به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مسعود دلخواه، فرهاد مهندس‌پور، تئودور اسپیریتو ( یونان)، گونگ سئوک (کره جنوبی) و ناتاشا ون‌وستند(هلند) اعضای گروه داوری مسابقه تئاتر بین‌الملل سیوپنجمین جشنواره تئاتر فجر را با حضور 30 نمایش تشکیل می‌دهند.
نمایش‌های خارجی حاضر در این بخش 11 اثر و شامل؛ «آنجا» (نروژ)، «در اعماق» (گرجستان)، «روان پریشی 4،48 » (گرجستان)، «رویای 1» (اسپانیا، آرژانتین)، «سار» (ترکیه)، «سفید» (ژاپن)، «سلفه» (عراق)، «شاخص» (فرانسه)، «کوری» (لهستان)، «من، سیزیف» (بلغارستان)، «همسرایی یتیمان» (لهستان) و «یک» (هلند) هستند.
نمایش‌های ایرانی که برای حضور در این مسابقه انتخاب شده‌اند 19 اثر و شامل؛ «از زیرزمین تا پشت بام» (افسانه ماهیان)، «اسب‌ها ایستاده می‌میرند» (حسن عابدی)، «بیستون می‌تازد» (امین رضایی‌اردانی)، «جاودانگی» (نیما دهقان)، «جی» (محمدصادق نصیری)، «خانه ابری» (سیامک احصایی، حمید پورآذری)، «خوشبختی‌های کوچک سوسک شدن» (آزاده انصاری)، «درباره تصویرت از من تجدیدنظر کن» (آروند دشت‌آرای)، «دستاری که بر پیکر اسب...» (جواد صداقت)، «دیابولیک: رومئو و ژولیت» (آتیلا پسیانی)، «راهبان معبد وانگ» (احمد سلیمانی)، «صور اسرافیل» (عامر مسافرآستانه)، «فرشته مرگ» (مسعود رایگان)، «کابوس حضرت اشرف» (حسین پاکدل)، «ماتریوشکا» (پارسا پیروزفر)، «مستاجر» (ستاره امینیان)، «نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه» (کیومرث مرادی)، «نیمروز اسکاتلند» (ندا هنگامی) و «یرما» (اشکان صادقی و الهام شکیب) می‌شوند.
شامگاه چهارشنبه ششم بهمن مسعود دلخواه پس از تماشای نمایش «شاخص» از فرانسه در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین گفت تا روز ششم جشنواره هنوز هیچ اثر قابل تامل خارجی ندیده است و ظاهرا مسئولین انتخاب در این بخش تمرکزشان را بر پرفورمنس‌هایی با حضور مردان گذاشته‌اند.
آن‌چه در ادامه می‌خوانید گفت‌و‌گویی است با این نویسنده و کارگردان تئاتر و داور بخش بین‌الملل که نسبت به آثار این بخش معترض است.
نمایش «شاخص» (فرانسه)
تا ششم بهمن که شامگاه ششمین روز از جشنواره تئاتر فجر را پشت سر می‌گذاریم 20 نمایش اعم از ایرانی و خارجی از آثار حاضر در بخش مسابقه بین‌الملل را دیده‌اید. تا این جای کار نظرتان چیست؟
آن‌چه می‌گویم نه به عنوان داور که به عنوان یک تماشاگر حرفه‌ای تئاتر است. به نظر می‌رسد مسئولین بخش بین‌الملل سیوپنجمین جشنواره تئاتر فجر به سراغ اجراها و پرفورمنس‌هایی با حضور مردان رفته‌اند که بر موسیقی و حرکت متکی‌اند.
مطمئنا ما نیز می‌دانیم مسئولین این بخش ناچار بوده‌اند محدودیت‌ها و معذوریت‌هایی را در نظر بگیرند که اولین آن‌ها بودجه است. سال گذشته در جشنواره سی‌و‌چهارم حضور اوستر مایر با نمایش «هملت» اعتبار بسیاری به این رویداد تئاتری بخشید اما بودجه زیادی هم صرف آن شد.
