توافق هسته ای و صلح امام حسن مجتبی علیه السلام

آن وقت این آقایِ به زعم ما فکل کراواتی داشت ما و آرمان هایمان را دست می انداخت. در خواب هم نمی توانستیم ببینیم کسانی به اسم تحقق عدالت و گسترش مهرورزی بعدها خواهند آمد و کم ترین هنرشان دزدیدنِ دکل نفت است و سند زدنِ کویر لوت و به یغما بردنِ میلیاردها دلار. اما دیدیم. دیدیم ولی این همه فاجعه نبود، آن چه سخن استاد را به حقیقت نزدیک می کرد نه دکل دزدی بود و نه بیابان خدارا به اسم این و آن سند زدن. آن چه آرمان های مارا به بازی می گرفت و سکولاریزم را در همه شئون فردی و جمعی ما گسترش می داد استفاده ابزاری از مفاهیمی بود که قرن ها از پس قرن محفوظ مانده بود و با لشگرکشی مغول هم از پای درنیامد. این روزها که همه مملکت درگیر توافق هسته ایست مصادف شده با تولد امام حسن مجتبی علیه السلام. ظاهرا طی توافقی نانوشته قرار شده از تریبون های رسمی هر حرفی زده شود الا  صلح امام حسن.چرا؟ مبادا سخنانی از این دست به نفع دولتیان تمام شود. کار خیلی بدی هم نیست اما به شرط آن که فردا روزی اگر خواستیم احساسات دینی مردم را برانگیزیم از محرم و دهه عاشورا مایه نگذاریم. ما مدعی حکومتی دینی هستیم و می گوییم دین برای لحظه لحظه زندگی ما برنامه دارد. خب، اگر حقیقتا این گونه هست با دین و تاریخ اسلام گزینشی برخورد نکنیم. اگر استفاده ابزاری از دین بد است همیشه و همه جا بد است. اگر هم سیاست ما عین دیانت ماست بگذاریم دیگران هم با استناد به همین دین و تاریخ اسلام کار خود را پیش ببرند.