عارف: نمایندگان کنگره آمریکا بدون پیش‌شرط می‌توانند به ایران بیایند/قبح زندان رفتن ریخته شده است

به گزارش خبرآنلاین محمدرضا عارف،در دیدار اعضای تحریریه سایت «دیپلماسی ایرانی» به تشریح دیدگاه‌های خود و همچنین مجلس آینده در حوزه سیاست خارجی پرداخته، با اشاره به اظهارات دو نماینده کنگره آمریکا مبنی بر درخواست برای حضور در ایران می‌گوید: در حال حاضر آمریکایی‌ها برای شرکت در کنفرانس‌های علمی به ایران می‌آیند. اما اینکه نمایندگانی با پیش شرط و اینکه بخواهند برای نظارت بر انتخابات به ایران بیایند، در چه جایگاهی هستند که چنین درخواستی می‌کنند.

او می‌افزاید: باید از دانشمندان برجسته و افراد ذی نفوذ در سیاست خارجی کشور‌ها دعوت کنیم. حضور نمایندگان پارلمان‌ها بدون پیش شرط مانعی ندارد زیرا ما دخالت هیچ کشوری را نمی‌پذیریم. استقلال جزو شعارهای اصلی جمهوری اسلامی ایران بوده و طی این سال‌ها نیز هیچ قدرتی نتوانسته خدشه‌ای به آن وارد کند.

مهم‌ترین سخنان منتخب اول تهران در این دیدار به نقل از سایت امید به این شرح است:
** مساله پرداختن کشورهای غربی به مساله حقوق بشر در ایران پس از برجام قابل پیش بینی بود. اما باید گفت، برخورد آن‌ها با حقوق بشر، برخوردی سیاسی است. اگر یک گام عقب نشینی کنیم، آن‌ها دو گام به پیش می‌آیند.از طرفی وضعیت ایران نسبت به کشورهای منطقه قابل مقایسه نیست. اما آن‌ها در جایگاه مدافع حقوق بشر هستند و ما در موضع ضعف قرار می‌گیریم.

**باید بتوان فصل سوم قانون اساسی یعنی حقوق ملت را در حد توان اجرایی کرد. بندهایی وجود دارد که عملیاتی نشده است. این درحالی است که مبنای ما ارائه الگویی مناسب در دنیاست.

** قبح زندان رفتن ریخته شده است، در حالی که در گذشته خیلی‌ها به کلانتری هم نمی‌رفتند. بنابراین اگر جرم زدایی در قوانین پذیرفته شود، زندان‌ها به چنین وضعیتی در نمی‌آید.

**با مروری بر چند دهه گذشته، می‌بینیم که یک ذهنیت منفی نسبت به غرب وجود داشته است. غرب از نگاه ما یعنی توطئه و تحمیل دیدگاه‌ها یا استفاده ابزاری از کشور‌ها برای منویات و خواسته‌های خودشان. هیچ‌گاه نگاه مثبتی وجود نداشته است. اوج چنین دیدگاه منفی را می‌توان کودتای ۲۸ مرداد دانست.

** زمان ریاستم در دانشگاه تهران دیداری با آیت الله هاشمی رفسنجانی داشتم. در آن زمان روابط بسیار تیره‌ای با یکی از کشور‌ها که اصولاً باید روابطمان خوب می‌بود، داشتیم. به ایشان گفتم که شما نمی‌توانید با ابزار سیاسی به بهبود روابط کمک کنید. اما من به عنوان رییس دانشگاه تهران می‌توانم. می‌توان با برداشتن دو - سه گام و از طریق دیپلماسی علمی این کار را انجام داد. حال شما ببینید طی چهار دهه با کشوری که بسیار در جهان اسلام تاثیرگذار است چه روابطی داریم.

**سال ۷۶ کنفرانس بین المللی برق در ایران برگزار شد. در آن زمان از یک استاد برجسته استنفورد که هم خود و همسرشان یهودی بودند، دعوت کردیم. البته در ابتدا قصد آمدن نداشتند اما پیام دادیم که شاگرد شما، اکنون وزیر شده است. این استاد نیز با رودربایستی به ایران آمد. پس از آنکه قصد بازگشت داشت، گفته بود من وقتی آمدم، منتظر بودم که در فرودگاه گلوله‌ای به من شلیک شود. ببینید این استاد با این تفکر به ایران آمد. اما اکنون از آن زمان، او و همسرش هر دو مبلغ ایران شده‌اند.