مسئله دیگر همخوانی اثر با شرایط فرهنگی و اجتماعی ماست که ظاهرا مسئولین برای حل آن، فقط از نمایش‌هایی دعوت کرده‌اند که بازیگرانشان مرد هستند و تا امروز هیچ زنی در نمایش‌های خارجی روی صحنه رویت نشده است. آیا بهتر نبود به جای دعوت از پرفورمرهای مرد آماتور در تعداد بالا، یک یا دو کار حرفه‌ای و قابل دفاع دعوت می‌شدند؟
گمان نمی‌کنم مخالفتی با این گونه نمایش‌ها داشته باشید و مسئله‌تان بیشتر، تمرکز صرف انتخاب‌کنندگان بر این قبیل آثار است.
قطعا. تاکنون که ششمین روز از جشنواره را پشت سر می‌گذاریم هنوز در بخش بین‌الملل تئاتری به معنای کلاسیک ندیده‌ام. من هم موافقم که کارهایی متکی بر تکنولوژی، پرفورمنس، حرکت و موسیقی در جشنواره حضور داشته باشند چون جذاب و سرگرم‌کننده اند اما این که بخش بین‌الملل به چنین کارهایی خلاصه شود نقطه ضعف به شمار می‌آید و انتظارمان این است که در کنار چنین آثاری، چند اثر به معنای تئاتر کلاسیک هم ببینیم.
جنبه‌های سرگرم‌کننده چنین آثاری برای ایجاد تنفس در هر جشنواره‌ای لازم است چون نیاز به تفکر ندارد و با تماشای آن صرفا حظ بصری می‌برید نکته این جاست که نمی‌توان بخش بین‌الملل جشنواره فجر را فقط به آثار سرگرم‌کننده و تهی از تفکر اختصاص داد.
نمایش «سفید» (ژاپن)
چه میزان از این اتفاق را متوجه دبیر جشنواره و چه میزان از آن را متوجه مسئول بخش بین‌الملل می‌دانید؟
گمان من این است که سعید اسدی دبیر سیوپنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر هر آن‌چه در توان داشت انجام داده و به شکل منطقی مسئولیت انتخاب آثار در بعضی بخش‌ها را به برخی از دوستان و هنرمندان سپرده است. پاسخگویی در مورد آن‌چه در هر کدام از این بخش‌ها می‌گذرد بخشی از مسئولیت آن‌ها به شمار می‌آید، نه دبیر جشنواره.
آثار ایرانی حاضر در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره را چگونه دیدید؟
برخی از نمایش‌های ایرانی که در مسابقه تئاتر بین‌الملل قرار گرفته‌اند هم تعجب‌برانگیزند. نمایش‌هایی که اساسا نباید در جشنواره پذیرفته می‌شدند چه رسد به این که در مسابقه بین‌الملل قرار گیرند. این وضع به گونه‌ای است که داوران خارجی این بخش و ما مرتبا از خود می‌پرسیم چرا چنین کارهای ضعیفی در مسابقه بین‌الملل قرار گرفته است؟!
به نظرم گروه انتخاب بخش مرور به هیچ عنوان نباید با خودشان و متقاضیان حضور در این بخش تعارف می‌کردند و خجالت می‌کشیدند اما به نظر می‌رسد بسیار دست و دل بازانه با آثار برخورد کرده‌اند.
بخش بین‌الملل، بخش قابل انتقاد و قابل نقد جشنواره است و چرایی حرکت به سمت آثار خارجی که صرفا سرگرم‌کننده و نه برانگیزاننده تفکر هستند باید مورد پرسش قرار بگیرد. بدون شک در این شرایط کار ما هم به عنوان داور به شدت دشوار می‌شود و امیدوارم طی روزهای آینده شاهد آثاری باشیم که به تصور جمعی‌مان ما از تئاتر نزدیک‌ترند.
58242
نظر شما