سیفالله صمدیان، کارگردان فیلم «76 دقیقه و 15 ثانیه» در نشست نقد و بررسی این فیلم، شامگاه شنبه 31 تیر در پردیس هویزه مشهد سخن میگفت، بیان کرد: «او به کیارستمی گفته بود که من فیلم تو را چندین بار دیدهام و به تو که به راحتی میتوانستی دوربینات را 360 درجه بچرخانی و حتی در جاهایی خودت وارد کادر شوی و اینگونه از سینما لذت ببری رشک (حسادت) بردهام زیرا تو فیلمی ساختهای که کسی احساس نمیکند، نمایشی است.»
او ادامه داد: «این کارگردان بزرگ هالیوودی معتقد بود که تمام تلاش امروز سینما برای واقعی نشان دادن زندگی است حال آنکه کیارستمی به هنرمندانهترین شکل ممکن این زندگی را به صورت واقعی به نمایش در میآورد.»
صمدیان تصریح کرد: «اسکورسیزی بعدها در مصاحبههایی که انجام داده بود نیز فیلم «آ،ب،ث، آفریقا» کیارستمی را بهترین فیلمی که در سالهای 2001 و 2002 دیده بود معرفی کرد که این مطلب نشان دهنده اوج اهمیت سینمای کیارستمی در عرصه بینالمللی است.»
این کارگردان و عکاس عنوان کرد: «ماجرای ساخت فیلم «76 دقیقه و 15 ثانیه» به تلخترین روزهای کاری من بر میگردد که در اوج فقدان عباس کیارستمی، احمد فرزند او با من تماس گرفت و گفت که قرار است در جشنواره ونیز از عباس کیارستمی تجلیل صورت بگیرد و نیاز به فیلمی است که در این رویداد به نمایش در بیاید.»
او افزود: «از آنجا که در این جشنوارهها فیلمهای تکراری و کار شده مورد استفاده قرار نمیگیرد من باید در زمان کمی این فیلم را میساختم حال آنکه شرایط روحی خوبی نداشتم اما دبیر جشنواره ونیز با من تماس گرفت و گفت اگر قول بدهی که این فیلم را بسازی من بدون این که مراحل ساخت فیلم تو به پایان رسیده باشد آن را به عنوان فیلم جشنواره در کاتالوگهای جشواره اعلام میکنم که این موضوع سبب شد تا من دست به ساخت این فیلم بزنم.»
صمدیان خاطرنشان کرد: «برای انجام این مهم در قدم اول ابتدا و انتهای کار را پیدا کردم و با استفاده از فیلمها و تصاویر دوستانهای که در طی سالهای متمادی آنها را ثبت کرده بودم این فیلم را ساختم.»
این کارگردان و عکاس گفت: «تاکنون بیش از 100 اکران جهانی از این فیلم انجام شده و آن را در دورترین نقاط جهان به نمایش در آوردهاند که این موضوع نشان از آن دارد که ما هنوز نمیدانیم که کیارستمی با سینمای جهان چه کرده است.»
او در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به سبک فیلمسازی کیارستمی و سبک خودش در ساخت فیلم «76 دقیقه و 15 ثانیه» بیان کرد: «ما اعتقاد داریم که بزرگترین نویسنده جهان خود زندگی است و این یعنی بینهایت سوژه و بینهایت راه برای فیلم ساختن.»
صمدیان اضافه کرد: «این فیلم با نگاه عکاسانه ساخته شده است؛ یک عکاس خوب مانند کودکی است که برای اولین بار شگفتزده به دنیای اطرافش نگاه میکند و هر روز جهان پیرامونش برای او سرشار از تازگی و جذابیت است.»
او ادامه داد: «تازگی در نگاه تنها عنصر و جوهر پنهانی است که باید آن را درک کنیم زیرا تفاوت بین نگاه کردن و دیدن تمام چیزی است که من درطول فعالیت هنریام به دنبال آن بودم.»
صمدیان افزود: «سینمای مبتنی بر این نگاه معتقد است که دکوپاژ باید سر صحنه باشد تا زندگی واقعی روایت شود و تو به عنوان سازنده اثر اگر در لحظه خلق آن جایزه خود را از خود سوژه گرفتی موفق شدهای و در غیر این صورت نمیتوانی موفق باشی.»
58243
نظر شما