چرا صدا و سیما مهمتر از دانشگاههاست؟

این عضو هيت علمي دانشگاه تهران در ابتدای یادداشت نوشته است:
«خوشا به حال صدا و سیما که اصلا یک روز هم بدون رئیس نمی ماند و بدا به حال دانشگاه ها که یک سال است وضعیت نامعلومی دارد. آیا همین بهترین دلیل بر این نیست که صدا و سیما مهم تر از دانشگاه هاست؟
در سالهای اخیر تجربه نشان داده است که موسساتی که خارج از چهارچوب های دانشگاهی هستند، بیشتر مورد توجه اند. علت هم این است که این مراکز غالبا تحت کنترل هستند و به همین دلیل با اطمینان بیشتری به آنها بودجه تعلق گرفته و با اطمینان از مدیران آنها حمایت می شود. این در حالی است که دانشگاه ها، به دلیل آن که اساسا قابل کنترل دقیق نیستند و مدیریت آنها و نیز استعدادهای درون آنها، مسیرهای آزادتری را به دلیل مواجهه با دنیای علم و تنوع و تکثر آن طی می کنند، کمتر محل اعتماد هستند. بنابرین، دلیلی وجود ندارد که نسبت به آنها جز در چهارچوب روال رسمی و مقررات قانونی و عرفی امتیاز ویژه ای داده شود. نمونه اش همین الان. بیش از یک سال است که تکلیف وزارت علوم روشن نیست، چنان که وضعیت بسیاری از رؤسای دانشگاه ها روشن نیست، و طبعا بسیاری از دانشکده ها و مراکز وابسته. دلیلی هم ندارد که حساسیت نشان داده شود، چون معلوم نیست چگونه اداره خواهد شد و چنان که اشاره شد قابل کنترل نیست.»
این عضو پرکار وبلاگ نخبگان خبرآنلاین، با طرح پیشنهادی به مدیریت جدید سازمان صدا و سیما، می نویسد:
«باز نباید به سراغ دانشگاه می رفتم، مقصودم همان صدا و سیماست که بسیار اهمیت دارد و حالا که مدیریت جدید آمده، با حمایتی که از ایشان می شود و بودجه ای و نفوذی که در اختیار دارد، و قدرت بالایی که از لحاظ تاثیر گذاری دارد، سعی کند، لااقل بخشی از وظایف دانشگاه ها را که توسعه علم و دانش است بر عهده بگیرد. البته می تواند به مسائل خاص خود نیز توجه کند، رسالتی که دارد و برایش تعریف شده، اما لااقل یک بخش قابل توجهی از امکانات خود را در اختیار توسعه دانش بگذارد، کار وامانده دانشگاه ها را ادامه دهد و با همه توان از آرمانهایی که در جمهوری اسلامی در باره پیشرفت علم و دانش هست حمایت کند.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.