سیاست ورزی اصلاح طلبانه جزء ضروریات هر حکومتی است. در ایران هم این ضرورت کاملا احساس شده و بزرگانی مثل آیت‌الله هاشمی و رییس دولت اصلاحات وارد این عرصه شدند. ممکن است در هر کشور مسائل و جریان‌هایی ایجاد شود که مطابق خواسته عموم مردم نباشد، لذا وقتی این مشکلات پیش بیاید کم هزینه و آسان ترین راه اصلاح مشکلات و برطرف کردن آن است.
اصل موضوع روند اصلاحات در کشور ما موفقیت آمیز بوده است و امروز این واژه و این مفهوم در ذهن همگان متصور است و همه پذیرای آن هستند به غیر از تعدادی افراطیون. بقیه آنهایی که اهل اعتدال هستند این موضوع را تاکید و تایید قرار داده اند.
اما موضوع مهم در این میان نقش آیت الله هاشمی رفسنجانی در سوق دادن جریان اصلاحات به سمت اعتدال است. این نقش آنجا پررنگ می شود که بدانیم راز اصلاح طلب بودن و سیاست های اصلاح طلبانه، اعتدال است.
آیت الله هاشمی به علت محبوبیت و دانایی که داشتند، وقتی که طرف مقابل حرف منطقی اصلاح طلبان را نمی پذیرفت و میخواست وارد درگیری و تعارض شود دو جناح را به هم نزدیک می کرد و معمولا مانع از به وجود امدن خشونت و تعارض و درگیری بین جناح های کشور می شد. بعد از ارتحال هاشمی‌رفسنجانی حتما جای خالی ایشان برای اصلاح طلبان و حتی حاکمیت و سپس اصولگرایان محسوس خواهد بود. مثلا این سوال پیش می آید که اگر در صحنه سیاسی کشور تنش ایجاد شد چه شخصی باید واسطه شود که هر دو جناح او را قبول داشته باشند و او با یک بصیرت و دانش خوب این اطلاعات و دیدگاه ها را به هم نزدیک کند؟ این خلا کاملا محسوس است.
اما به هر حال جامعه بشری شاهد رویش و ریزش است؛ چهره های خیلی مطرح از بین مردم می روند و چهره های دیگر جای انها را می گیرند و سعی می کنند جای انها را پر کنند. ما باید تحمل مان را نسبت به گذشته بیشتر کنیم و از این مرحله به راحتی عبور کنیم تا جای هاشمی به ارامی پر شود. شرط عبور ازین مرحله تنها بالا بردن آستانه تحمل و به خصوص تحمل رقیب است باید بپذیریم که در یک صدا و یک حزب تنها نمی تواند کشور را اداره کند. در کشوری که ادعای دموکراسی دارد و می خواهد کشور را دموکراتیک اداره کنند، باید این اصل مهم پذیرفته شود. افراد باید راه های مختلف و تکثر را پذیرا باشند؛ چرا که هیچ راهی غیر ازاین وجود ندارد.
تجربه جهانی نشان داده که جمعیت ها و ملت ها به سمت دموکراسی در حال پیشروی هستند. روند دموکراسی خواهی و روند اداره دموکراتیک کشورها رو به جلو است چه مخالفان بخواهند چه نخواهند. آنهایی که دموکراسی دارند روز به روز عیارشان بهتر می‌شود. این مسئله یک اجبار است پس با هزینه کمتر یعنی تحمل مخالفان و پذیرا بودن انتفادات ازاین مصلحت استقبال کنیم. چون تغییر سیستم در کشور تبعات بدی دارد. امیدواریم که هم حاکمیت و هم جناح ها به تدریج خلا هاشمی در سیاست ورزی و خصوصا در سیاست ورزی اصلاح طلبانه که به سادگی قابل جبران نیست متوجه شوند و مطمئن باشیم هر چه جلوتر می رویم عیار دموکراسی جمهوری اسلامی غنی‌تر شود.
*عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران اسلامی
29219
نظر شما