محرمی: علی کریمی، زیدان فوتبال ایران می‌شود/ رک‌گویی کریمی خوشایند مدیران نیست

مجتبی محرمی این روزها عزادار یکی از بستگان نزدیک خود است.

روزنامه خبرورزشی نوشت: دیروز به بهانه تساوی پرسپولیس و سپاهان و همین‌طور حضور محرمی در تمرینات نفت تهران و ملاقات با علی کریمی با ستاره سابق فوتبال ایران تماس گرفتیم و دقایقی گپ زدیم.

مجتبی محرمی کجاست و چه‌کار می‌کند؟
والله سوگوار خاله خدابیامرزم هستم. خیلی خانم و نازنین بود و...

خداوند رحمتش کند...
خدا رفتگان شما را هم بیامرزد.

اخیراً سر تمرین نفت تهران رفته بودید. خبری شده؟
نه، چه خبری؟

ظاهراً علی کریمی در ملاقاتی که با شما داشت گفت هر زمانی خواستید می‌توانید سر تمرین نفت تهران بروید.
بله، علی کریمی به من لطف دارد.

این حرف به معنای همکاری مجتبی محرمی با علی کریمی است؟
نه، باعث افتخار من است با علی کریمی جادوگر فوتبال ایران همکاری داشته باشم ولی این فقط یک ملاقات دوستانه بود.

چه صحبت‌هایی پیش کشیده شد؟
به هر حال حرف‌هایی درباره شرایط فوتبال امروز و تفاوت مربی‌گری با دوران بازی شد و علی کریمی هم خیلی به من لطف داشت. او جزو کسانی است که به پیشکسوت احترام می‌گذارد و بزرگ و کوچک سرش می‌شود.

علی کریمی مربی بزرگی می‌شود؟
چرا نشود؟

تجربه نشان داده خیلی سخت است یک فوتبالیست بزرگ مربی بزرگی هم شود.
این حرف شما همیشه هم درست نیست. همین زین‌الدین زیدان مگر کم فوتبالیستی بود؟ یادم می‌آید همه بازیکنان تیم ملی برزیل را در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان یک‌تنه بازی داد و دریبل زد. او اسطوره فوتبال فرانسه بود که حالا در عرصه مربی‌گری هم در رئال‌مادرید آقایی می‌کند.

یعنی علی کریمی می‌تواند زین‌الدین زیدان شود؟
بله، علی هم در اروپا و در بالاترین سطح در بایرن‌مونیخ بازی کرده و هم فوتبال ایران را خوب می‌شناسد. کریمی زیر نظر مربیان بزرگی هم کار کرده است و می‌تواند از آن تجربه‌ها به خوبی استفاده کند. به نظرم او می‌تواند زین‌الدین زیدان فوتبال ایران شود. البته علی کریمی آدم رک، روراست و بدون تعارفی است.

این ضعف محسوب می‌شود یا نقطه قوت؟
این نقطه قوت علی کریمی است که روراست و بی‌تعارف حرفش را می‌زند و ملاحظه نمی‌کند اما متأسفانه این رک‌گویی خوشایند مدیران و مسئولان فوتبال ایران نیست. به هر حال برای او آرزوی موفقیت می‌کنم.

مجتبی محرمی تا جایی که می‌دانیم در ۴ باشگاه راه‌آهن، نیروی‌زمینی، شاهین تهران و پرسپولیس بازی کرد. کجا تجربیات خاطره‌انگیزتری داشتید؟
هر کدام جای خود دارد. راه‌آهن محلی برای شناسایی استعدادهای جنوب شهر تهران بود که من هم جزو همین منطقه بودم. مربیان خوبی مثل اردشیرخان لارودی، ناصر ابراهیمی و... بازیکنان مستعد را شناسایی ‌کردند و بدون چشم‌داشتی برای فوتبال ایران زحمت کشیدند. راه‌آهن ورود من به فوتبال باشگاهی بود. بعد به شاهین تهران پیوستم...

