مسئله «حصر» به رئیس کتابخانه ملی چه ارتباطی دارد؟!

امشب، شب آغاز هفته کتاب است و رئیس محترم کتابخانه ملی در اظهاراتی سیاسی بیان کرده است: « توافق شده تا پایان امسال دامنه حصر برداشته شود. توافقی صورت گرفته که تا پایان سال ۹۶ دامنه حصر آرام آرام کم و یا برداشته شود. » متن کامل اظهارات ایشان را اینجا بخوانید.

این بیان و سخن بیش از آنکه از منظر سیاسی مورد اهمیت باشد باید از جایگاه مدیریت فرهنگی و منطق تحلیلی در رفتارشناسی مدیران فرهنگی مورد بحث و بررسی قرار بگیرد.

دقیقا از زمان انتشار این خبر، بازخودهایی از چهره ها و نخبگان سیاسی و فرهنگی دریافت کردم -  که البته عموما موافق پیام سیاسی خانم رئیس بودند - اما همگی این پرسش را مطرح می کردند که «این موضوع به رئیس کتابخانه ملی چه ارتباطی دارد؟»
در دانش رفتارشناسی مدیریت فرهنگی مبحثی به نام «رفتارهای عاریتی یا رفتارهای بازیگرانه» وجود دارد. این رفتارها بیشتر از سوی مدیرانی رخ می دهد که جایگاه مدیریتی را پل عبوری به حوزه های دلخواه شان می بینند نه محل استقرار.

گذشته از تحلیل رفتار و گفتار رئیس کتابخانه ملی جمهوری اسلامی، پاسخ این پرسش کاملا روشن است. این پاسخ را باید در سوابق رییس محترم بررسی کرد. بدون هیچ قضاوتی سوابق سرکار خانم اشرف بروجردی که دکترای فقه سیاسی دارد را مرور کنید - اینجا - تا متوجه شوید آیا ایشان تخصصی در حوزه کتاب و کتابخانه‌داری و کتابشناسی دارند؟ هرگز و هیچ نشانی از این تخصص و شایستگی نمی بینید.

بی شک مسله حصر به یک موضوع ملی تبدیل شده و بی شک هر یک از مدیران می توانند نگاه سیاسی داشته باشند اما اصول بدیهی مدیریت به مدیران می آموزاند که وقتی در جایگاه تخصصی مدیریتی منصوب شده اند باید رفتارها و گفتارهایشان در حوزه پیرامونی شکل بگیرد. این مهم در عرصه های تخصصی فرهنگ و هنر از حساسیت بیشتری برخوردار است.

اینجاست که به راحتی با مرور سوابق مدیریتی و مطالعاتی ایشان متوجه خواهید شد که گرایش های درونی، فکری و روحی این رئیس محترم، حوزه سیاست است و مانند بسیاری از جایگاه های مدیریت های تخصصی فرهنگ در کشور، از عالم سیاست به صورت موقت به مدیریت فرهنگی حوزه کتاب منتقل شده اند.

به امید تغییر در نگاه کلان مدیریت فرهنگی کشور.