به گزارش خبرآنلاین؛ بیش از یک ماه قبل نزدیک به ۱۲۰۰ کیسه خواب از سوی یک نهاد اسلامی (مرکز اسلامی فرهنگی شمال کالیفرنیا) و با همکاری چند نهاد دیگر، در میان بیخانمانهای ایالت کالیفرنیا توزیع شد. اقدامی که در نوع خود کمتر رخ داده است. از این جهت که نهادهای اسلامی موجود در آمریکا عمدتا و شاید به دلیل در اقلیت بودن، فعالیت‌ها و حمایت‌ها را به مجموعه افرادی اختصاص داده و می‌دهند که یا مسلمانند و یا از کشوری اسلامی و خاص و کمتر به سراغ کارهای اجتماعی عامل المنفعه می‌روند.
همین موضوع سبب شد تا با آقای هرمز مقاره‌ای گفت وگویی انجام دهیم درباره این اقدام. مقاره‌ای از جمله چهره‌های شناخته شده با فعالیت‌های نوعدوستانه بسیار بالا درمنطقه شمال کالیفرنیاست. او سالیان قبل یکی از مدیران رده بالای شرکت تویوتا در این منطقه بود و اخیرا خود شرکتی مستقل را بنا گذاشته و در کنار آن بخشی مهم از فعالیت‌های خود را به کمک به افراد و نهادهای اجتماعی اسلامی، و ایرانی و اختصاص داده است.
چگونه به ذهنتان رسید برای بیخانمانهای کالیفرنیا کیسه خواب تهیه کنید؟
شبی در یک مهمانی در اجتماعی ایرانی بودم که دیدم بحثی درگرفت درباره هوای سردی که به خصوص امسال در زمستان کالیفرنیا ایجاد شده است. گروهی شروع کردند به بیان جملات سوزناک و آه و حسرت کشیدن برای بی‌خانمان‌ها که چگونه در این سرما طاقت می‌آورند. تعدادی دیگر نیز به چند پست در فیس‌بوک اشاره کردند و این که تمامی پست‌ها را لایک زدند این لایک زدن فیس بوکی را چنان با افتخار عنوان می‌کردند که انگار واقعا به بی‌خانمان‌ها کمک کردند و ... من در آن جمع گفتم که آه و حسرت کشیدن خوب است. نوعی حس همدردی است و وجهی از همذات پنداری ما را نسبت به یک گروهی از مردم و شهروندان که حق زندگی بهتری را دارند نشان می‌دهد؟ اما این کافی نیست و این کمترین کاری است که می‌توانیم انجام دهیم و چرا به سمتی حرکت نکنیم که کاری اضافه تر بر این کار انجام دهیم؛ کاری که وجهی عملی داشته باشد و گرهی از کار یک شهروند یا یک انسان نیازمند باز کند. اتفاقا در اصول دین ما شیعیان، اصلی داریم تحت عنوان «عدل» که تفسیر من از آن این است که جامعه‌ای می‌تواند مدعی عدالت باشد که عدالت اجتماعی هم در آن رعایت شود. اگر چه در فروع دین خودمان نیز دو اصل خمس و زکات را گنجانده‌اندکه نشان می‌دهد شارع به این قضیه وقوف داشت که به همه مسلمانان توصیه کرده بخشی از دارایی‌های خودشان را به همنوع نیازمند ببخشند.
و خرید کیسه خواب به ذهنتان رسید؟
در آن نشست من تاکید کردم که لایک زدن و تاسف خوردن کافی نیست و باید کاری عملی صورت داد چون سال گذشته در همین سن حوزه کالیفرنیا ۴ بیخانمان از سرما یخ زدند و مردند. یکی از دوستان که فرد خیری است و پیش از این نیز مشارکتی جدی در کارهای خیر داشت، پیشنهاد داد که با توجه به سردی هوا بهتر است برای گروهی از این افراد پتو بخریم. دیدم ایده خوبی است برای یک کار و کمک هر چند کوچک. اما به ذهنم رسید که پتو را به کیسه خواب تبدیل کنیم که هم کاربردی تر است و هم این که در شرایط آب و هوایی اینجا مصرف بهتری دارد.
