در خبرهای متعددی که در طول ۲ ماه گذشته از جمله در سخنرانیهای آقایان دونالد ترامپ رئیسجمهور و مایک پنس معاون رئیس جمهور آمریکا گفته و منتشر شده، این ۲ آمریکایی ضمن ابراز نارضایتی به توافق هستهای و حمله به برجام، مدعی براین موضوع هستند که ایران پس از توافق برجام: به گفته مایک پنس به بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار پول دست یافته، اما به گفته دونالد ترامپ به حدود ۱۵۰ میلیار دلار پول دست یافته. نکته جالب توجه و مشترک در سخنان این ۲ آمریکایی که مسئولیت اداره این کشور را دارند این است که: ایران در قبال برجام به پولهای بلوکه شده خود که حداقل از ۱۰۰ میلیارد دلار شروع و به حدود ۱۵۰ میلارد دلار ختم میشود دست یافته و رسیده است.
سئوال اینجاست: چرا این ۲ مقام ۱ و ۲ آمریکایی به موضوع آزادسازی این مبالغ تاکید دارند؟ آیا این ۲ آمریکایی حقیقت گفتند یا طبق معمول برای توجیه کارشان دروغ سر هم میکنند؟ تا آنجایی که یادم میآید مسئولان اقتصادی کشور یعنی وزیر وقت اقتصاد کشور و رئیس سازمان برنامه و بودجه و رئیس بانک مرکزی در حدود ۲ سال قبل در پاسخ به سئوالات، گفتند که پولی که به ایران بازمیگردد یا بازگشته حدود و یا کمتر از ۳۰ میلیارد دلار است؟ حالا باید دید که کی راست میگوید؟ یا آن ۲ آمریکایی که از کم و کیف مجوزهای صادر شده اطلاع دارند، راست میگویند؟ یا مسئولان بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه که در این طرف میز نشستهاند و پولها و یا اعتبارات را دریافت کردهاند و مجری این بخش از توافقنامه برجام هستند، راست میگویند؟ اگر آمریکاییها راست گفته و پول به ایران تحویل شده و آمده پس چرا آمارهایی که گفته شده متفاوت و ضد و نقیض هستند؟ اما اگر آمریکاییها دروغ گفتهاند و اصرار بر این مزخرفات برای ایجاد تشویش در اذهان عامه مردم دارند؟ پس چرا ایران رسماً بیانیه نمیدهد و به سخنان کذب مقامات آمریکایی که در طول ۲ ماه گذشته بیان کردند و مدعی شدند با سند و مدرک معترض نمیشوند و محکم پاسخ نمیدهند؟
بحمدلله از فعالترین بخشهای کشور، روابطهای عمومی وزارتخانهها و سازمانها هستند که در برگزاری همین کنفرانسهای خبری و همایشهای مسئولان امور، قدرتمندانه حضور دارند و خوب مینویسند و میگویند و خوب هم منتشر و مطرح میشوند؟ اما اگر آن حجم پول در اختیار و تملک و اراده ایران است و به کشور آمده، آن وقت چرا دولت چند سالی است که بودجهاش را با کسری میبندد و برای امور توسعه و عمران کشور سرمایهگذاری نمیکند؟ و چرا در این مدت ۲ سال نمیتواند طرحهای عمرانی را که موتور محرک تولید و اشتغال و فقر و محرومیتزدایی است به اجرا و یا به اتمام برساند؟ و چرا برنامهای مطمئن و قابل قبول برای بازپرداخت بدهیهایش به طلبکاران از جمله بازنشستگان و پیشکسوتان که اکثریت ایشان نقشهای اساسی و همراه و حساس در پیروزی انقلاب اسلامی و برقراری و حفط و دفاع از جمهوری اسلامی ایران داشتند، نمیپردازد؟
نکته بسیار مهم اینکه: اگر این حجم پول و یا اعتبار اگر با مدیریت کارآمد و منظم و قانونمند همراه و همسو باشد، مطمئنا علاوه بر عمران و توسعه و پرداخت بدهیها میتواند در:
- رونق تولید و اشتغال و گرهگشایی کارها
- ایجاد حداقل بیش از ۵ میلیون شغل دائم و حداقل ۲ برابر همین تعداد مشاغل وابسته ایجاد کار و امید
- نقطه شروع مطمئن و خساب شدهای برای فقر و محرومیتزدایی حداقل ۲۰ میلیون ایرانی واجد شرایط در کشور
- در نهایت حرکت مستمر به سمت و سوی توسعهیافتگی ایران اسلامی و تحقق ایران 1404 باشد.
انشاءالله
در نوشتهای آموزنده خواندم:
۳ چیز نمیتواند به مدت طولانی پنهان بماند:
- خورشید
- ماه
- حقیقت
یا علی، با احترام و ارادت - سیدجمشید اوشال
نظر شما