این روزها بلیط ایراینها برنده شده است! عده ائی حجی رفتند که تا بحال کسی نرفته بود و حسابی هم سمپات محمد بن سلمان شدند چون از پدرش خواسته بود که به همه دستور دهد امسال از ایرانیها بطور ویژه پذیرائی شود! نوش جانتان که ریسک کردید! حجکم مقبول که با شرطه های خوش اخلاق و آموزش دیده سعودی که همزمان با چند زبان با حجاج صحبت میکردند و حتی باد تان نیز زدند، هم عکس سلفی گرفتید! الانهم لابد بلا به دور و خدای ناکرده یک عده ائی از همین مردم پای تلویزیون عربستان نشسته اند و ام الکلثوم میبینند! و آنگونه که در فضای مجازی آمد و قریحه لطیفه گوئی ایرانیان در غیاب جدی گرفتن روزگار بکار افتاد، عده ائی هم دنبال رفتن به عربستان برای بازکردن مغازه صافکاری هستند! اما فارغ از جنبه بد لطیفه های جنسیتی این را میگویند دید استراتژیک که به شکار فرصتها می پردازد. ایکاش دست اندرکاران مجمع الجزایر سیاست خارجی هم کمی از ریسک پذیری حجاج و اندکی از جهت سنجی استراتزیکی داشتند. در چنین اوضاعی خدا عاقبت ما را به خیر کند با این شعله اعتماد زدائی از حکومت که خودمان هم با اعمال ، اقدامات و تفکرات عصر قجری و تولید دائمی مساله نه تنها هزینه های مملکت را زیاد میکنیم بلکه بر این اعتماد سوزی اگر بنزین نریزیم حداقل بادش میزنیم!
در یک کلام اینکه از بعضی از سیاستهای خارجی عربستان و مخصوصا" بکار گیری قدرت مالی اش در تخریب زیر ساخت انسانی و توسعه ائی کشورهای خاورمیانه انتقاد شود و دنیا را با خود همراه سازیم یک بحث است ولی اینکه عربستان با یک کار علمی و محاسبه شده همه جانبه پا در راهی گذاشته است که حتی با استفاده از نکات مثبت ویژگیهای جامعه قبیله ائی قدم در راه توسعه سیاسی اجتماعی بگذارد بحث دیگر است. نباید بر روی واقعیات چشم فرو بست و کم کاریهای خود را در نظریه پردازی سیاسی اجتماعی و نحوه مدیریت امور با اندیشه تقلیلگرائی و نژاد پرستانه نادیده بگیریم. باید به ثبات اجتماعی، آرامش خیال مردم، شادابی روحی و سیاسی اجتماعی آنان، امیدواری و بسیج تمامی آحاد همت گماشت تا مشکلات کشور را از جلوی پا برداشت نه آنکه هنوز مسائل و خواستهای قبلی حتی بخشی از مردم همچون رفع حصر برای تقویت انسجام ملی، برآورده نشده مجددا" موج جدید از تنش و تغییر در اذهان و مقومات سیاسی اجتماعی مانند زیاد کردن هزینه فعالیت سیاسی، محدودیت بیشتر برای رئیس جمهور اسبق و یا تغییر مدل ریاستی به پارلمانی پدید اوریم. سی و دو سال پیش در بندرعباس که بودم از مردمی که به دبی رفت و آمد داشتند شنیدم مردم انجا به چراغهای بندرعباس نگاه میکنند و حسرت می خورند! الان نیستم که بدانم حالا چه می گویند؟! شما فکر میکنید مردم بندرعباس الان چه میگویند؟ بیائید در سیاست و حکومت و نحوه مدیریت جامعه کاری کنیم که خود به این اعتماد سوزی دامن نزنیم. انشاالله!
منبع: ستاره صبح مورخ 15.7.96 با عنوان عربستان در مسیر توسعه و اصلاح (اضافه میشود این نسخه اصل یاداشتی است که حقیر تهیه و به روزنامه فرستادم که با اصلاحات جزئی طبق سیاست روزنامه منتشر شده است)
نظر شما