آن چیزی که در جريان تبليغات انتخاباتي اتفاق افتاد، به چالش کشیدن نامزدها بر مبنای عملکرد یکدیگر است. متاسفانه هیچ کسی بر این مبنا که برنامه‌ای برای آینده ارائه دهد و بر اساس آن برنامه به بحث و گفت وگو بپردازند، وارد مناظره ها نشد تا نامزدها برای نقد آن وارد عمل شوند.
آن چه که در مناظره ها اتفاق افتاد و رادیو و تلویزیون هم به آن دامن زد این بود که نامزدها دست به تخریب یکدیگر زدند. این موضوع با دموکراسی نوین هماهنگ نبود. چون در واقع افراد به جای اینکه برنامه های یکدیگر را نقد کنند، دست به تخریب یکدیگر زدند و در نتیجه به تعارضات بیشتر منهای ارائه برنامه برای مدیریت کشور، دامن زده شد.
بحث های شعاری و هیجانی که بعدها قابل اجرا هم نیست، شاید میدان مناظرهها را داغ کند اما هیچ کمکی به آینده بهتر کشور نکرده و باعث خوشبختی و پیشرفت مردم نخواهد شد. به خاطر همین بود که توصيه ميشد نامزدها باید از بحث های شعاری خارج شوند و بیشتر به فکر مردم باشند، نه فقط تخریب یکدیگر. مگر مناظره جبهه جنگ است که نامزدها بخواهند به یکدیگر حمله کنند؟! مملکت با برنامه می چرخد نه با دعوا کردن و حرف‌های بیهوده زدن!
البته موضوع مهم دیگر در این میان عملکرد بسيار پررنگ صدا و سیما است. اگر صداوسیما نامزدها را به سمت ارائه یک برنامه جامع و عملیاتی سوق ميداد، قطعا به نفع امنیت ملی کشور ميبود.
روش های تخریبی نامزدها در مناظره ها حتما برای کشور آثار مخربی خواهد داشت که باید جلوی آن گرفته ميشد. اینکه نامزدی بگوید به مردم یارانه بیشتر می دهد و یا فلان مقدار شغل ایجاد می کند؛ نوعی بی احترامی به مردم است.
چه کسی گفته است که مناظره ها حتما باید چالشی و میدان جنگ باشد؟! به هیچ وجه چنین موضوعی درست نبود و نامزدها به جای جنگیدن با یکدیگر بايد به آینده مردم فکر ميکردند تا مقدار رای خودشان در انتخابات ریاست جمهوری.
*دبیر کل حزب اسلامی کار
27219
نظر شما