احمد القیسی نویسنده این مطلب در روزنامه السیاسه نوشت : پوتین ممکن است از روشن نبودن سیاست های آمریکا به خصوص بعد از شکست تلاش های رکس تیلرسون وزیرخارجه این کشور برای حل بحران سعودی با قطر بهره برداری کند.
پوتین می خواهد خود را به عنوان میانجی و به منظور تضمینی حداقل برای منافع روسیه و حفظ میزان همکاری های نفتی بین دوحه و مسکو و عقد قراردادهایی با شرکت روسنفت روس ازسوی قطر مطرح نماید.
درادامه این مطلب آمده است: روابط محکم روسیه با ترکیه و ایران و علاوه بر آن قطر ممکن است به پوتین اجازه دهد از فرصت پیش آمده برای مذاکره با سران چهار کشور تحریم کننده (سعودی، امارات، مصر و بحرین) بیشترین استفاده را ببرد.
به هر حال بعید است پوتین در رسیدن به راه حل بحران یاد شده جدی باشد چرا که از متوقف شدن حمایت قطر از جنبش های اسلامی مخالف در سوریه ، بهره می برد.
روسیه همچنین در اختلاف کشورهای حوزه خلیج فارس و تضعیف شورای همکاری (خلیج فارس) سهیم است و این به معنی تضعیف موضع سعودی در قبال روسیه و ایران می باشد.
مسکو دربحران یاد شده با افزایش نفوذ ایران در قطر نیز مشارکت دارد و همین مساله در نهایت به تقسیم نفوذ در خلیج (فارس) بین روسیه و ایران وعلیه آمریکا و سعودی می انجامد.
از سوی دیگر ادامه اختلافات، قطر را به تنوع متحدانش سوق می دهد و این به معنی روی آوردن به روسیه به عنوان متحد استراتژیک است که در ضمن آن مسکو نیز سرمایه گذاری های خود را در قطر افزایش می دهد.
درهمین حال اعتقاد براین است که مسکو از فعالیت های الکترونیکی اش به منظور ایجاد فاصله بین آمریکا و متحدانش در خاور میانه بهره برداری می کند.
در زمینه اقتصادی نیز قطر یک رقیب قوی برای روسیه در زمینه صدور گاز به شمار می رود و در حال ادامه تحریم احتمال افزایش قیمت های گاز بسیار زیاد است و این مساله در نهایت به نفع روسیه خواهد بود.
نویسنده مطلب درپایان می افزاید: روسیه و عربستان همچنان از مواجهه و رویارویی آشکار و اظهارات خصمانه خودداری می کنند اما اهداف آنان در زمینه بازار انرژی و سیاسی در خاورمیانه فراتر از روابط دوجانبه خواهد بود.
52310
نظر شما