بهمن عبدالهی اظهار کرد: یکی از مهمترین نگرانی‌های اقتصاددانان و جامعه‌شناسان ایرانی برای دهه پیش رو، تعداد بالای بیکاران و افراد جویای کار است. در حال حاضر ۳۸ درصد ایرانی‌هایی که می‌توانند کار کنند به فعالیت اقتصادی مشغولند و نرخ مشارکت اقتصادی ۳۸ درصد است.
وی ادامه داد: آمارهای مربوط به بیکاری نشان می‌دهد که هر سال در حدود یک میلیون نفر به لشکر بیکاران اضافه می‌شود، ولی آیا دولت می‌تواند به عنوان بزرگترین سرمایه‌گذار کشور به جنگ بیکاری برود؟ طبعا دولت آن اندازه منابع مالی ندارد که روند فزاینده نرخ بیکاری را در کوتاه مدت و میان مدت متوقف کند، بخش خصوصی هم در طول چند سال گذشته به اندازه‌ای نحیف شده که نمی‌تواند تحولی در ایجاد اشتغال برای نیروی کار عمدتا غیرمتخصص ایرانی ایجاد کند.
رییس اتاق تعاون ایران گفت: تنها بخش از اقتصاد ایران که شاید بتواند به تامین یکی از اساسی‌ترین نیازهای اجتماعی خانوار ایرانی یعنی اشتغال پایدار کمک کند، بخش تعاون است.
به گفته وی تعاونی‌ها از آنجا که بر اساس تامین نیاز اعضا شکل می‌گیرند بسیار ساده‌تر از هر شیوه‌نامه و آیین‌نامه دولتی در زمینه اشتغالزایی عمل می‌کنند.
عبدالهی ادامه داد: تعاونی‌ها به دلیل ویژگی محلی بودن نیاز به شغل را بهتر از برنامه‌های اشتغالزایی در سطح ملی یا استانی پاسخ می‌دهند و می‌توانند با تجمیع سرمایه‌های خرد در مناطق کم برخوردار و حتی حاشیه‌نشین، بنگاه‌های کوچک و متوسطی را راه‌اندازی کنند که توانایی ایجاد مشاغل به کم هزینه‌ترین شکل ممکن را دارند این در حالی است که هزینه ایجاد هر شغلی صنعتی توسط دولت در حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان است.
45302
نظر شما