برجی که به گفته مسئولان انگلیس بیش از ۶۵۰ نفر در آن سکونت داشته‌اند ساعت‌ها در آتش می‌سوزد، ولی نه فقط هیچ نشانی در استفاده به‌موقع از امکانات و تسهیلات جدید مثل چرخ بال و پهباد و دیگر وسایل ارتباطی دیده نمی‌شود، بلکه -حتی در بهره‌بری از وسایل معمول نیز قصور و تقصیر مشاهده می‌شود- از نظر اطلاع‌رسانی نیز هنوز پس از شش روز از وقوع حادثه آمارهای متناقض از ۳۰ نفر تا ۵۸ و ۷۸ نفر کشته و ده‌ها مفقود خبر داده می‌شود؛ در حالی که از ۶۵۰ نفر افراد برج مسکونی حتی یک نفر پیدا نمی‌شود تا بی‌بی‌سی با او گفتگو کند! وقتی هم که نخست‌وزیر به محل حادثه می‌رود، بی‌بی‌سی فارسی با دستپاچگی زیرنویس می‌کند ترزا می به دیدار قربانیان رفت!
حالا مردم آسیب‌دیده و خانواده‌ها و دوستان و همراهانِ مصدومان در خیابان‌های لندن آواره و بی‌سامان سر به اعتراض برداشته‌اند تا این کشور متمدن غربی را برای مدیریت حادثه‌ای کوچک به چالش بکشند.
درخصوص این حادثه، نکاتی می‌تواند عبرت آموز باشد:
۱. تجربه و دانش اغلب صاحب‌نظران و مردمی که در اروپا -از جمله ایرانیان- در این منطقه زندگی می‌کنند گویای این واقعیت است که کیفیت زندگی در غرب و اروپا نازل شده و استانداردها رعایت نمی‌شود. به‌خصوص در معماری و ساختمان‌سازی عدم نظارت کافی و منفعت‌طلبی شرکت‌های خصوصی و دولتی وضعیت را در برخی موارد از کشورهای موفق آسیایی و آفریقایی نازل‌تر کرده است.
۲. اخبار و مطالب ارسالی از رسانه‌های عمدتاً غربی به‌شدت محافظه‌کارانه و تحت کنترل غیرمستقیم است به‌گونه‌ای که حفظ آرامش در بحران‌ها اساس اطلاع‌رسانی است نه شرح و نقل صادقانه وقایع. در این حادثه کمک بی‌دریغ مسلمانان روزه‌دار کمتر اشاره شد و تعداد کشته‌ها به صورت قطره‌چکانی و غیرواقعی ارائه شد.
۳. مدیریت علمی در انگلیس که مهد علم و مدیریت و نظم نوین است نشان داد که بسیارشکننده است به‌گونه‌ای که قادر نیست یک حادثه آتش‌سوزی را به‌گونه‌ای مطلوب اداره کند.
۴. مردم دیگر نقاط جهان به وضوح شاهد شکست تصاویر پوشالی عظمتی شدند که سال‌ها رسانهها از تمدن و نظم و کنترل بی‌مانند آن در حوادث ریز و درشت تصویر کرده بودند.
۵. بررسی چند و چون واقعه گرنفل که چند برابر دیگر بحران‌های شهری مثل تروریسم و انفجار بمب در این کشور تلفات داشته می‌تواند برای مدیران شهری و اصحاب رسانه‌ای ما به عنوان سوژه تحقیق مناسب باشد.
۶. جوانان و دانشجویان ما اکنون شاهدند که می‌توان با اعتماد به نفس مناسب به اداره مطلوب کشور اندیشید و از عظمت ساختمان‌ها و برج‌های بلندمرتبه غرب هراسی به دل راه نداد چرا که هر آن ممکن است با یک حادثه کوچک اساس آن فروافتد. ما نباید مشکلات و مصائب و نارسایی‌های جامعه خودمان را بزرگ و حوادث دیگران را کوچک جلوه دهیم.
نظر شما