لابی‌های صهیونیستیِ گروه های فشار در آمریکا به ویژه پس از روی کار آمدن ترامپ، تلاش وسیعی را در جهت شکستن و زیرِ پا نهادنِ مفادِ برجام و در نتیجه تحت فشار قرار دادن ایران، آغاز کرده اند که وضع تحریم های جدید علیه کشورمان نیز دقیقاً در همین راستا صورت پذیرفته است. این امر نشانگر ماجراجویی های جدید آمریکا و صحه گذاری و تاییدِ مجدد بر غیرقابل اعتماد بودن و کینه توزی های دیرینه این کشورِ مداخله جو است.
هرچند در سال های گذشته متاسفانه آمریکایی ها با استفاده از برخی نقاط ضعف در سیاست خارجی ایران، توانسته بودند قدرت های بزرگ بخصوص اروپا را علیه برنامه های صلح آمیز هسته ای ما هماهنگ و متحد کنند، هنرِ دولت تدبیر و امید برای جلوگیری از فروپاشیِ اقتصاد ملی ایران که تا حدِ زیادی وابسته به نظام اقتصادی بین المللی است، در نهایت منجر به شکستن این اتحادِ قدرت هایِ بزرگ علیه ایران و متقاعد کردن آنان به صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران گردید.
دولتمردان ایرانی با تدبیر شایسته و با حمایت های همه جانبه ارکان نظام و بالاخص در سایه رهنمودهای روشن گرانه رهبریِ معظم ، موفق شدند اتهامِ " تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای " را با پذیرش راستی آزمایی توسط آژانس انرژی اتمی ، از چهره بین المللی کشورمان بزدایند و به دنبال آن مسیرِ پیشرفت های صلح آمیزِ هسته ای هموار گردید و بسیاری از تحریم ها خنثی گشت. رفتارهای خشن و بی منطق آمریکایی ها که تلاش می کنند با خروج رسمی ایران از برجام مقاصد سوء خود را با همراهی قدرت های بزرگ و اروپاییان دنبال نمایند نباید سبب بی احتیاطی ما و امکان اتحاد مجدد غربی ها را در همسویی با سیاست های تجاوزطلبانه آمریکایی ها فراهم آورد.
بی منطقی و زورگویی آمریکا باید با خویشتنداری توام با اقتدار و آمادگی ملی ما بر متحدین سابقش کاملا روشن شود و هیچ دلیل و بهانه ای برای ایران هراسی و اتحاد مجدد آنان پیدا نشود. ضرورت های ملی و همگانی در جهت مقابله با تحریم های جدید آمریکا، علیه ایران که البته دو کشورِ روسیه و کره شمالی را نیز شامل می شود، مستلزم بازنگری در مولفه های زیربناییِ اقتصادی، صنعتی ، فرهنگ مصرفیِ جامعه و ارتقاء سطح دیپلماسی هم در سطح داخلی و هم در عرصه بین المللی و همچنین افزایش قدرت دفاعی و نظامی در تمامی ابعاد می باشد، که در همین رابطه نکات ذیل درخورِ تامل و توجه می باشد:
۱- اگر تلاش های دیپلماتیک ایران در جهتِ متقاعد کردن اروپایی ها به مقابله و مقاومت در برابر تصمیماتِ آمریکا و یا حداقل سوق دادن آنها به سمت موضع بی طرفی نسبت به مواضع آمریکا ، به نتیجه نرسد، ادامه یافتن تحریم های آمریکایی ها به تدریج آثارِ ناشی از اجرایِ برجام را خنثی و بی اثر می نماید و کشور را در دوراهیِ پذیرش فشارهایِ اقتصادیِ جدید و یا رویاروییِ نظامی با آمریکا و وابستگانش قرار خواهد داد و لذا " گسترش تلاش های دیپلماتیک ایران" کم خطر ترین راه برای خنثی سازیِ عملیِ تحریم های جدید است.
۲- بی تردید دستیابی به یک دیپلماسیِ کارآمد ، موثر و بازدارنده ، نیازمندِ انسجام ، یکپارچگی و همنوایی همه ارکان نظام است و در این راستا باید به سرعت به همه اختلافات داخلی در همه سطوح پایان داده شود و می بایست حضور و انعقاد قراردادهای تسلیحاتی و نظامی و اقتصادیِ رییس جمهور آمریکا با سایر کشورهای منطقه به منزله یک هشدار و زنگ خطر ، جدی تر از گذشته تلقی گردد.
