به گزارش خبرآنلاین ، مدير كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان در خصوص پیشینه این آئین، گفت: در مورد ريشه پخت حلواي طبق در روستاي ابراهيم آباد اطلاعات درستي در دست نيست اما سعي شده شيوه طبخ و مناسكي كه حين تهيه اين حلوا انجام مي شود ثبت و به عنوان آئيني خاص مورد توجه قرار گرفته است.
سید محمد حسینی ادامه داد: در پخت حلواي تبق دو گروه احتمام دارند: يكي اعضاي خانواده اي كه خود را از تبار و نسل شخصي كه مدعي اند اولين تهيه كننده حلوا بوده مي دانند و ادعا مي كنند كه اين رسم قديمي بايد فقط در منزل آنان اجرا شود، ديگري گروهي متشكل از برخي اهالي ابراهيم آباد است و نيروهاي فعال شركت كننده در آن بانوان هستند.
وی افزود: آرد، روغن گاو، گلاب، شيره انگور، هل، گشنيز، كنجد، دارچين و گل محمدي مواد متشكله اين حلواست كه پيش از فرا رسيدن روز 29 رمضان مبارك كساني كه نذر براي اين امر دارند اجناس را تهيه مي كنند. يكي از مواردي كه اين حلوا و طبخ آن را منحصر به فرد مي كند، استفاده نكردن آب و شكر در طبخ آن است.
حسینی اظهار داشت: در دستور پخت اين حلوا شيره انگور جايگزين آب و شكر شده است.جالب آنكه شيره انگور در روستاي ابراهيم آباد يافت نمي شود و براي تهيه آن بايد از روستاي خورزن كه در فاصله 4 كيلومتري شمال ابراهيم آباد قرار دارد شيره انگور را تهيه و به ابراهيم آباد منتقل كنند.
وي گفت: تمام مراحل طبخ اين حلوا توسط بانوان انجام مي گیرد كه در صبح روز 29 ماه مبارك رمضان از ساعت 8 صبح شروع و تا حدود ساعت 14 به اتمام مي رسد.برخي اهالي روستا نسبت به حلواي طبق تبركاتي قائل اند و نسبت به آن باور هايي دارند و در آن رازهايي را جست و جو مي كنند به طوري كه حلوا را براي مدتي طولاني نگه داري مي كنند و چنانچه پيش آمد نا مباركي براي فرد رخ دهد و يا به مريضي مبتلا شود،قطعه كوچكي از آن را مي خورد،به اميد آنكه گرفتاري اش رفع شود.
46
نظر شما