنشسته بشه کمتر گیرش میاد ولی اون کارگر بدبخت هی خدا خدا میکنه بازنشست بشه از این بردگی نوین رها بشه داستان اینه. "
بسیاری نیز اعلام کرده اند هدف پیدا کردن شغل دوم برای تامین هزینه های زندگی است.
علی، از کاربران خبرآنلاین معتقد است: " براي قطعي شدن دريافت يك آب باريكه و راحت شدن خيال براي داشتن حداقل درآمد و سپس انجام كارهاي مورد دلخواه بعد از بازنشستگي. كلاً مردم دنبال پر كردن چاله ها هستن نه لذت بردن از زندگي."
کاربری که خود را "هموطن" معرفی کرده است نیز می گوید: " استخدام و جذب نیرو براساس شایستگی ها نیست ولذا گروهی وارد دولت می شوند که علاقه ای به کار کردن ندارندو دوست دارند بازنشسته تا مجدد در شغل دلخواه خود فعالیت کنند . مزایای کارکنان متناسب با کارایی اشان نیست. وقتی کارمندی می بیند که با کار بیشتر تفاوتی در دریافتی ندارد لذا متقاضی خروج از خدمت با بازنشستگی است.به دلیل نبودن شایسته سالاری در مدیریت، برخی مدیران، کارمندان را دیوانه و فرسوده می کنند و کارمند بیچاره دوست داره بازنشسته شود برای فرار از دست مدیر. "
بهروز می گوید: " خلاصه می کنم ۱:در ایران انتخاب شغل صورت نمی گیرد و اغلب افراد به اجبار به کاری مشغولند و به نظرم این مهمترین فاکتور است.کار اجباری طاقت فرساست و شخص هر لحظه آرزوی اتمام آن را دارد. ۲:محیط کار در ایران فرساینده است. سیستم های معمول در جهان که به کارگر و کارمند،برای ادامه کار انرژی می دهند در ایران شناخته شده نیست. ۳:اجحاف و تبعیض:که موجب سرخوردگی و ناتوانی زودرس می شود ۴:فقدان درآمد کافی که موجب بی انگیزه گی و حس اتلاف وقت و انرژی در کارگر می شود. ۵:عدم تفاوت چشمگیر میان کار کردن و کار نکردنباورتان می شود؟بله حتما همینطور است....چون میزان درآمدها خیلی تفاوت ندارد."
35223
نظر شما