۳- موضوع اقتصاد مقاومتی با شرایط جدیدِ تحمیل شده بر کشور ، مورد باز تعریف قرار گیرد و با سرعت بیشتری عملیاتی و اجرایی شود و اهمیت آن در افکار عمومی با روش های مختلف و با بکارگیری رسانه های مردمی و پرمخاطب ، در نهایت کارآمدی و تاثیر گذاری و بهره وری تبیین گردد.
۴- دولت و مردم باید در جهت اصلاح الگوی مصرف و به طور کلی احیای فرهنگِ مصرف بهینه و ایجاد تغییرِ اساسی در نگرش و روش های بهره برداری از منابع با اولویت بندی صحیح و به حد ضرورت و نیاز، هم صدا و هم سو شوند. بخاطر داشته باشیم، همانگونه که نظام دریافت و پرداختِ کشور در سطح کلان ، نیازمند بازنگریِ جدی است ، در سطح خُرد نیز هر خانواده ایرانی با تغییر نگرش و اصلاح الگوها و فرهنگِ مصرفی خود و آموزش صحیحِ مفاهیمِ صرفه جویی و بهره وری به فرزندانِ خود که یقیناً آینده سازان این مرز و بوم هستند ، می تواند گامی موثر در اجرایی شدن هر چه بهتر و سریعترِ اقتصاد مقاومتی بردارد.
۵- سیاست های اقتصادی ایران باید در جهت استفاده حداکثری از مزیت های نسبی تغییر پ یدا کند و از نعمت بی بدیلِ امنیت که در کشور حاکم است ، برای توسعه " صنعت توریسم " بهره لازم گرفته شود. اگر دولت همین موضوع را در برنامه ریزی های کلان خود جدی بگیرد و برای توسعه و تجهیزِ امکانات مورد نیاز آن، سهم قابلِ قبولی از اعتبارات را قائل شود ، برای خروج از بحران اقتصادی یکی از موثرترین راه ها خواهد بود.
۶- با توجه به اینکه کمبود آب در کشور به لحاظ الگوی نادرست مصرف، اقلیم ، موقعیت جغرافیایی و افزایش جمعیت در کشورمان و سایر علل ، امروز به یک چالش جدی مبدل گشته است، از همین رو مکانیزه شدن کشاورزی و باغداری و تمرکز بر مدیریت مصرف منابع آبی موجود در کشور ، راهکار موثر دیگری است که باید با بکارگیری و اجرا نمودن مفادِ اقتصاد مقاومتی در این خصوص به این موضوع نیز به عنوان یک برنامه و دغدغه مهم اقتصادی ، جامه عمل بپوشانیم.
۷- ایران برای تامین نیازهای تکنولوژیک خود باید به سرعت منافع اقتصادیِ کشورهای قدرتمند صنعتی را با اقتصاد خود گره زند و جذب نماید. وقتی که کشورهای دیگر در ایران منافع اقتصادیِ قابل قبولی داشته باشند ، به خودی خود و بدون توسل به سایرِ ابزارها ، از یکه تازی های آمریکایی ها جلوگیری خواهد شد.
۸- تمام نهادهای قدرت می بایست برای مقابله با خطرات احتمالی از سوی آمریکا و اذنابش در منطقه، در همسویی و وحدتِ کامل قرار گیرند و عوامل و زمینه های اختلاف برانگیز را به سرعت مرتفع نمایند و در مقابلِ فشارهای بین المللی یدِ واحده باشند.
۹- نکته بسیار حائز اهمیتِ دیگر این است که ، شایسته است تلاش لازم برای جلب محبت و اعتماد مردم ، از طریق رفع کینه ها و کدورت ها و کنارگذاشتن چند دستگی های داخلی ، از سوی نهاد های اساسی حاکمیت صورت گیرد و به همدلی و وحدت مردم به عنوان یک سرمایه ی شکست ناپذیر برای رهایی از بحران ها و مخاطرات ، نگریسته شود. بی تردید زمانی که مردم به دولتمردان و برنامه ها و تصمیماتشان ، اعتماد و امید داشته باشند با تمام انگیزه و نیروی خویش ، با دولت همکاری خواهند نمود و این وحدت و همکاری متقابل میان مردم و دولت ، منجر به اجرایِ هر چه بهترِ برنامه ها و سیاست گذاری ها خواهد شد و ارکان مختلف نظام به پشتوانه این سرمایه سرنوشت ساز، می توانند محکم تر از قبل در صحنه بین المللی حاضر شوند.
سیدشهاب‌الدین چاوشی معاون سیاسی استانداری تهران
نظر شما