(حرفش را قطع می‌کنیم) شاهین تیمی فوق‌العاده بود که در ابتدای دهه ۶۰ زیباترین فوتبال را در باشگاه‌های تهران انجام می‌داد.
درست گفتید. بازیکنان خوبی داشتیم. امیر قلعه‌نویی، کریم باوی، محمود معمار، محمدرضا شکورزاده، محمدحسین ضیایی، مرتضی یکه و... و خیلی‌های دیگر که الان حضور ذهن ندارم با سرمربیگری عمونصی (نصرالله عبداللهی) فوق‌العاده بودند. ما هر حریفی را می‌توانستیم ببریم. تیم بسیار خوبی بود که متأسفانه سرنوشت آن معلوم نشد.

و از این تیم به نیروی‌زمینی رفتید؟
بله به خاطر خدمت مقدس سربازی به نیروی‌زمینی رفتم که دوره خیلی خوبی هم بود. مهدی فنونی‌زاده، نادر محمدخانی و خیلی‌های دیگر آن دوره همبازی من بودند. یادش به‌خیر.

و بالاخره به پرسپولیس پیوستید که شهرت عجیبی برای مجتبی محرمی به بار آورد.
آن دوران مثل امروز نبود. اینکه رسانه‌ها برای یک بازیکن ۱۰ جور تبلیغات کنند یا مدیر برنامه‌ها با بازارگرمی بگویند از استقلال، پرسپولیس و همه تیم‌ها پیشنهاد دارد و در نهایت آن فوتبالیست با قراردادی چرب به تیم پولدارتر برود!

آن زمان چطور بود؟
همه‌کاره پرسپولیس علی‌آقا (پروین) بود. همین که یکی از نزدیکان آقای پروین به ما خبر می‌داد علی‌آقا می‌خواهد تو را ببیند کافی بود. ذوق‌زده به نمایشگاه پروین می‌رفتیم و... داستان من هم همین‌طور بود. وقتی بچه محل‌مان آقاجلال (نصیری) به من اطلاع داد علی‌آقا می‌خواهد تو را ببیند خوشحال شدم و دو تایی نزد ایشان رفتیم و... باقی‌اش را هم که همه می‌دانید.

پشیمان نیستید؟
نه، چرا پشیمان؟ من هر چه دارم اول لطف خداست و بعد از پرسپولیس.

ولی می‌دانیم قید پیشنهادات مالی خوبی را زدید و در پرسپولیس ماندید. اگر آن روزها به کشاورز یا بانک تجارت می‌رفتید امروز شما هم جزو پولدارترین فوتبالیست‌های ایران محسوب می‌شدید.
مهم نیست. سرمایه من هوادارانی هستند که هنوز هم در استادیوم آزادی و سر مسابقات پرسپولیس اسم مجتبی محرمی را می‌آورند. آدمیزاد در یک وجب جا می‌خوابد. مگر ما چقدر عمر می‌کنیم؟ به فرض هم همه ثروت عالم مال من باشد. تهش چه می‌شود؟

(برای عوض کردن فضای مصاحبه) راستی به تازگی در جشن تولد علی پروین و محمود خوردبین حضور داشتید. شیرین‌کاری علی پروین را هنگام بریدن کیک تولد دیدید؟
کار قشنگی بود که شرکت پیشکسوتان کهن پرسپولیس انجام داد. تولد علی‌آقا و محمودخان را تبریک گفته و برای هر دو عزیز آرزوی سلامتی و تندرستی دارم.

شیرین‌کاری پروین را ندیدید؟
ما که در دوران بازی شیرین‌کاری‌های زیادی از آقای پروین دیدیم. باورتان نمی‌شود وقتی بازی می‌کردیم و هنگام تمرین از هر جایی و با هر سرعتی به طرف علی‌آقا شوت می‌زدید مثل آب خوردن استپ می‌کرد!

