علامه طهرانی نوشته است:
علامه طباطبائی مى فرمودند: کوربن غالباً دعاهاى «صحیفه مهدویّه» و دعاهای امام سجاد(ع) در صحیفه را مى خواند و گریه مى کرد. علّامه فرمودند: [کربن] مرد سلیم النّفس و منصفى بود. او معتقد بود که درمیان تمام مذاهب عالم، فقط مذهب شیعه است که مذهبى پویا و متحرّک و زنده است، و بقیّه مذاهب بدون استثناء عمر خود را سپرى کردهاند، و حالت ترقّی و تکامل را ندارند. کلیمیان قائل به امام و ولىّ زندهاى نیستند (وهمچنین مسیحیان و زردشتیان) و اتّکاء به مبدأ حیاتى ندارند و به واسطه عمل به تورات و إنجیل و زَنْد و اوِستا اکتفا نموده و تکامل خود را فقط در این محدوده جستجو مىکنند و همچنین تمام فرَق اهل تسنّن که فقط تکامل خود را در سایه قرآن وسنّت نبوى مىدانند.
امّا شیعه،دین حرکت و زندگی است. چون معتقد است که حتماً باید امام و رهبر امّت زنده باشد ، و تکامل انسان فقط به وصول به مقام مقدّس او حاصل مىشود ؛ و لذا براى این منظور از هیچ حرکت و پویائى و عشق دریغ نمىکند. [علامه] مىفرمودند: روزى به کربن گفتم: در دین مقدّس اسلام تمام زمینها و مکانها بدون استثناء محل عبادت است. اگر فردى بخواهد نماز بخواند یا قرآن بخواند یا سجده کند یا دعا کند، در هر جاکه هست مىتواند این اعمال را انجام دهد ؛ و رسول الله فرموده است: «جُعِلَتْ لِى الارْضُ مَسْجِدًا وَ طَهُورًا». ولى در دین مسیح چنین نیست؛ عبادت فقط باید در کلیسا انجام گیرد و در موقع معیّن؛ عبادت در غیر کلیسا باطل است.
بنابراین، اگر فردى از مسیحیان در وقتى از اوقات حالى پیدا کرد، مثلًا در نیمه شب در خوابگاه منزل خود و خواست خدا را بخواند، چه کند؟ او باید صبر کند تا روز یکشنبه کلیسا را چون باز کنند، بیاید در آنجا و براى دعا در آنجا حضور به هم رساند؟! این معنى قطع رابطه بنده است با خدا. کربن در پاسخ گفت: بلى ، این اشکال در مذهب مسیح هست و الحَمدلِلّه دین اسلام در تمام ازمنه و امکنه و حالات رابطه مخلوق را با خالق خود محفوظ داشته است.
و [علامه] فرمودند: اگر در دین مقدّس اسلام انسان حاجتمند حالى پیدا کند، طبق همان حال و حاجت، خدا را مىخواند ؛ چون خدا اسماء حُسنائى دارد چون غفور ورحیم و رازق و منتقم و غیرها، وانسان طبق خواست و حاجت خود هر یک از این اسماء را مناسب ببیند، خدا را بدان اسم و صفت یاد مىکند. مثلًا اگر بخواهد خدا او را بیامرزد و از گناهش درگذرد ، باید از اسم غَفور و غَفّار و غافِرُ الذَّنْب استفاده کند. امّا در دین مسیح ، خدا اسماء حُسنى ندارد؛ فقط لفظ خُدا و إله و أبْ براى اوست.
بنابراین اگر شما مثلًا حالى پیدا کردید و خواستید خدا را بخوانید و مناجات کنید و او را با اسماء و صفاتش یاد کنید و با اسم خاصّى از او حاجت خود را بطلبد چه خواهید کرد؟ در پاسخ گفت: من در مناجاتهاى خود «صحیفه مهدویّه»علیه‌السّلام را مىخوانم. علّامه مىفرمودند: کوربن کِراراً «صحیفه سجّادیّه»علیه السّلام را مىخواند و گریه مى کرد.
/6262
نظر شما