۰ نفر
۱ آذر ۱۳۹۶ - ۲۰:۳۲

فرشاد فاطمی*

 قیمت ارز تحت تاثیر دو عامل عرضه و تقاضا قرار دارد؛ در بخش تقاضا، سه عمل تاثیرگذار وجود دارد. کاهش قیمت نفت، چشم انداز کاهش درآمدهای ارزی را به دنبال دارد که ممکن است این موضوع بر تقاضای سفته بازی اثرگذار باشد یعنی مردم فکر کنند که دلار در حال گران شدن است و این موضوع می تواند بر نرخ اثرگذار باشد.

 عامل دوم، به افزایش واردات بازمی گردد. باز شدن درها پس از تحریمها و همچنین احتمال افزایش تقاضا برای واردات کالاهای واسطه ای و سرمایه ای می تواند به افزایش تقاضا برای ارز دامن بزند که من مطمئن نیستم اثر آن چقدر بزرگ خواهد بود.

عامل سوم  تاثیرگذار بر تقاضای ارز به ریسک های سیاسی است. اگر این ریسک ها افزایش یابد، خروج سرمایه را به دنبال خواهد داشت که نیاز به ارز دارد .اما اگر ریسک های سیاسی کاهش یابد، ورود سرمایه را خواهیم داشت که به ورود ارز منجر می شود و عرضه را تقویت می کند.

 از طرف دیگر اگر به سمت عرضه ارز نگاه کنیم می توان امیدوار باشیم با افزایش صادرات غیرنفتی با افزایش ورودی ارز مواجه شویم اما این اثر دوطرفه است؛ چراکه نرخ ارز بر صادرات غیرنفتی هم اثر می گذارد. افزایش صادرات نفت، توان مداخله بانک مرکزی در بازار را افزایش می دهد که می تواند در سمت عرضه تاثیر بگذارد.

البته این نکته را هم باید در نظر گرفت که کاهش قیمت نفت عملا موجب کاهش درآمدهای ارزی و کاهش عرضه ارز می شود.همه این احتمالات به عنوان عوامل تاثیرگذار بر نرخ ارز است که البته تاثیر اخبار را هم نمی توان نادیده گرفت چراکه می تواند بر انتظارات و همچنین تقاضای حقیقی اثرگذار باشد.

بنابراین 4 مورد را می توان به طور کلی به عنوان عوامل تاثیرگذار بر نرخ ارز در نظرگرفت:

* تراز تجاری که ناشی از میزان صادرات و واردات

*حساب سرمایه که مربوط به ورود و خروج سرمایه از کشور است.

* مداخلات ارزی بانک مرکزی که تحت تاثیر درآمدهای نفت و ذخایر ارزی بانک مرکزی است.

و چهارمین عامل هم تقاضاهای سوداگرانه است.

 اگر به صورت تاریخی به داده ها نگاه شـد، مشخص می شود که هرگاه وضعیت ورودی ارز به کشور مناسب بوده است، با مداخلات در بازار نرخ اسمی ارز ثابت نگاه داشته شده است و هرگاه به گرفتاری در موجودی ارزی برخورد کرده ایم، این موضوع از دست دولت خارج شده است.

 بررسی آمارها از سال 1383 به بعد نشان می دهد که نرخ ارز حقیقی و نرخ اسمی ارز در مقاطعی که نرخ اسمی ارز ثابت نگاه داشته شده با هم فاصله های زیادی داشته اند که نشان دهنده عقب ماندن نرخ اسمی از تورم است.این دو نرخ از سال 1390 به بعد به هم نزدیک شده اند.

دو نکته قابل توجه در این زمینه وجود دارد. اگر نرخ اسـمی ارز از سال 1380 تا 1392را بر مبنای وضعیت حقیقی یعنی مابه التفاوت نرخ تورم داخلی و بین المللی پیش می بردیم در تابستان سال 1394 قیمت اسمی دلار بر روی 5 هزار و 500 تومان قرار می گرفت. اگر سال 1383 را مبنا قرار دهیم در سال 1394 قیمت دلار به 4 هزار و 200 تومان می رسید و اگر ســال 1385 را مبنا قرار دهیم، قیمت اسمی دلار در بازار بر روی 3هزار و 900 تومان قرار می گرفت؛ در حالی که در تابستان 1394 قیمت دلار حدود 3 هزار و 600 تومان بوده است.

* عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد صنعتی شریف

3535

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 730112

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • حمید A1 ۰۰:۳۸ - ۱۳۹۶/۰۹/۰۲
    5 0
    دلار 6.7 تومان را هر دولتی توانست برگرداند اقتصاد را می فهمد وگرنه هر بی سوادی میتواند 10000 تومان بکند...
  • بی نام A1 ۰۰:۵۰ - ۱۳۹۶/۰۹/۰۲
    7 0
    "همه احتمالات قیمت ارز" فقط جیب مردم را خالی کردن