یعنی چه؟ می‌توانید بیشتر توضیح بدهید؟
علی‌آقا پس از بازنشستگی هم تکنیک فوق‌العاده خود را حفظ کرده بود. از هر زاویه‌ای توپ را به سمت ایشان شوت می‌زدی راحت استپ می‌کرد. در حالی که اغلب فوتبالیست‌ها قادر به چنین کاری نیستند. یا اینکه شرط می‌بست توپ را به تیر افقی دروازه بزند و همیشه هم برنده می‌شد.

در والیبال هم پروین همیشه برنده می‌شود!
(فقط می‌خندد!)

چرا خندیدید؟
بگذریم!

نه، واقعاً جریان چه بود؟
علی پروین یک عادتی از قدیم داشت که اصلاً از باخت خوشش نمی‌آید به ویژه والیبال! ایشان در والیبال‌های خانوادگی و دوستانه همیشه جر می‌زد و کاری می‌کرد برنده شود.

مگر کسی را به عنوان داور انتخاب نمی‌کردید؟
بابا علی‌آقا در والیبال‌های دوستانه خودش داور بود و کسی هم جرأت نداشت روی حرف ایشان حرف بزند.

انصافاً توی رختکن فحش هم می‌داد؟
یک نکته را در مورد علی پروین بگویم. علی‌آقا هرکس را دوست داشت به شوخی یک چیزهایی به او می‌گفت. من، مرتضی کرمانی، وحید قلیچ و چند بازیکن دیگر را خیلی دوست داشت. شوخی می‌کرد و ما هم سرمان را برای علی‌آقا جلوی توپ می‌گذاشتیم.

بسیار خب بازی سپاهان و پرسپولیس را دیدید؟
بازی خیلی سریع و قشنگی بود. پرسپولیس می‌توانست برنده این مسابقه شود اگر بچه‌ها کمی زرنگ‌تر بودند.

بیشتر توضیح می‌دهید؟
ببینید در مسابقات نزدیک و حساس که در خانه حریف هم برگزار می‌شود باید بازیکنان زرنگ باشند. پرسپولیس وقتی ۲ بر یک جلو افتاد می‌توانست بازی را نگه دارد و کنترل کند ولی باز هم می‌خواست گل بزند. این میل و انگیزه برای گل‌های بیشتر خوب است اما در مسابقات نزدیک بهتر است به نتیجه فکر کرد.

مثل بازی با الهلال عربستان؟
دقیقاً! منظور من همان بازی با الهلال است. این بازی که گذشت و تمام شد. جلوی الهلال کوچک‌ترین اشتباهی می‌تواند پشیمانی بزرگی به دنبال داشته باشد.

نگران مسابقه پرسپولیس و الهلال عربستان در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا هستید؟
بیشتر از بازی و بر و بچه‌های پرسپولیس نگران شیطنت عربستانی‌‌ها هستم. الهلال حریف موذی و خطرناکی است. بازیکنان تیم‌های عربی همواره تلاش می‌کنند بازیکنان حریف را عصبی کنند تا کارت بگیرند. باید حواس پرسپولیسی‌ها جمع باشد.

نتیجه بازی را چطور پیش‌بینی می‌کنید؟
اگر پرسپولیس با تمرکز کامل به زمین برود و بچه‌ها با حواس جمع تاکتیک‌های کادر فنی را به اجرا بگذارند و احساساتی نشوند شانس زیادی برای صعود به فینال داریم. البته بازی بسیار سختی پیش روی پرسپولیس خواهد بود.

راستی نظرتان در مورد محرومیت مهدی طارمی چیست؟
من شنیدم شیطنت الهلالی‌ها بوده است. بعید هم نیست محرومیت مهدی زیر سر عربستانی‌ها باشد. در این شرایط نقش مربیان و بزرگ‌ترهای پرسپولیس خیلی مهم است. باید سایر بازیکنان را جمع و جور و مهیای این بازی کرد. منشا، علیپور و حتی وحید امیری می‌توانند جای خالی مهدی طارمی را پر کنند.

43503

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 711467

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 10 =