چه شد که تصمیم گرفتید برای اجتماعی کردن این کار از نهادهای اسلامی کمک بگیرید؟
این ماجرا از زمانی وجه اجتماعی به خودش گرفت که هجوم به مسلمانان در آمریکا و تبلیغات بر علیه آن بیشتر شد. آنجا بود که ما تاکید کردیم ضمن این کار به تبلیغات برای انعکاس بیرونی این اقدام هم توجه کنیم. و سپس نقطه ثقل این فعالیت را مرکز اسلامی فرهنگی شمال کالیفرنیا قرار دادیم که من در دو سه ماه قبل درهیات مدیره آن بودم . آنجا به جمع بندی رسیدیم که با دیگر نهادهای اسلامی هم موضوع را مطرح کنیم تا اگر آنها تمایل داشتند مشارکت کنند. بنیاد صبا و بنیاد توحید و انجمن نیکو و بنیاد پزشکان امامیه و البته هدف ما این بود که دریابیم این نهادهای اسلامی تا چه اندازه مشارکت می‌کنند. هدف‌های دیگری هم داشتیم که در یک بیانیه اعلام کردیم که از جمله آنها می‌توانم به موارد زیر اشاره کنم؛
۱- حرکتی است انساندوستانه که به تقویت همزیستی میان آدمیان به صرف این که انسانند کمک می کند و سبب می‌شود تا بی‌خانمان‌ها مورد حمایت‌‌هایی این گونه قرار بگیرند.
۲- از سوی نهادهای اسلامی حاضر در منطقه صورت می‌گیرد که می‌تواند تصویری انساندوستانه از این گونه نهادها در میان شهروندان آمریکایی ایجاد کند.
۳- می‌تواند بستر و آغازی باشد برای همکاری نهادهای اسلامی در برخی از فعالیت‌های اجتماعی و انساندوستانه در آمریکا.
۴- ارائه تصویری از معاضدت و همکاری های گروه‌ها و نهادهای اسلامی در آمریکا که این ایام پروژه اسلام هراسی را از سوی گروه‌های مخالف و منتقد و یا حتی اشخاص سیاسی در رده‌های بالای دولت آمریکا شاهدند.
هدف اولیه شما خرید و توزیع چند کیسه خواب بود؟
پیش بینی من و دوستم که علاقه‌مند نیست نامش بیاید این بود که هزار کیسه خواب بخریم و توزیع کنیم که بعدا ۱۵۰ عدد دیگر اضافه شد. و کیسه خوابها با قیمت هر کدام ۱۵ دلار از چین وارد میشد.
در توزیع دچار مشکل نشدید؟
نه تنها دچار مشکل نشدیم که در فاصله‌ای ۵ تا ۱۰ ساعت ۱۰۰۰ کیسه خواب توزیع شد. البته پیش از آن ۱۵۰ کیسه خوابی که با هواپیما وارد شده بود نیز به فاصله دو روز در شهر ساکرامنتو توزیع شد که ازنظر تعداد بی‌خانمان‌ها در رده بالایی در امریکا و به خصوص کالیفرنیا قرار دارد.
بازخوردهای این کار چگونه بود؟
خودمان باور نمی‌کردیم که شهروندان آمریکایی این گونه ما را تشویق کنند. ضمن انکه چند نشریه مهم منطقه کالیفرنیا و یک نشریه ملی (سانفرانسیسکو کرونیکل) این کار را انعکاس دادند. علاوه بر آن سطح مشارکت جوانان ایرانی و مسلمان برای کمک به توزیع این کیسه‌خواب‌ها هم شوق انگیز بود و نشان می داد که جامعه مسلمان و جوان آمریکا (به خصوص ایرانیان) که در مدارس آمریکا درس خواندند، درکی بهتر و روز آمدتر از کار داوطلبانه دارند. حتی یکی از دانش آموزانی که در دوران دبستان در مدرسه اندیشه فارسی درس می‌خواند (شنبه‌های هر هفته) گفت که این موضوع باعث شد که به عنوان یک بچه مسلمان و ایرانی احساس هویت کنم و سرم را اندکی بالاتر بگیرم و به دوستان و همکلاسی‌هایم بگویم که ما مسلمانان هم در کارهای اجتماعی و نوعدوستانه همراه شهروندان آمریکا هستیم. هفته گذشته هم تعدادی از همین جوان‌ها آمده بودند و پیشنهادهایی داشتند برای ادامه همکاری و اینکه برای تابستان بی‌خانمان‌ها هم کاری بکنیم که آنها بتوانند یک استحمامی داشته باشند و از شر حشرات تابستانی در امان بمانند.
چرا این کار خیر را در جامعه آمریکایی انجام دادید؟
ما به عنوان ایرانیانی که شهروند آمریکا هستیم دینی را بر دوش خود حس می‌کنیم که باید آن را به شهروندانمان ادا کنیم. اما علاوه بر آن به عنوان یک انسان ایرانی من خودم بر این باورم که آدمیان در زندگی باید سه مرحله را بگذرانند تا بتوان نام آدمی بر خودشان بنهند. به قول سعدی:
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
۴۷۴۷
نظر شما