توصیه‌های برنده جایزه جهانی روان‌کاوی برای تحمل مصیبت‌ها
این روانشناس ایرانی که اخیرا آوازه اش در مجامع بین المللی روانشناسی پیچیده، در پاسخ به این سوال که چگونه می شود بر استرس های روزمره غلبه کرد چنین گفت:استرس معمولا از سختی و مشکلات روزمره زندگی ناشی می شود و برای کاهش آن در وهله اول فرد می بایست بپذیرد که سختی جزو زندگی است و فقط هم مختص او و یا کشورش نیست. اگر بفهمیم که مردم گوشه و کنار جهان- حتی کشورهای پیشرفته - هر یک بنوعی درگیر مشکلات خاص خود هستند و هیچکس به معنی واقعی کلمه راحت و آسوده نیست، بمراتب هضم و تحمل بدیختی ها برایمان سهل تر شده و در نتیجه تنش های درونی ما نیز به شکل قابل توجهی کاهش می یابند. پس اصل کلی این است: «هیچ کشوری غرق در رفاه و آسایش نیست و مصیبت هم صرفا برای ما و کشور ما نیست.»
به‌عنوان مثال در برخی از کشورها مشکل فرار مغز و پدیده مهاجرت رواج دارد، اما در برخی از کشورهای دیگر صرفا گرانی و تورم است که آنها را آزار می دهد.
اما کشورهایی هم هستند که هیچ یک از مشکلات فوق را ندارند و تنها معظل آنها آلودگی هوا ، محیط زیست و ترافیک است. در برخی از کشورها هم فقط مشکل کار، مسکن و ازدواج جوانان است که گریبان‌شان را گرفته!
بعضی از کشورها هم همواره مجبورند با بلایای طبیعی همچون: کمبود آب ، خشک شدن دریاچه‌ها ، زلزله ، سیل و بلایای غیر طبیعی مانند بالا بودن آمار تصادفات رانندگی ، هواپیما ، قطار و آتش سوزی های شهری و جنگلی دست و پتجه نرم کنند!
بعضی از کشورها هم هستند که تنها مشکلشان بالا بودن فساد اداری همچون اختلاس ، رشوه و پارتی بازی است. در برخی از کشورهای دیگر نیز بالا بودن هزینه های دارو ، درمان ، مسائل بهداشتی و سونامی های سرطان و سکته است که بلای جانشان شده.
در برخی از کشورها هم که هیچ کدام از مشکلات بالا را ندارند خوشی می زند زیر دلشان و گروه های افراطی و دلواپس «پس» می اندازند که این کشورها فقط باید صبح تا شب فکر و ذکرشان این باشد که این افراد را جمع و جور کنند تا مبادا این حضرات خودسر، دسته گل به آب بدهند و دست از پا خطا کرده و خراب کاری بالا بیاورند.
حتی دیده شده که در برخی از کشورها تنها مصیبت شان این است که شادی و نشاط ساختار تعریف‌شده‌ای ندارد اما در عوض آمار طلاق و اعتیاد در آنها خیلی بالاست!
بعضی کشورها هم همه چیزشان درست و درمون است فقط مسئولینی دارند که گاه گداری کارهایی می کننند (و یا کارهایی نمی کنند) که آدم مجبور است چند وقتی را از فرط شرمندگی و خجالت، پنهان شود!
بعضی کشورها هم صدا و سیمای عجیب و غریبی دارند! خلاصه اینکه اگر بخواهیم تا صبح بشماریم مصیبت به تعداد راه های رسیدن به خدا و همچنین به تعداد کشورهای جهان زیاد است. مصائبی مانند: پارازیت ، فیلتر ، سانسور و عدم توجه به فرهنگ و هنر، ورود ریز گردها؛ قطع آب ، برق ، گاز، مشکل گورخواب ها و کولبرها و خیلی چیزهای دیگر.
حال که دانستید هر کشوری مشکلات خاص خود را دارد پس باید قبول کنید که ما هم بالطبع مشکلات خاص خودمان را می توانیم داشته باشیم که باید با آنها بسوزیم و بسازیم.
پس در همین راستا، عضلات خود را شل کرده، نفس عمیقی بکشید و چشم های خود را ببندید و به کشوری فکر کنید که هیچ مشکلی ندارد و همه چیز در آنجا گل و بلبل است. در مخیله خود تا می توانید از چنین کشوری لذت ببرید. اگر هم نمی توانید چنین کشوری را تجسم کنید به یک کیک خامه ای و یا حداقل به یک بستنی زعفرانی فکر کنید و خوشحال و شادمان شوید. اگر باز هم چنین چیزهایی را ندیده اید و نمی توانید تصور کنید به دماغ گنده صاحب خانه اتان فکر کنید و از عمق وجود به آن بخندید. حتی می توایند آروغ بزنید و در کنار خانواده اتان بخندید چون سوژه مهم نیست؛ نگاه ما مهم است!
دکتر رامید جوان می گوید: « حتی خنده های الکی هم می تواند حالمان را خوب کند و تشویش و افسردگی رو برای همیشه از زندگی‌مان حذف کند!»
نظر شما