**سیاست خارجی ما نسبت به سیاست داخلی از ثبات بیشتری برخوردار بوده است زیرا به سیاست خارجی دارای کلیات و سیاست‌های کلانی است که در قانون اساسی مشخص شده است. در این راستا دو سه نهاد مرجع نیز وجود دارد. اما با هر دولتی، سیاست داخلی نیز عوض می‌شود. بنابراین می‌توان با استفاده از فرصتی که سیاست خارجی در اختیار ما می‌گذارد، شرایط و اولویت‌های جدید را مطرح کرد.

**زمانی که برجام امضا شد من در شهرری بودم و متن سخنرانی خود را تغییر داده و به دستاوردهای برجام تا به الان پرداختم. در سخنرانی خود گفتم آگر این برجام هیچ چیزی برای ما نداشته باشد و هیچ اتفاقی هم نیفتد، تا همین جا که امضا شده دستاورد ارزشمندی است که باید تحلیل شود.

** تبلیغات مسمومی از سوی برخی رسانه‌ها که می‌دانیم ریشه آن‌ها در کجا بوده و علیه نظام و مردم فعالیت می‌کنند، صورت گرفت. اما اقدام تیم مذاکره کننده هسته‌ای ظرفیت گفت‌و‌گوی ایران را نشان داد. نشان دادند ایران اهل تعامل و منطق در گفت‌و‌گو است.

** من به نتیجه علمی برجام در آینده خوش بین هستم و معتقدم مسائل یک شبه رفع نمی‌شود. می‌گویند چرا مبادلات بانکی برقرار نشده است. این سؤال را مطرح می‌کنم که آیا تحریم‌های آمریکا علیه افغانستان که خود اکنون در این کشور است، رفع شده است؟ شما با دوست خود دعوا می‌کنید، چند ماه طول می‌کشد که به تدریج ذهنیت گذشته را کنار بگذارید، حال شما با دنیایی روبه رو هستید که حواسش به منافع خودش است. بعد از سه ما چه می‌خواهیم بشود؟ آیا می‌خواهیم دنیا همه امکانات را جمع و به ما تقدیم کند؟ این عملی نیست. عده‌ای این را می‌دانند. اما باز بر کوس مخالفت می‌دمند.

**معتقدم مجلس باید از جایگاه نظارتی خود حداکثر استفاده را داشته باشد و جایی برای رودررویی و کم توجهی به دستاوردهای برجام نباشد. افرادی که برای مذاکره رفتند همه اهل فن و از بهترین‌ها بودند.

** انصافاً مقام معظم رهبری روی مساله برجام شجاعانه مواضع راهگشای خود را بیان کردند. واقعاً همراهی مقام معظم رهبری و حمایت‌های دولت و مردم، منجر به دستیابی به چنین دستاوردی شد. البته هیچ کسی نمی‌گوید ایده آل است.

**اگر بازی برد - برد را با دنیایی که نسبت به ما بدبینی داشته و ما قطعنامه‌های آن را کاغذ پاره می‌خواندیم، بپذیریم، آنگاه ذهنیت عوض شده است. در این راستا مجلس نیز باید در اجرایی شدن و پیگیری مطالبات کمک کند تا همه قطعنامه‌ها کنار گذاشته شود و غرب به تعهدات خود عمل کند.

** اگر مجلس بخواهد با رودررویی و با نگاه جریانی و جناحی با برجام برخورد کند، به جایی نمی‌رسیم. شعار ما از اول همراهی مجلس با دولت بوده در همه امور بوده است. مجلس همراه دولت است نه رقیب آن. سازوکار شراکت نیز مشخص است. شریک چوب لای چرخ نمی‌گذارد تا سهم خود را طلب کند. باید چوب‌ها را از لای چرخ دولت برداشت و چرخ‌های دولت و کشور را روغن کاری کرد.

** اقدامات عربستان طی چند سال اخیر کافی بود تا ایران دست بر‌تر را داشته باشد. با وجود تمامی اقدامات خلافی که عربستان انجام می‌دهد، اما حوادثی مانند منا، تجاوز به یمن و سقوط جرثقیل و اعدام شیخ نمر کافی بود که همه چیز به نفع ایران باشد، اما به یکباره از دیوار سفارت بالا می‌روند و ورق بر می‌گردد. ما با این افراد چه کردیم؟ و اساساً چه کار می‌توانیم بکنیم؟

** اگر قرار است پاسخگوی اشتغال مردم باشیم باید سالانه حداقل ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری صورت گیرد. بنابراین یا نرخ بیکاری یا سرمایه گذاری را بپذیریم. البته ابتدا باید منافع ملی را در نظر گرفت. سرمایه هم جایی می‌رود که امنیت و اطمینان وجود داشته باشد. نمی‌توان از سرمایه گذار خواست جایی حساب ارزی باز کند که پس از آن پول را به ریال دولتی بدهیم. این هم خلاف شرع، هم قانون و اخلاق است.

2929