آینده عراق و اقدامات سید عمار

قسمت اول این یادداشت را با عنوان « اقدام برجسته سید عمار حکیم» نوشتم.

تاریخچه تاسیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق را در آذر ماه سال 1361 در تهران با هدف گردهم آورى گروه های مخالف عراقی برای سرنگونی صدام تشکیل شد.
اعضای این مجلس در ابتدای تاسیس شامل 16 نفر از علمای نجف و کربلایی و سیاستمداران عراقی مقیم ایران بودند که با هدف هماهنگی برای اقدام علیه صدام ایجاد شد و رفته رفته با پیوستن سران برخی گروه های مخالف رژيم صدام به 80 نفر افزایش یافت و به صورت تشکیلاتی ، فعالیت های خود را ادامه داد.

در سال های آغاز فعالیت مجلس ، ریاست آن با آیة الله سید محمود شاهرودی بود که در ادامه به آیة الله سید محمدباقر حکیم منتقل شد و در ادامه فعالیت و به خاطر بروز اختلافاتی میان اعضای آن دوباره انشعابات از سرگرفته شد و شمار کمی از اعضای سابق آن باقی ماندند که امروز برخی از آنان عهده دار پست های سیاسی و غیرسیاسی در عراق هستند.
با سقوط صدام این گروه های معارض عراق از جمله اعضای مجلس اعلا و آیت الله حکیم وارد عراق شدند و پس از شهادت ایشان در 7 شهریور 1382 در پایان نماز جمعه در کنار صحن مطهر حضرت علی (ع) در نجف اشرف ، برادر وی حجت الاسلام سید عبدالعزیز حکیم عهده دار ریاست مجلس شد.

در جریان مسوولیت وی در مجلس اعلا و تشکیل حکومت و دولت در عراق مجلس اعلا موفق شد به دنبال انتخابات پارلمانی دوره اول 6 استاندار و 4 پست وزارت را در دولت از آن خود کند و با توجه به سقوط صدام نیز با حذف کلمه انقلاب، نام خود را به مجلس اعلای اسلامی عراق تغییر داد.
شروع بیماری سرطان سید عبدالعزیز حکیم و آغاز درمان وی در ایران که سه سال ادامه داشت موجب کاهش نقش مجلس اعلا شد و به دنبال فوت وی نیز مجلس در سراشیبی سقوط قرار گرفت به طوری که در انتخابات 2009 و 2010 عراق موفق به کسب پست های قبلی در مجلس و دولت نشد و در سال 2010 میلادی 16 عضو مجلس اعلا، وارد پارلمان شدند.
با درگذشت سید عبدالعزیز حکیم ، فرزند ارشد وی سید عمار حکیم عهده دار مسوولیت مجلس شد و با توجه به نتیجه انتخابات مزبور و ضرورت های موجود در آن، اقدام به نوسازی و ایجاد تحول عمیق بنیانی در مجلس با هدف سازمانی و نهادينه کردن فعالیت های آن برای ایجاد اعتماد در میان اقشار جوان عراق کرد.

گفتنى است که 60 درصد جمعیت 30 میلیونی این کشور را جوانان تشکیل می دهند، كه متاسفانه پس از سقوط رژيم بعث ، بندرت از نيرو وقدرت هاى اين جوانان استفاده شده وهمواره در دولتهاى پيشين ونيز كنونى ، به تعبيرى از افراد كهن سال كه چندان تجربه اى در اداره دولت نداشته وتنها امتياز آنان ، سالها مبارزه با دولت بعث آنهم در خارج از عراق بود ، بهره گرفتند.
اين مطلب خود دغدغه اى بود كه همواره مورد نظر آية الله العظمى سيستانى بوده وبه ويژه در دولت پيشين ونيز كنونى ، اصرار بر تغيير چهره ها وافراد داشته وخواستار بهره گيرى از افراد متخصص جوان بوده ومى باشند.

از اين رو در چند سال گذشته ، حجة الاسلام سيد عمار حكيم با گام برداشتن در مسير رهنمودهاى مرجعيت ، كه خواسته وآرزوى مردم بود قدم برداشته ودر اين راستا دست به فعاليت هاى گسترده اى در گردهم آوردن جوانان نموده وبا استفاده از نيروهاى فكرى وتوانايي هاى گسترده آنان ، اميد بهره ورى وورود اين طبقه گسترده از ملت را در قلبهاى آنان بوجود آورد.
سيد عمار حكيم در گردهمايي هاى چند هزار نفرى از جوانان در جاى جاى كشور عراق ، با ايراد سخنرانى هاى پرشور وپر محتوا ، احساس توانايي وتوانستن را به جوانان القا نمود وهمواره در سخنان خود تاكيد نمود كه شما مى توانيد !!
جوانان ، خود را باور داريد كه مى توانيد. واين جمله ( شما مى توانيد ... ) سرلوحه وآغازى براى خود باورى نسل جوان عراق گرديد.

تشکیل اتاق های فکر، اعتماد به جوانان ،کادرسازی از بین جوانان با هدف جوانگرایی در مجلس با توجه به شرايط سنی اعضای موسس آن ، افزایش ارتباط با طوایف وعشائر گوناگون عراق از سنى وشيعه با بهره گیری از گفتمان اعتدال از جمله اقدامات مجلس اعلا بود که از سوی سید عمار حکیم دنبال شد.
اين اقدامات اساسى كه خود در راستاى رهنمودها وپيام هاى آية الله سيستانى بود واز سوى ديگر طبقه اى گسترده از جوانان خوش فكر عراقى را به سوى خود جذب نمود ، همه وهمه در اين مسير گام مى نهاد كه مجلس اعلا بتواند اقتدار و جایگاه خود را بازیابد و زمام امور را به دست گیرد.

اقدامات مزبور موجب شد تا مجلس در انتخابات 2013 میلادی پست های مهمی را در دو استان بصره و کوت و برخی پست های پایین تر را در سماوه و دیوانیه کسب کند و این موضوع بار دیگر در انتخابات 2014 پارلمانی با ورود 31 عضو مجلس اعلا در پارلمان تکرار شد و این تشکل سیاسی به دنبال این انتخابات ضمن کسب نایب پارلمانی، سه وزارتخانه و یک معاونت در وزارت بازرگانی را از آن خود کرد.
اقدامات سید عمار برای برخی از موسسان كهن سال باقیمانده مجلس اعلا كه به گونه اى حاضر به كنار رفتن ويا همكارى با جوانان كه آنان را باور نداشتند ، خوش نیامده و رفته رفته زاویه گرفتن پیشکسوتان مجلس اعلا از مسیر حرکت ریاست آن، این مخالفت ها با عناوینی مانند جوانگرایی و ضرورت حفظ جایگاه خود به عنوان افراد پر تجربه !! از سوی اعضای موسس مجلس و کسب برخی پست ها در دولت ،ظهور و بروز یافت.

ادامه دارد...