شکست دولت روحانی چه کسانی را خوشحال می کند؟

قبل از هر سخنی باتمام وجود معتقدیم که مردم این آب و خاک آرزوی سربلندی و افتخار کشورشان را دارند.تمام این ملت حقوق اجتماعی و بین المللی خود را دوست دارند و آرزو می کنند در حد و اندازه ی همان پیمان و میثاق ملی ،یعنی قانون اساسی ؛ هم کرامت و آزادیهای فردی و اجتماعی رعایت شود و هم سیاست خارجی ما ، باعث افتخار و حقانیت مردم ایران در جریان مذاکرات هسته ای باشد و سر سوزنی از حقوق تعریف شده در قانون وعرف داخلی و جهانی کوتاه نیایند.

اینها را گفتم تا باور کنیم که عزت و سرافرازی همه ی آحاد ملت آرزوی عمومی مردم است الاّ عده ای اندک ولی قدرتمند و طماع که عادت کرده اند از آب گل آلود شیره ی جان ملت را بمکند و با سنگ اندازی و تظاهر و ریا جلو آرامش واقعی جامعه را بگیرند .

دولت آقای روحانی به خوبی می داند که بر اساس قولی که به مردم داده است باید شّر تحریمهای ناجوانمردانه را از سر ملّت ایران کم کند و شاید یکی از مهمترین دلایل انتخاب ایشان همین طرز تفکر و اندیشه بود و بدون اغراق تا همین امروز و با وجود مشکلات فراوانی که در مسیر تحقق شعارهای دولت باقی مانده است در زمینه ی عّزتمندی و اعتبار بخشی به کشور و سیاست خارجیش گامهای بسیار موثری برداشته شده است.

زمانیکه اوایل سخن از مذاکره برای حل تحریمها به میان آمد ، بودند افرادی که مثل بید می لرزیدند و با نا راحتی از زمان پذیرش قطعنامه598 در پایان یافتن جنگ یاد می کردند که چگونه ثروتهای خیالیشان دود شده و باعث بدبختیشان گشته.قبول کنیم که همیشه عده ای که متاسفانه به مراکز قدرت نزدیک هستند منتظرند تا از مشکلات اجتماعی و سیاسی برای خود شکلات رفاه و لذت بسازند ، حال به چه قیمتی ؟ برایشان مهم نیست .

حتی اگر به بهانه ی سوء استفاده از نام دین و سنگر گرفتن در پشت خون شهدا و ایثار گران باشد!

در حال حاضر هم همان عده با اندوه فراوان آرزو می کنند که شرایط داخلی و سیاست خارجی هیچ گاه به حالت عادی بر نگردد ؛ چرا که در فضای آرام و در ارتباط سالم سیاسی و اجتماعی جایی برای دولا و پنج لا حساب کردن اجناس و احتکار و مکیدن خون مردم نیست و حاضرند دست به هر کاری بزنند تا این مذاکرات سرانجام نیابد.

روزی دلواپس می شوند و زمانیکه پشتوانه رهبری نظام را از شرایط عادلانه مذاکرات می بینند به بهانه ی هجوم فرهنگی و خطر گسترش رابطه با غرب و در یک کلام به باد رفتن دین و ایمان جلو دار و سردمدار مخالفت با رفع تحریمها می شوند  حتی بدون توجه به رهبر و سیاست های کلان مملکتی.

خدا می داند در این سالهای تحریم چه ثروتی از جیب ملت نصیب بنجل خرهای اجناس چینی شده است که با هیچ حساب و کتابی قابل بررسی نیست .از خروج معادن و اشیاء قیمتی وحتی نفت دولتی گرفته تا هنر های دستی و افتخارات ملی که به یکشبه چوب حراج زده شد و اگر این وضع خدای ناکرده ادامه یابد بازهمان تاراج ادامه خواهد داشت.

از جنبه ی دیگر موفقیت دولت در مذاکرات باعث دلگرمی مردم به عملکرد دولت می شود و همین امر می تواند زمینه ساز  تشکیل مجلسی همراه با دولت باشد که نه خوشایند پیرشان است و نه خوشایند جوانشان ،چون انسانهایی که به جای توکل بر خدا ،تکیه بر قدرت چند روزه دارند با هر تلنگری به خود می لرزند و هجوم مستقیم و غیر مستقیم دشمن را بهانه می کنند تا دلها مضطرب و افکار پریشان شود و باز روز از نو و روزی از نو ،باز هم چاپیدن و چاپیدن ملت ،بی هیچ توقفی.

رسالت دولت آقای روحانی در رفع تحریمها و حفظ عزتمندی ملت در  درستی مذاکرات است .تا کنون اثرات مثبت این مذاکرات در جامعه به خوبی مشاهده می شود .حد اقل رکود فعلی بازار به دلیل عدم استقبال مردم از خرید کالا به انتظار باز شدن فضای سیاسی و کوتاه شدن دست واسطه ها است. این نوید مردم را  برای خرید منتظر گذاشته و چپاولگران را بی نهایت عصبانی کرده است .. خدا کند آن روزی فرا رسد که غارتگران حقوق ملت در نتیجه ی گسترش روابط خارجی روز خوش نبینند و با واقع بینی از سودهای باد آورده و رانت های فاسد ایجاد شده دست بردارند و حلاوت نان حلال در کنار شادی ملت نصیبشان شود.