به این معنا که میانگین مدت زمان هر سفر درون‌شهری در تهران در اول مهر امسال نسبت به مهر سال گذشته حدود 10درصد کوتاه‌تر شده است. این وضعیت ناشی از توزیع بار سفرهای صبحگاهی در معابر بزرگراهی از بازه زمانی دو ساعته به بازه سه ساعته است. در واقع بازه زمانی پیک ترافیک صبحگاهی در اول مهر امسال به 6:30 تا 9:30 گسترش یافت در حالی که این بازه از اول مهر تا پایان نیمه دوم سال گذشته بین ساعات 6:30 تا 8:30 بوده است. این وضعیت سبب شد کاهش ترافیک در مقطع 8 تا 10 صبح به 30 درصد نیز برسد.
نوع دوم ترافیک تهران چهار ویژگی و شاخصه دارد که با ترافیک همیشگی تهران متفاوت است. ویژگی اول این است که ترافیک تهران در اول مهر در معابر بزرگراهی کمتر بوده و در ازای آن معابر شریانی درجه یک و دو (خیابان‌های اصلی و فرعی) بیشترین بار ترافیک را داشته‌اند. علت کاهش ترافیک بزرگراهی را هم باید در توزیع تقاضای سفر صبحگاهی در بازه زمانی سه ساعته جست‌وجو کرد. در مقابل ترافیک در خیابان‌ها و معابر غیربزرگراهی به واسطه سفرهای تحصیلی دانش‌آموزان تشدید شده است.
ویژگی دوم ترافیک اول مهر، تغییر نقطه اوج بازه زمانی ترافیک است. در مهر سال گذشته این شاخص ساعت 7:45 بوده و این در حالی است که این زمان روز گذشته توسط مرکز کنترل ترافیک شهر تهران ساعت 8:45 ثبت شده است. سومین ویژگی ترافیک نوع دوم تهران این است که بار ترافیک در آن همچنان حجم بسیار بالایی دارد اما نسبت به سال گذشته قدری کاهش یافته است؛ به این ترتیب که گره ترافیکی در پیک صبحگاهی وجود نداشت. به عبارت دیگر ترافیک «بسیار سنگین» که با رنگ «قرمز تیره» روی نقشه‌های برخط ترافیکی نمایش داده می‌شود، در پیک صبحگاه دیروز وجود نداشته است.
45302
نظر شما